Uluslararası ilişkiler teorisi: Revizyonlar arasındaki fark

Liberal sonrası teorinin bir versiyonu, modern, küreselleşmiş dünya çerçevesinde devletlerin güvenliklerini ve egemen çıkarlarını sağlamak için işbirliği yapmaya zorlandığını kanıtlıyor. Klasik liberalizmden farkı, egemenlik ve özerklik kavramlarının yeniden yorumlanmasıdır. Özerklik, özgürlük, kendi kaderini tayin etme, faktör gibi geleneksel kavramlardan uzaklaşıp gittikçe daha karmaşık hale gelen çok sorunlu bir kavram haline geliyor. Özerkliğin, devletin iyi yönetme kabiliyeti ile ilişkili olduğunu söylemek önemlidir. Benzer şekilde, egemenlik hukuk kavramından yükümlülüklere ayrılır. Küreselleşmiş bir dünyada, uluslararası örgütler egemen devletleri çeşitli eylemlerden sorumlu tutabilirler. Bu durum egemenliğin orijinal yorumunu kaybettiği bir duruma yol açar. Bununla birlikte, kişi bu teoriyi tek doğru teori olarak algılamamalıdır. Post-liberal teoriyi yorumlamanın tek olası yolu, küresel istikrar ve güvenliği koruyabilen, uluslararası ilişkiler sistemindeki anarşi sorununu çözebilecek uluslararası bir kuruluşun olmadığı ve olmayacağı fikridir. Fakat bu sorunları çözme arzusu vardır, bu yüzden birçok devlet gönüllü olarak tam özerklik ve egemenlik uğruna haklarından bir kısmını vazgeçirir, başka bir deyişle devletler, bu devletlerin çıkarlarını koruyacak olan uluslararası bir kuruluşa gönüllü olarak vazgeçerler. [18] Post-liberalizmin bir başka versiyonu, belirli bir devletin özünü ve tüm uluslararası ilişkiler sistemini anlamak için sosyal güçlerin çok önemli olduğudur. Siyasi sisteme ve devletin siyasi yaşamının diğer alanlarına olan sosyal katkıyı anlamadan, belirli ülkelerin yükselişi ve düşüşü, zayıflığı ve gücünün nedenlerini anlamak imkansızdırimkânsızdır. Ayrıca, sosyal güçlerin siyaset ve ekonomi, hükümet organları ve kurumlar üzerindeki etkisi, günümüzde uluslararası ilişkiler sisteminde bazı değişimlerin gerçekleştiğine dair bazı ampirik kanıtlar göstermektedir. Post-liberal teorinin bir versiyonu, modern, globalleşmiş dünyada devletlerin güvenliklerini sağlamak ve egemenlik çıkarlarını korumak adına işbirliği yapmaya sürüklendiklerini ileri sürer. Klasik liberal teoriden ayrılma, egemenlik ve özerklik konseptlerinin yeniden yorumlanmasında en önemli histir.