I. İsmail: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
→‎Çocukları: düzeltme AWB ile
Khutuck Bot (mesaj | katkılar)
k Tarih bağlantısı düzenleme
38. satır:
Akkoyunlu tahtına geçen Rüstem Bey, kardeşi Baysungur ile yaşanan saltanat mücadelesinde Haydar'ın oğullarından yararlanmak için İsmail ve kardeşlerini hapisten çıkarıp serbest bıraktı. Neredeyse 4,5 sene (1489-1493)<ref>Roger, M.Savory, “İsma'il I”, The Encyclopaedia Of Islam, Netherland 1978, IV, s. 186</ref> hapiste kalmış İsmail, kardeşleri ve annesi ile [[Tebriz]]'e geldiklerinde Rüstem tarafından çok saygılı bir şekilde karşılandılar. Fakat savaş sırasında İsmail'in büyük kardeşi Sultan Ali'nin ve [[Kızılbaşlar]]'ın cesurca çarpıştıklarını görünce korkuya kapılır, kendisini ve neslini ortaya çıkacak tehlikelerden korumak için Şeyh Cüneyd neslini ortadan kaldırmaya karar verir.<ref>[http://books.google.com.au/books?id=wiAZyeSKKWwC&pg=PA240&dq=safavi+junayd&lr=&as_brr=3#v=onepage&q=safavi%20junayd&f=false A History of Persia, By Percy Molesworth Sykes, pg.241]</ref> Önce [[Erdebil]]'e gitmelerine izin verilmiş kardeşlerin orada güçlenmesinden endişe eden Rüstem Bey onları tekrar [[Tebriz]]'e getirdi. Burada müritlerinin birinden Rüstem'in onu öldüreceğini duyan Sultan Ali, kardeşleri ile birlikte Erdebil'e yola çıktı, onların gitmesini öğrenen Rüstem Bey, arkalarından ordu yolladı, [[Erdebil]] yakınlarında Şam Esbi çevresindeki çatışmada Sultan Ali öldürüldü. Ölümünden önce Şeyh Sultan Ali, İsmail'i varisi ilan eder. [[Kızılbaşlar]], İsmail'in arandığını öğrenince onu bir süre [[Erdebil]]'de daha sonra da [[Reşt]]'te gizlenmesini sağlarlar. Daha sonra iki kardeş Şii olan [[Lahican]] Valisi Karkiya Mirza Ali'nin davetini kabul edip [[Lahican]]’a gittiler. Onların Lahican’da olduğuna emin olan Rüstem 300 kişilik askeri güç yolladı fakat Karkiya her iki kardeşi bir sepete koyarak onları ağaçtan sallayarak kardeşlerin Lahican topraklarında olmadığına yemin etmesi üzerine onlar [[Tebriz]]’e geri döndüler.<ref>Yusufcemali, Teşkîl-i Devlet-i Safevî ve Ta’mîm-i Mezheb-i Şiî Devazdeh Emâmi Be Unvan-i Tenha Mezheb-i Resmî, s. 117</ref> Birkaç ay sonra büyük kardeş İbrahim, annesinden uzak kalmaya dayanamadı ve [[Erdebil]]’e yola düştü.<ref>Torkeman, Tarih- i Âlem Ârâ-i Abbasî, Kitap I, s. 25</ref> Onun sonraki hayatı hakkında bilgi yoktur.
 
İsmail, [[Lahican]]’da Şii alimlerinden Mevlâna Şemseddin Lahicî’den [[Arapça]], [[Farsça]], [[Kur’an]], [[tefsir]] ve [[Şiî mezhebi]]nin prensiplerini ve [[Kızılbaş]] reislerden harp tekniklerini öğrendi.<ref name="TDV">TDV İslam Ansiklopedisi, cilt: 38, sayfa: 253</ref> Onun [[Lahican]]’da savaş eğitimi alıp almadığı konusunda pek bilgi yoktur.<ref>Yusufcemali, Teşkil-i Devlet-i Safevî ve Temim-i Mezheb-i Şiî Devazdeh Emami Be Unvan-i Tenha Mezheb-i Resmî, s. 118.</ref> Harekete geçmeye karar veren İsmail, 1499 yılının [[Ağustos]] ayında yalnızca 7 sufi ile [[Lahican]]’ı terk etti. [[Erdebil]]'e vararak annesi ile görüştü, ecdatlarının mezarlarını ziyaret etti<ref>Menuçehr Parsadust, Şah İsmail-i Evvel, Şirket-i Sehâmî-i İntişar, Tahran 1387. s.253</ref> fakat Erdebil hâkimi Câkirlü Ali Bey’in baskısı ile Erdebil’i terk etmek zorunda kaldı.
[[Dosya:The Battle between Shah Ismail and Shaybani Khan.jpg|thumb|sağ|160px|[[Ebu'l Hayır]] ([[Şeybani Hanlığı]])'na karşı zaferi]]
 
