Anne (Büyük Britanya kraliçesi): Revizyonlar arasındaki fark

'''Anne''' (6 Şubat [[1665]], [[Londra]] - [[1 Ağustos]] [[1714]], [[Londra]]), [[1702]]'den [[1714]]'e değin [[Büyük Britanya]] kraliçesi. Ülkesini tek başına yönetmek istediyse de, yetersizliği ve sağlığının bozuk olması nedeniyle büyük ölçüde bakanlarına dayanmak zorunda kaldı. Bakanları ise [[İspanyol Veraset Savaşı]]'nda ([[1701]]-[[1714]]) [[İngiltere]]'yi, [[Fransa]] ve [[İspanya]] karşısında yer almaya yöneltti. Hükümdarlık yıllarının belirleyici özelliği olan [[Whig]]'lerle [[Tory]]'ler arasındaki amansız çekişmeler, tahtın varisinin belirsizliği nedeniyle daha da yoğunlaşmıştır.

York dükü James ([[II. James (İngiltere)|Kral II. James]], hd [[1685]]-[[1688]]) ile Anne Hyde'ın ikinci kızları olan Anne, babası [[Katolik]] olduğu halde, amcası Kral [[II. Charles]]'ın ısrarıyla bir [[Protestanlık|Protestan]] olarak yetiştirildi. [[1683]]'te yakışıklı ama etkisiz [[Danimarka]] prensi George'la evlendi. Kocası yaşamı boyunca en yakın yandaşı oldu. Ama Anne'ın, çocukluk arkadaşı Sarah Jennings Churchill'le olan yakın ilişkisi siyasi sonuçları bakımından daha önemlidir. Güzel ve akıllı Sarah sonradan I. Marlborough dükü olan John Churchill'in karısıydı. Anne'ın nedimesi olduktan kısa bir süre sonra onu avucunun içine aldı.

Sara, [[Orange]]'ın [[Protestanlık|Protestan]] hükümdarı ve [[Felemenk]] genel valisi III. William, 1688'de II. James'i devirdiğinde, Anne'i William'ı desteklemeye ikna etti. Haklar Bildirisi ([[1689]]) uyarınca, William ile karısı (aynı zamanda Anne'ın ablası) Mary, İngiltere kral ve kraliçesi, Anne de tahtın birinci derecedeki varisi oldu. Bir süre sonra Mary ile Anne'ın araları açıldı.William, Mary'nin [[1694]]'teki ölümünden sonra Anne'in iyi niyetini yeniden kazanmaya çalıştıysa da, kendi İngiltere dışında bulunduğu zamanlarda, Anne'ın kral naibi olarak yerine bırakmaya yanaşmadı.

Anne [[1683]]-[[1700]] arasında, 18 kez [[gebe]] kalmasına karşın bebeklerinden yalnızca beşini sağ olarak dünyaya getirebildi. Bunlardan da ancak biri, bir oğlan, bebeklik çağından öte hayatta kalabildi. 1700'de oğlunun da ölmesi üzerine Anne tahtına bir varis bırakma umutlarını tümüyle yitirdi ve Hanover hanedanından olan İngiltere kralı [[I. James]]'in torunlarını tahtın varisi ilan eden [[1701 Veraset Yasası]]'nı kabul etmek zorunda kaldı.

Anne, [[Mart]] [[1702]]'de [[III. William|William]]'ın ölümü üzerine kraliçe oldu. Daha başlangıçta [[Anglikan Kilisesi]]'ne olan aşırı bağımlılığı kendini belli etti. [[Katolik]]lere ve Anglikan Kilisesi'ne karşı olanlara nefret, Tory'lere ise yakınlık duydu.Aynı zamanda siyasi partilere boyun eğmemeye çalıştı. Anne'ın çoğunluğu Tory'lerden oluşan ilk bakanlar kurulunun başında iki bağımsız, Sidney Godolphin ve Marlborough dükü bulunuyordu. [[1703]] sonrasında, artık Marlborough düşesi olmuş olan Sarah Churchill'in Anne üzerindeki etkisi, kocası Marlborough dükünün İngiliz kuvvetlerinin komutanlığı görevini sürdürmesine karşın büyük ölçüde azalmıştı.

Kısa bir süre sonra Anne savaş stratejisi konusunda [[Tory]]'lerle aynı görüşleri paylaşmadığını fark etti. Kraliçe, Marlborough dükü ve [[Whig]]'ler İngiliz birliklerinin kara seferlerine çıkması yanlısıyken, Tory'ler İngiltere'nin düşmanla yalnızca denizde karşılaşması gerektiğine inanıyordu. Marlborough Avrupa kıtasında birbiri ardına parlak zaferler kazanınca, Anne'a bakanlar kuruluna Whig'leri de alması yolunda baskılar yayılmaya başlandı. Anne inatla direndi; dahası Whig'lerin davasını benimsemiş olan düşesten uzaklaştı. [[1707]]'ye gelindiğinde kraliçenin gözdesi artık düşes değil, sonraları I. Oxford kontu olan Tory'lerin önderi Robert Harley'nin maşası Abigail Masham'dı. Ama Harley ve Masham'ın entrikaları Anne'ı o kadar zor durumda bıraktı ki, 1708'de Harley'nin görevine son verip Whig'lerin önde gelenlerinden birkaçını bakanlar kuruluna almak zorunda kaldı.Savaş uzadıkça halk Whig'lere karşı çıkmaya başladı. Anne de 1710'da Whig'leri azledip Tory'lerden oluşan bir bakanlar kurulu atayabildi. 1711'de de Marlborough dük ve düşesini hizmetinden azletti.

Kraliçe'nin ilerleyen yaşı ve bozulan sağlığı veraset sorununda yaşamsal önem kazandırıyordu. Önde gelen Tory'ler, Anne'ın yasayla veraset hakkından yoksun bırakılıp sürgün edilen Katolik kardeşi James ile sürekli ilişki içindeydiler. Ama Anne'ın son hastalığı ve ani ölümü, Tory'lerin James'i tahta geçirme planlarını boşa çıkardı. Anne ölümünden önce, Protestan verasetini güvenceye almak için hazine bakanlığının başına becerikli bir ılımlı olan Shrewsburry dükü Charles Talbot'ı getirdi. gerçekten de Talbot,Hanover hanedanından Prens George Louis'in (Kral [[I. George]], hd [[1714]]-[[1727]]) kansız bir biçimde tahta geçmesini sağladı.