[[Fizik]]te '''Lamb kayması''', adını [[Willis Lamb]]'den alan, [[hidrojen]] [[atom]]unun [[kuantum elektrodinamiği]]ndeki <sup>2</sup>S<sub>1/2</sub> ve <sup>2</sup>P<sub>1/2</sub> (sembol gösterimi ile) enerji düzeyleri arasındaki küçük farklılıktır.<ref name=Aruldhas>{{Kitap kaynağı |başlık=Quantum Mechanics |bölüm=§15.15 Lamb Shift |url=http://books.google.com/books?id=4HLB6884s9IC&pg=PA404 |sayfa=404 |baskı=2nd |yayıncı=Prentice-Hall of India Pvt. Ltd. |yazar=G Aruldhas |yıl=2009 |isbn=81-203-3635-6}}</ref> [[Dirac denklemi]]ne göre, <sup>2</sup>S<sub>1/2</sub> ve <sup>2</sup>P<sub>1/2 </sub>orbitalleri (yörüngeleri) aynı enerjiye sahip olmalıdır. Ancak, boşluktaki elektronlar arasındaki etkileşim (ki bu etkileşim Dirac denklemi ile açıklanamaz), <sup>2</sup>S<sub>1/2</sub> ve <sup>2</sup>P<sub>1/2 </sub>enerji düzeylerinde küçük bir enerji değişimine sebep olur. Lamb ve Robert Retherford bu değişimi 1947'de ölçmüşlerdir ve bu ölçüm, ıraksamayı açıklamak için tekrar normalleştirme teorisine teşvik edici bir unsur olmuştur. Bu, Julian Schwinger, Richard Feynman, Ernst Stueckelberg ve Sin-Itiro Tomonaga tarafından geliştirilmiş modern kuantum elektrodinamiğinin (elektrikseldevinim bilgisi) müjdecisiydi. Lamb, 1955 yılında Lamb kayması ile ilgili keşiflerinden ötürü Nobel Fizik Ödülü'nü kazandı.
== Türetimi ==
69. satır:
Δ''E''<sub>Lamb</sub> çıkarımı için örneği inceleyeniz.<ref>{{Kitap kaynağı | yazar=Bethe, H.A.& Salpeter, E.E.| başlık=Quantum Mechanics of One- and Two-Electron Atoms | yayıncı=Springer |yıl=1957 |sayfa=103}}</ref>
==Hidrojen Tayfındatayfında Lamb Kaymasıkayması==
Hidrojen tayfındaki Lamb kaymasını ilk kez 1947'de Hans Bethe açıkladı ve buna göre kuantum elektrodinamiğin modern gelişiminin önünü açtı. Lamb kayması günümüzde kuantum elektrodinamiğinin hassas denemelerini sağlayan, [[ince yapı sabiti]] α'nın milyonda birden daha iyi ölçülmesini sağlar.
Lamb kaymasına farklı bir bakış açısı [[Zitterbewegung]] ile alakalıdır.<ref name="Genz">{{Kitap kaynağı
