Giorgio d'Antiochia: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
düzeltme AWB ile
LuCKY (mesaj | katkılar)
18. satır:
1148 yılında, Giorgio sonunda Mahdia'yı ele geçirdi. Öncesinde, [[Gabes]] valisi el-Hasan'a karşı isyan etmişti ve vali olarak teyit edilirse kentini Rugerro'ya teslim etme sözü vermişti. Savaş kaçınılmaz olarak 1148 yazında patlak verdi. Giorgio, Mahdia'ya karşı bir filoya komuta etti. Sultan, gönüllü olarak, çok az hazineyle birlikte sürgüne gitti ve Mahdia teslim oldu. [[Safakes]] ve Soussa şehirleri kısa bir süre sonra teslim oldu. Yalnızca Sicilya ve [[Mezzogiorno]]'nun değil, aynı zamanda Korfu ve Tunus'un da bulunduğu Giorgio'nun fetihleriyle en geniş topraklarına ulaşan Sicilya Krallığı'na Tunus (İfrikiye) dahil edildi.
 
1149'da Korfu yeniden ele geçirildi ve Giorgio, kırk gemi filosu ile [[Boğaziçi]]'ne ulaşıp Konstantinopolis'in surlarına gelip, karaya çıkmayı denedi. Bunda başarısız oldu, Asya kıyısında bir kaçbirkaç ''villae'' yağmaladı ve imparatorluk sarayına oklar attı. Bundan kısa bir süre sonra, [[Ali İbnü'l-Esîr]]'e göre 1151 ya da 1152 yıllarına karşılık gelen [[Hicrî takvim|Hicrî]] 546 yılında öldü. Yerine Filippo di Mahdia geçti.
 
Giorgio birden çok dil bilen ve çok kültürlü bir adamdı. [[Mazara del Vallo]]'daki San Michele kilisesini kurdu. Bu kilisenin yanı sıra kendi adıyla anılan kilisesi olan Giorgio d'Antiochia Palermo'daki Oreto Nehri üzerindeki yedi kemerli Amiral Köprüsü'nü mimari bir anıt olarak bıraktı. Bu köprüde 27 Mayıs 1860'ta Giuseppe Garibaldi'nin kırmızı gömleklileri ile [[Sicilyateyn Kraliyeti]]'nin kralı II. Francesco'nun birlikleri [[İtalya'nın birleşmesi|Risorgimento]] sırasında ilk çarpışmalarını yapmışlardı.