=== Şeyhlikten Şahlığa ===
1500 yazında [[Erzincan]]'da Ustaclu, Şamlu, Rumlu, Tekelü, Zülkadir, Avşar, Kaçar ve Varsak [[Türkmen|Türkmen aşiretleri]]'nden oluşan 7.000 [[Kızılbaş]], İsmail'in davetine icabet etmiştir.<ref>H. Mustafa Eravcı, "Safevî Hanedanı", ''Türkler'', C. 6, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara, 2002, ISBN 975-6782-39-0, s. 884.</ref><ref>Faruk Sümer, ''Safevi Devletinin Kuruluşu ve Gelişmesinde Anadolu Türklerinin Rolü'', Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara, 1992, s. 15.</ref> Kızılbaş ordusu, Kasım 1500'de [[Kura Nehri]]'ni geçerek [[Şirvanşahlar Devleti]] üzerine yürümüştür. Gülistan Kalesi yakınında gerçekleşen [[Çabani Meydan Muharebesi]]'nde [[Şirvanşah]] Ferruh Yesar'ın ordusunu yenmiş ve [[Bakü]]'yü ele geçirmiştir.<ref>Nesib Nesibli, "Osmanlı-Safevî Savaşları, Mezhep Öeseşes, ve Azerbaucan", ''Türkler'', C. 6, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara, 2002, ISBN 975-6782-39-0, s. 895.</ref> İsmail, [[Şerur Savaşı]]'nda Akkoyunlu Elvend Mirza'nin ordusunu yendi. Elvend, [[Erzincan]]’a doğru kaçtı. Sonralar yeni ordu toplamaya çalışan Elvend, [[1504]]'te hastalandı ve ardından [[Diyarbakır]]’da öldü.<ref>Abdibey Nevid-i Şirazi, Tekellemete’l-Ahbâr, Abdol Hüseyin Navayi (ed.), Ney Yayınları, Tahran 1369 H.Ş/1990, s. 572.</ref> 1501 yılının yazında [[Tebriz]]'e girerek taç giyip resmen kendini “Şah” ilan etmiş,<ref>Savory, İran Asr-ı Safevî, s. 33</ref> Safevi Devleti'ni kurmuştur.<ref>Richard Tapper. "Shahsevan in Safavid Persia", ''Bulletin of the School of Oriental and African Studies'', University of London, Vol. 37, No. 3, 1974, S. 324.</ref> Şah olduğunda ilk yaptığı iş, Şii mezhebini resmi mezhep ilan etmesi oldu.
 
Akkoyunlu hanedanından kalan Murat Bey, büyük bir ordu topladı, Hemedan’da [[Elmakulak Savaşı|Elmakulağı]]’na<ref>Kadı Ahmet bin Muhammed, Kaffari-i Kaşanî, Tarih-i Cihan-Ârâ, Hafez Kitabevi, Tahran 1343 H.Ş/1964, s. 267.</ref> yerleşti, iki ordu arasında 21 Haziran 1503’de olan savaşta Kızılbaşlar galip geldiler, Murat Bey Şiraz'a kaçtı. İsmail, 24 Eylül 1503 tarihinde [[Şiraz]]'a girmiş ve aynı yılın sonlarına kadar [[Azerbaycan]], [[Fars]] ve [[Irak-ı Acem]]'in çoğu üzerinde hakimiyet kurmuştur.<ref>R. M. Savory, "The Consalidation of Safawid power in Persia", ''Der Islam'', Vol. 41, 1965, pp. 71-72.</ref> 1508'de Bağdat'a girdi. 1510'da [[Merv Savaşı|Merv]] yakınında [[Şeybani Hanlığı]]'nı yendi, savaşta [[Şeybanî Han]]'ın ordusundan çoğu asker öldürüldü. [[Şeybanî Han]]'ın cesedi bulundu ve [[Kızılbaşlar]] onun başını kesip Şah İsmail'in yanına getirdiler.<ref>Emir Mahmud, Handmir, Tarih-i Şah İsmail ve Şah Tahmasb, Mehmet Ali Cerrahî (ed.), Gostere Neşriyat, Tahran 1370 H.Ş/1991. s. 71</ref>
"https://tr.wikipedia.org/wiki/I._İsmail" sayfasından alınmıştır