Tasmanya Soykırımı: Revizyonlar arasındaki fark

Windschuttle gibi soykırım inkârcıları 1830 Şubat ayında hükûmetin canlı yakalanacak yetişkin Tasmanya yerlisi için kişi başına 5 £, çocuklar için 2 £ ödül verildiğini söyliyereksöyleyerek soykırımın olmadığını savunurlar.<ref>Windschuttle 2002, sayfa: 209</ref> Fakat, aynı yıl içinde (1 Ekim - 30 Kasım 1830) vali Arthur hükümlü ya da özgür her güçlü Beyaz erkeğe çağrıda bulunarak [[Kara Hat]] (''Black Line'') olarak adlandırılan bir insan zinciri oluşturup Tasmanya kırlarını tarama seferberliği başlatır. 2000 kişiye yakın sayıda silahlı erkek (500 asker, 700 yerleşimci ve 800 hükümlü ya da eski hükümlü)<ref name="Ryan 2008, sayfa: 23">Ryan 2008, sayfa: 23</ref> [[sürek avı]]na benzer biçimde bir av partisi () gibi hat oluşturmuşlardır. Yerleşim bölgelerinden kırlara sürülen Tasmanya yerlilerini arama faaliyetlerine başlayan bu Kara Hat biçiminde kıstırıcı ve sürücü bir yapılanmayla birkaç hafta boyunca güneye ve doğuya ilerliyerekilerleyerek davam eder. Tasmanya yerlilerinin çok az canlı yakalandığı bu pahalı seferberlik başarısız olmuş, kayıtlara göre 2 (iki) yerli sağ yakalanmış 2 (iki) yerli ise öldürülmüştür.<ref name="Ryan 2008, sayfa: 23"/> 1831 Nisan ayında Kara Hat denen bu meşale alayları (''roving parties'') dağıtılır.<ref>Plomley 1991, sayfa: 108</ref> Tasmanya yerlilerine karşı yapılan bu meşaleli sürek avı Tasmanyalı yazar [[Rohan Wilson]]'ın 2011 yılında yayımlanan ''[[The Roving Party]]'' adlı romanına da konu olmuş ve roman ''Winner of The 2011 Australian/ Vogel’s Literary Award'' ödülünü kazanmıştır.<ref>http://blog.booktopia.com.au/2011/05/16/rohan-wilson-author-of-the-roving-party-answers-ten-terrifying-questions/</ref> Amacına ulaşınca 1832 Şubat ayında sıkıyönetim kararı yürürlükten kaldırılır.<ref>Ryan 1996, sayfa: 113</ref>