XV. Louis: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Teacher0691 (mesaj | katkılar) düzeltme AWB ile |
Değişiklik özeti yok |
||
31. satır:
==Hayatı==
Fransa kralı [[XIV. Louis]]'nin (hd 1643-1715) torununun oğlu, [[Burgonya]] dükü Louis'yle [[Savoya Hanedanı|Savoya]]'lı Marie-Adelaide'nin oğluydu. Anne ve babasıyla hayatta kalan tek ağabeyi 1712'de öldüğü için, XIV. Louis'nin ölmesi üzerine ([[1 Eylül]] [[1715]]) tahta çıktı. Şubat 1723'te reşit ilan edilmesine değin ülkeyi naip sıfatıyla Orleans dükü II. Philippe yönetti. Philippe, Louis'yi 1721'de [[İspanya]] kralı [[V. Felipe]]'nin kızı Mariana'yla evlendirdi. Philippe'in Aralık 1723'te ölmesinin ardından Louis, Conde 7. prensi Louis-Henri'yi başnazırlığa atadı. Louis'nin Maraiana'yla evliliğini iptal eden Louis-Henri onu devrik [[Polonya]] kralı I. Stanislaw'ın kızı Marie Leszczynska'yla evlendirdi. Louis'nin hocası Piskopos (sonradan Kardinal) Andre-Hercule de Fleury 1726'da Louis-Henri'nin yerine başnazır oldu.Öte yandan [[Polonya]] ve [[Fransa]] tahtları arasındaki akrabalık ilişkisi, Fransa'nın [[Polonya Veraset Savaşı]]'na (1733-1738) katılarak Avusturya ve [[Rusya]]'yla karşı karşıya gelmesine yol açtı.
XV. Louis'nin siyasi konulardaki kişisel etkisi ancak Fleury'nin [[1744]]'te ölmesinden sonra belirgin duruma geldi. Louis, Fleury'nin yerine yeni bir başnazır atamayacağını ve bundan böyle yönetim işlerini tek başına yürüteceğini açıklamasına karşın, bakanlarının çalışmalarına ve ülke politikasına kesin bir yön veremeyecek kadar tembel ve kendine güvensiz bir insandı. Devlet yönetimi entrikacı bakanlardan ve [[saray]] çevrelerinden oluşan rakip gruplar arasında bölünüp yozlaşırken, o kendini saraya kapatarak bütün zamanını metresleriyle geçirme yolunu seçmişti. Bazıları siyasi yaşamda önemli rol oynayan bu kadınlardan, [[1739]]-[[1741]] arasında gözdesi olan Vintimille markizi Pauline de Mailly-Nesle, Fransa'yı sonuçsuz kalan [[Avusturya Veraset Savaşı]]'nda (1740-1748) [[Avusturya]] ve [[İngiltere]]'ye karşı savaşa sokan gruba mali destek sağladı.Louis'nin Eylül [[1745]]'te sarayın resmi evsahibesi (''maitresse en titre'') seçtiği Pompadour markizi Jeanne-Antoinette Poisson ise, yönetimdeki nüfuzunu [[1764]]'te ölene değin korudu.
Ama Louis her konuda pasif bir hükümdar da değildi. Entrika yoluyla uluslararası olayların akışına yön verme arzusu 1748'de ''secret du roi'' (kralın sırrı) olarak bilinen, karmaşık bir gizli diplomasi sistemi kurmasıyla sonuçlandı. Önemli Avrupa başkentlerine yerleştirilen Fransız gizli ajanları, Louis'nin emriyle, çoğu kez kamuoyuna açıklananlara ters düşen siyasi hedefler doğrultusunda etkinlikte bulunmakla görevlendiriliyorlardı. Louis gizli diplomasi yöntemine ilk kez Polonya krallığına bir Fransızın seçilmesini sağlamak için başvurdu.Resmi açıklamalarda reddettiği bu girişimin başarısızlıkla sonuçlanmasından kısa bir süre sonra ülkesiyle [[İsveç]], [[Prusya]], [[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlı Devleti]] ve [[Polonya]] arasında [[Avusturya]]'ya karşı bir ittifak kurmak amacıyla ajan ağını genişletti. Ama bakanları gizli diplomasiden habersiz oldukları için, dış politika alanında karar alıp uygulamayı olanaksızlaştıran bir kargaşa yaşanmaya başladı. Louis 1756'da Madame de Pompadour'un
Gençliğinde ''Sevilen'' lakabıyla anılmasına karşın zamanla uyruklarının güvenini yitiren Louis'nin hükümdarlığının son yıllarında, Parlement'ların (Yüksek Mahkeme) kral tarafından çıkarılan yasaların yürürlüğe girmesini engelleme ayrıcalığına son verilerek, zayıflayan zayıflayan krallık otoritesi güçlendirilmeye çalışıldı.XIV. Louis'nin askıya aldığı bu ayrıcalık naiplik döneminde Parlement'lara yeniden tanınmıştı. Yargıçlar sonradan, ''États-Généraux'''nun toplantıya çağrılmamasından da yararlanarak kendilerini krallığın temel yasalarının savunucusu ilan etmiş ve taşra Parlement'larıyla Paris Parlement'ı arasında güçlü bir birlik kurarak taht karşısındaki konumlarını güçlendirmişlerdi. Böylece [[John Law]]'ın mali sistemine son vermişler, 1764'te [[Cizvitler]]in Fransa'dan sürülmesinde önemli rol oynamışlar ve Bretanya'nın merkezi yönetimle bağlarını bir süre için koparmışlardı. Parlement'lar mali reformların önünde de büyük engel
== Resim gallerisi ==
|