Ahmet Sadık Ziver Paşa: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
düzeltme AWB ile
InternetArchiveBot (mesaj | katkılar)
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0
8. satır:
Öğrenimini tamamladıktan sonra defterhane ve darphane kalemlerinde bir süre kâtip yardımcısı olarak çalıştı. 1814’te kâtiplik görevine getirildi. Hizmetinde bulunduğu Halet Efendi’nin 1823’te [[Konya]]’ya sürülmesi üzerine onunla birlikte Konya’ya gitti. Halet Efendi’nin idamı üzerine [[Balıkesir]]’e gönderildi<ref name=ortak>[http://ktp.isam.org.tr/pdfdkm/23/dkm230312.pdf Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi, '''“Ziver Paşa”''' maddesi, ''Cilt 8, Ankara 2007'']</ref>.
 
Affedilerek İstanbul’a döndükten sonra Gümrük Nezareti’nde ve ardından Aydın Vergi Memurluğu’nda çalıştı. 1825’te Rumeli Seraskeri Ağa Hüseyin Paşa’nın katibi oldu. Memuriyet hayatına çeşitli değişik görevlerle devam edip mesleğinde yükseldi. Oğlu Yusuf Bahaddin tarafından hazırlanan geniş biyografisinde, dört padişah zamanında 27 çeşit memurluk görevinde bulunduğu belirtilir<ref name=selcuk/> 1849-1851’de Mekteb-i Tıbbiye nazırı oldu. Ayrıca iki defa Hazine-i Hassa, iki defa Evkaf Nazırı oldu. [[Encümen-i Daniş]] üyeleri arasında yer aldı<ref name=encumen>[{{Web kaynağı |url=http://www.edebiyatdergisi.hacettepe.edu.tr/198532cahitbilim.pdf |başlık=Cahit Bilim, '''İlk Türk Bilmi Akademisi Encümen-i Daniş''', ''Haccettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, Sayı:2 1985''] |erişimtarihi=30 Mayıs 2011 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20110823222134/http://www.edebiyatdergisi.hacettepe.edu.tr/198532CahitBilim.pdf |arşivtarihi=23 Ağustos 2011 |ölüurl=yes }}</ref>.
 
Son görevi “''Harem Nebevi Şeyhliği''” nedeniyle 1860'ta gittiği [[Medine]]’de mesane tıkanıklığı sebebiyle 1862’de hayatını kaybetti. Medine’deki Cennet’ül Baki Mezarlığı’nda [[Osman bin Affan]] türbesi yakınında defnedildi<ref name=selcuk>[http://www.turkiyat.selcuk.edu.tr/pdfdergi/s8/5.pdf Ahmet Yılmaz, '''Ziver Ahmet Sadık Paşa Hamsi Gazali, Zeyli ve Tahmîsi''', ''Türkiyat Araştırmaları Dergisi, Selçuk Üniversitesi, Güz 2000, Sayı 8'']</ref> .