|
}}
'''Manic Street Preachers''' veya kısa şekliyle "'''Manics'''" [[1986]]'da kurulmuş ve 90'lı ve 2000'li yıllarda ses getirmiş Galli rock topluluğudur. İngiliz müzik tarihine adını altın harflerle yazdırmayı başaran Manic Street Preachers, 1990’lardan bu yana farklı şarkı sözleri ve entelektüel duruşları ile kült statüsünde yer alıyor. [[Punk rock]] ve [[alternatif rock]]’a getirdikleri yenilikçi bakış açısı ile dikkatleri çeken grup, [[Küba]]’da gerçekleştirdikleri konserle uluslararası arenada büyük yankı uyandırmıştı.
== Kuruluş ==
Grup 1986'da Galler'de yaşayan dört arkadaş olan James Dean Bradfield, Sean Moore, Nicky Wire ve Flicker (gerçek adı Miles Woodward) tarafından kurulmuştur. Grupta önce sözleri Bradfield yazarken daha sonra Wire günümüze kadar devam edecek söz yazarlığına başladı. Önceleri grubun vokalini Wire'ın eski kız arkadaşı Jenny Watkins-Isnardi yapıyordu. [[1988]]'de Flicker gruptan ayrıldı.
Flicker'ın ayrılığı sonrası Nicky Wire [[bas gitar]]a, Bradfield de [[vokal]]e geçti. Üçlü [[1989]] yılının Ağustos ayında ilk single'ları "''Suicide Alley''"i çıkardı. Single'ın kapak tasarımını grubun şöforu [[Richey James Edwards]] yapmıştı. Daha sonra Edwards gitarist olarak gruba katıldı ve grup son halini aldı.
== İlk dönem ==
Grup Edwards'ın girişiyle birlikte daha çok göz önüne çıkmaya başladı. Grup düşüncelerini hiç düşünmeksizin dile getiriyordu ve tavırlarıyla çok dikkat çekiyordu. Birçok derginin kapağına çıkarken bir yandan da tepki topluyorlardı. 22 Haziran 1990'da "''New Art Riot''" adlı [[EP]]'leri çıktı. EP sonrası daha büyük bir firma olan Heavenly Records'la anlaşıp 21 Ocak [[1991]]'de single'ları "''Motown Junk''" yayınladılar. Grup kendilerine [[Sex Pistols]] ve [[Guns N' Roses]]'ı örnek alıyordu. Vahşi sahne şovlarıyla dikkat topluyorlardı. Bu dönemde NME (''New Musical Express'') muhabirinin onları eleştirmesine gitarist Edwards kollarına jiletle "''4 Real''" yazısını kazıyarak cevap vermişti.
1990 yılında onları adeta ikonlaştıran "''I Laughed when Lennon got shot''" sözleri geçen "''Motown Junk''" ile başalayan yükseliş Sony etiketi ile yayınlanan ilk albümleri "'''Generation Terrorists'''"le daha da hızlandı. Albüm için ilk düşünülen isim "''Culture, Alienation, Boredom and Despair''" olmuştu. Grup kısa sürede [[Amerika Birleşik Devletleri]]’nden [[Japonya]]’ya kadar yayılan bir coğrafyada çok sayıda tutkulu hayran sahibi oldu. [[Albert Camus]], [[Sylvia Plath]] ve [[George Orwell]] gibi isimlerden alıntılar içeren albümden 6 single yayınlandı ve albüm eleştirmenler tarafından övgüyle karşılandı. "''Suicide Is Painless''" adlı şarkının [[cover]]'ı ise İngiltere'deki ilk "''İlk On''" başarıları oldu.
Grunge sound'unun ağır bastığı [[1995]] tarihli ikinci albüm "'''Gold Against The Soul'''" ise yine [[İngiltere]] albüm satış listelerine ilk 10’dan girdi. Bu albümle grup, punk görüntülerinin yanında bir [[hard rock]] sound'u da katıyordu. Bu arada Edwards'ın depresyon problemleri gittikçe arttığı için birçok konsere üç kişi olarak çıkmışlardı.
== The Holy Bible ve Edwards'ın kayboluşu ==
[[1994]] Ağustos'unda "'''The Holy Bible'''" yayınlandı. Albüm, öteki albümlere göre daha az satmış, hatta Amerika'da yayınlanmamıştı bile. Buna rağmen albüm çok başarılı eleştiriler almıştı ve grubun yaptığı en iyi iş olduğu konusunda herkes hemfikirdi. Grup [[Joy Division]] etkili daha [[gothic rock|gothic]] ağırlıklı bir post-punk sound'una doğru ilerliyordu. Grup imaj olarak da asker kıyafetleri giymeye başlamıştı. İlk single'ları "''Faster''"ı ''Top Of The Pops'' programında yine asker kıyafetleri içinde sunarlarken [[İrlanda]] militanlarına destek verdikleri sanılmış ve [[BBC]]'ye birçok şikayet ulaşmıştı.
1 Şubat [[1995]]'te grubun gitaristi [[Richey James Edwards|Richey Edwards]] kayboldu. En son, izine 14 Şubat'ta rastlanan Edwards'tan günümüze kadar bir iz bulunamadı. Grup en önemli söz yazarları Edwards'ın kaybolması sonra grubu dağıtmayı dahi düşündüler. Ancak Edwards'ın ailesinin de desteğiyle devam etme kararı aldılar. Grup aynı yıl [[Bosna-Hersek]] yardım projesi için "'''Raindrops Keep Falling On My Head'''"i kaydetti.
== Richey'siz dönem ==
[[1996]] yılında "'''Everything Must Go'''" yayınlandı. Bu albümün beş şarkısı kaybolan Edwards tarafından yazılmıştı. Albüm aynı yıl Mercry Prize’a aday gösterildi. İşçi sınıfının marşı haline gelen "''A Design For Life''" listelere ikinci sıradan girip o zamana kadarki en başarılı single'ları oldu.
İngiltere liste tarihinde en uzun isimli 1 numara olarak bir rekora sahip olan "''If You Tolerate This Your Children Will Be Next''" parçasının yer aldığı "'''This Is My Truth Tell Me Yours'''" ise yine satış listelerinde zirveye yükselirken grubun en başarılı albümü oldu. [[1998]]'de çıkan bu albüm "''You Stole The Sun From My Heart''" adlı ilk ona giren bir single daha çıkardı. 2000 yılında "''The Masses Against The Classes''" adlı single grubun köklerine geri dönüş sinyalini verirken hiçbir promosyon yapılmadığı halde İngiltere’de 1 numara oldu.
2001'de Küba'da konser verdiler. [[Karl Marx]] meydanında [[Fidel Castro]]'nun huzurunda verdikleri bu konser Küba'da verilen ilk Avrupalı rock grubu konseriydi. Konser aynı zamanda yeni albüm "'''Know Your Enemy'''"nin tanıtım konseriydi de. Aynı gün çıkan iki single olan "''So Why So Sad''" ve "''Found That Soul''" single'larının ikisi de ilk 10'a girdi.
| 