İkinci Kerevizdere Muharebesi: Revizyonlar arasındaki fark

General Sir [[Ian Hamilton]], [[Seddülbahir Cephesi]]’nde, tüm cephe hattından yapılan üç taarruz da ([[Birinci Kirte Muharebesi|Birinci Kirte]], [[İkinci Kirte Muharebesi|İkinci Kirte]] ve [[Üçüncü Kirte Muharebesi|Üçüncü Kirte]] muharebeleri) beklediği sonuca ulaşamamıştı. Bunun üzerine daha dar bir cephe hattından taarruz etmeyi esas alan bir savaş planı uygulamaya konulmuştu. Bu plan, cephenin önce sağ, sonra sol, ardından da merkez bölümünde birbirini izleyen üç harekatı öngörmekteydi. İlk iki operasyon olan [[Birinci Kerevizdere Muharebesi|Birinci Kerevizdere]] ve [[Zığındere Muharebesi|Zığındere]] harekatlarının, kısmi de olsa başarı sağlaması üzerine General Sir [[Ian Hamilton]], cephenin merkez bölümünden taarruz ederek merkez bölümü kanatlarla aynı hatta getirmeye karar vermiştir. Hamilton her ne kadar Osmanlı tarafının [[Zığındere Muharebesi]]’nde uğradığı kayıpları karşılamadan bir an önce taarruza geçmeyi planlamışsa da, [[Fransızlar|Fransız]] topçu bataryalarının gerekli hazırlıkları yapabilmeleri için harekat 12 Temmuz [[1915]] tarihine ertelenmiştir. Öte yandan [[İngilizler|İngiliz]] ve Fransız [[kolordu]]larında salgın haline gelen [[ishal]], bu birliklerin yeni gelen takviye birliklerle değiştirilmesini gerektirmiştir. Haziran ayı başlarında cepheye intikal eden 52. İngiliz Tümeni’nin iki tugayı (üçüncü tugay, 156. Tugay’dır ve 28 Haziran’daki Zığındere muharebelerinde mevcutlarının yarısını ve subaylarının büyük çoğunluğunu yitirmiştir) General Sir [[Ian Hamilton]]’ın taze kuvvetiydi. Ayrıca o günlerde [[İngiltere]]’den takviye olarak gönderilmiş olup bölgeye intikal edecek olan 13. İngiliz Tümeni de yeni harekât için kullanılabilecek durumdadır.