Julianus: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
→‎top: düzeltme AWB ile
Khutuck Bot (mesaj | katkılar)
k Tarih bağlantısı düzenleme
27. satır:
| imza =
}}
'''Flavius Claudius Iulianus''' ya da '''Julianus Apostata''' ('''Dönme Julianus''') (d. [[331]]/[[332]] – ö. 26 Haziran [[363]]), [[361]]-363 yılları arasında [[Konstantin Hanedanı]]'na mensup Roma imparatoruydu. Kendisi son [[pagan]] Roma imparatoruydu ve imparatorluktaki çöküşü durdurmak amacıyla geleneksel ibadeti geri getirmeye çalışmıştır.
 
Felsefe çalışmalarından ötürü yaşadığı dönemde ve halefleri arasında Filozof sıfatıyla anılmıştır. [[Hıristiyan|Hristiyan]] kaynakları ise Hristiyanlığı reddetmesi ve [[Neoplatonizm]]in daha yeni bir biçimi olan Teurgia'ya geçmesinden ötürü kendisinden genellikle Dönme Julianus diye bahseder. Ayrıca bazen [[Didius Julianus]]'tan ayırt edebilmek için kendisinden II. Julianus diye de bahsedilir.
36. satır:
=== İlk yılları ===
 
Julianus [[331]] ya da [[332]] yılında [[Konstantinopolis]]'te imparator [[Büyük Konstantin]]'in üvey kardeşi Julius Constantius ile onun ikinci karısı Basilina'nın oğlu olarak dünyaya geldi. Baba tarafından büyük babası [[Batı Roma]] imparatoru [[Constantius Chlorus]] ve büyük annesi ise Chlorus'un ikinci karısı Flavia Maximiana Theodora idi. Anne tarafından büyük babası Caeionius Iulianus Camenius'tu.
 
[[337]] yılında Konstantin'in ölümünün ardından yaşanan kargaşada Julianus'un hırslı kuzeni [[II. Constantius]] kendini yegane imparator ilan edebilmek için Julianus'un ailesine karşı bir katliam başlattı. Constantius, kardeşleri [[II. Konstantin]] ve [[Constans]], kuzenleri Julian ve Julianus'un üvey kardeşi Gallus dışında Constantius Chlorus ve Theodora'nın ikinci evliliğinden olanların öldürülmesini emretti. II. Constantius, Constans ve II. Konstantin her biri Roma topraklarının bir bölümünde olmak üzere ortak imparator ilan edildiler. II. Constantius, Julianus ve Gallus'un sıkı bir [[Aryanizm]] eğitimi almalarını sağladı.
 
Yaşamının geleneksel anlatımında Julianus'un erken psikolojik gelişimine ve eğitimine hatırı sayılır bir ağırlık verilir. Julianus anneannesi tarafından [[Bitinya]]'da büyütüldü. Yedi yaşında [[Nicomedia]]'nın Ariusçu psikoposu Eusebius ve hadım bir [[Gotlar|Got]] olan Mardonius tarafından eğitildi. Ancak [[342]] yılında Julianus ve üvey kardeşi Gallus [[Kapadokya]]'da sürgüne gönderildi. Julianus burada [[Hıristiyan|Hristiyan]] psikopos Yorgo ile tanıştı. 18 yaşına geldiğinde sürgün sona erdi ve kısa bir süre Konstantinopolis ve Nicomedia'da oturdu.
 
[[351]] yılında Aedesius'tan [[Neoplatonizm]] eğitimi almak üzere [[Anadolu]]'ya döndü. [[Atina]]'da bulunduğu dönemde iki Hristiyan azizi Nazansos'lu Aziz Gregorius ve Caserealı Basileos ile tanıştı.
 
=== İktidara gelişi ===
II. Konstantin 340 yılında kardeşi Constans'a saldırdığı sırada öldü. Constans ise 350 yılında tahtına talip olan Magnentius'a karşı verdiği savaşta öldü. Bu durumda II. Constantius yegane imparator olarak kaldı. Desteğe ihtiyaç duyan II. Constantius, Julianus'un kardeşi Constantius Gallus'u [[351]] yılında doğunun [[Sezar (unvan)|Sezar]]'ı yaptı. Kendisi ise batıda Magnentius'un üzerine gitti ve aynı yıl onu yendi. Bir süre sonra [[354]] yılında Gallus idam edildi ve Julianus da kısa süreliğine hapse atıldı. Ancak Constantius'un doğuda [[Sasaniler]]le ile mücadele etmesi gerekiyordu ve bu yüzden hayatta kalan son erkek akrabası Julianus'a yöneldi. Julianus, [[Milano]]'da imparatorun huzuruna çağrıldı ve [[6 Kasım]] [[355]]'te batının Sezar'ı ilan edildi ve Constantius'un kız kardeşi Helena ile evlendi.
 
