Lübnan İç Savaşı: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
→‎top: düzeltme AWB ile
k →‎Tarafların Oluşumu: İmla, değiştirildi: hükümet → hükûmet AWB ile
79. satır:
[[Dosya:Martyrs Square 1982.jpg|thumb|sağ|175px|İç Savaş'ta zarar gören Beyrut'un Şehitler Meydanı.]]
[[Dosya:Green Line, Beirut 1982.jpg|thumb|sağ|175px|[[Yeşil Hat (Lebanon)|Yeşil Hat]] ile doğu (Hristiyan) ve batı (Müslüman) olarak ikiye bölünen Beyrut, 1982]]
1960'larda [[Hristiyanlık|Hristiyan]] üstünlüğünün yasal olarak kabul edilmesi, [[Müslüman]]lar ve [[seküler]] [[sol]] grupların, 1969'da [[Front for Progressive Parties and National Forces]]'a katılmalarına ayak olacak, büyük tepkisine yol açtı. [[Müslüman]]-[[solcu]] muhalefet koalisyonu (sonradan [[Lübnan Ulusal Hareketi]]'ne dönüştü) yeni bir nüfus sayımı (sonuncusu 1932'de yapılmıştı) isteğinde bulundu ve bu sayım sonrası nüfusun niteliklerini daha düzgün gösterecek bir hükümethükûmet kurulmasını talep etti. Bu istek [[Hristiyanlık|Hristiyan]]lar (özellikle Maruniler) tarafından ülkedeki hegemonyalarına bir tehdit olarak algılandı. Ayrıca belirtilmelidir ki, politik durum [[Maruni]] kilisesi ve dış devletler tarafından basına iletildiği gibi bir "[[Müslüman]]-[[Hristiyanlık|Hristiyan]]" çatışmasından çok daha karışık bir haldeydi.
 
İki taraf da kendi çıkar çatışmalarını ortadan kaldıramadıklarından, önceleri kendilerini korumak amacıyla, sonraları olaylar tırmandıkça daha çok bir orduya benzeyen [[milis]]ler oluşturmaya başladılar. Bu durum hızlı bir şekilde merkezi hükümetin otoritesini sarsmaya başladı. Hükümetin düzen sağlamaya çalışması da [[Lübnan Ordusu]]'nun yapısı gereği engellendi. [[Orta Doğu]]'nun en küçük ordusu olması sebebiyle belli oranlardaki dinlere mensup kişilerden meydana geliyordu. Üyeler çeşitli mezheplere bağlı milisler karşısında eksik kaldıkça, ne ordudaki militan grupları içinde barındırabildi, ne [[FKÖ]]'nde söz sahibi olabildi, ne de yabancıların gizlice içine sızmasını görebildi. Ayrıca hükümette ve yüksek rütbeli subaylar içinde çoğunluğun Hristiyanlar olmasından dolayı Müslümanlar arasında, ordu da dahil olmak üzere, merkezi otoritelere güven çok azdı. Lübnan Ordusunun parçalanması kaçınılmaz şekilde Müslüman kaçaklar tarafından başlatılmış ve artık Maruni generallerden emir almayacaklarını ilan etmişlerdir.