İlerleyen yıllarda Julianus, [[Roma İmparatorluğu]]'na girmeye çalışan [[Germenler|Germen kabilelerine]] karşı mücadele etti. İlk [[Galya]] seferi sırasında [[356]] yılında ''Colonia Agrippina'''yı ([[Köln]]) geri aldı. Ertesi yaz büyük bir Roma zaferi olan Strazburg Savaşı'nda [[Alamanlar]]ı yendi. [[358]] yılında [[Ren]]'in aşağısında Salian Franklarını yendi ve onları Toksandria'ya gönderdi. Galya'da bulunduğu sürede Julianus sivil meselelerle de ilgilendi. Galya ''praetorian prefect''i Florentius'un yaptığı bir vergi artırımını engelledi ve Galya Belçikası eyaletini bizzat kendisi yönetti.
 
Galya seferinin dördüncü yılında Sasani imparatoru [[II. Şapur]] [[Mezopotamya]]'yı işgal etti ve 73 günlük bir kuşatmadan sonra Amida'yı ([[Diyarbakır]]) aldı. [[360]]'ın Şubat ayında Constantius, Julianus'a Galya'daki askerlerinin yarısından fazlasını doğu ordusuna göndermesini istedi. Bu durum Petulantes birliği askerlerin ayaklanmasına, [[Paris]]'te Julianus'u imparator ilan etmelerine ve diğerlerinin sadakatini kazanmak için yapılan askerî bir harekata neden oldu. Haziran'dan Ağustos'a kadar Julianus [[Franklar]]a karşı başarılı bir sefer yürüttü.
 
Yine Haziran ayında II. Constantius'a sadık kuvvetler Adriyatik kıyısının kuzeyindeki Aquileia şehrini ele geçirdi. Ardından şehir Julianus'a bağlı kuvvetlerce kuşatıldı. Ancak son vasiyetinde Julianus'u halefi olarak gösteren II. Constantius'un ölümüyle iç savaş tehlikesi ortadan kalktı.
63. satır:
Julianus kamu görevlerindeki Hristiyan psikoposların nüfuzunu azalttı. Kilisenin el koyduğu topraklar gerçek sahiplerine iade edildi ve psikoposlar devlet bütçesiyle bedava seyahat etme ayrıcalığını kaybettiler.
 
4 Şubat [[362]]'de Julianus din özgürlüğünü garanti altına alan bir ferman çıkardı. Fermana göre hukukun önünde yasaların önünde tüm dinler eşitti ve Roma İmparatorluğu, [[Roma Senatosu]]'nun eyaletlerde hiçbir dini dayatmadığı eski dinî çeşitliliğine dönmeliydi.
 
Julianus'un dinî konumu tartışmaya açık bir konudur. İmparatorluğun erken dönemlerindeki kuralcı Roma mezhebinin gereklerini uygulamamıştır. Daha ziyade [[Teürji]] ve ''[[Neoplatonizm]]'' ile özdeşleşen klasik felsefeyi uygulamıştır. Hristiyan tarihçi Socrates Scholasticus'a göre Julianus, [[Eflatun]] ve [[Pisagor]]'un öğretilerine uygun olarak [[reenkarnasyon]] yoluyla kendisinin [[Büyük İskender]] olduğuna inanıyordu.
70. satır:
 
=== Ölümü ===
[[363]] yılının Mart ayında Julianus, kuzeni II. Constantius döneminde kaybedilen Roma şehirlerini geri almak amacıyla [[Sasani İmparatorluğu]] üzerine sefere çıktı. Sasani topraklarına girmeden önce pagan dinini yeniden imparatorluğa hakim kılma politikalarını benimsemeyen [[Antakya]] halkına karşı [[Misopogon]] adlı hiciv retoriğini yazdı.
 
Sibylline kitaplarındaki bir kehanetten cesaret alan Julianus yaklaşık 90.000 kişilik ordusuyla [[Antakya]]'nın ötesine geçerek Sasani topraklarına girdi. [[Procopius]]'un komutasında 30.000 kişilik bir ordu Ermeni kralının destek güçleriyle bir araya gelmek ve Sasani başkentine kuzeyden saldırmak üzere [[Ermenistan]]'a gönderildi. Julianus, bir dizi şehri ele geçirip, Sasani askerlerini yenerek başarılı bir şekilde Roma ordusuna önderlik etti. Sasanilerin başkenti [[Tizpon]]'un surlarının önüne vardı ancak ([[Tizpon Muharebesi (363)|Tizpon Muharebesi]]) Sasani ordusunu yenmiş olmasına karşın Pers başkentini alamadı. Ayrıca Procopius da geri gelmemişti dolayısıyla Julian ordusunu güvenli Roma sınırları içine çekmeye karar verdi.
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Julianus" sayfasından alınmıştır