Kanuni döneminde önemli mücadele alanlarından biri de [[Azerbaycan]] oldu. [[Yavuz Sultan Selim]] zamanında [[Azerbaycan]]’a karşı kazanılan [[Çaldıran SavaşıMuharebesi|Çaldıran zaferine]], Osmanlı ordularının [[Tebriz]]’e kadar ilerlemesine ve tüm Doğu Anadolu’nun Osmanlı egemenliğine geçmesine karşın [[Safevi Devleti|Sefevi]]ler ile kesin bir barış antlaşması imzalanmamıştı. Gerek [[Safevi Devleti|Sefevi]]ler, gerekse [[Osmanlı İmparatorluğu]], birbirlerine kuşku ile bakıyorlardı. Güney Azerbaycan, Anadolu’yu ele geçirme planlarından vazgeçmediği gibi, [[Osmanlılar]] da [[Hint Okyanusu]]’na kuzeyden açılan iki körfezden biri olan [[Basra Körfezi]]'ne açılan [[Irak]] topraklarını ele geçirme emelleri besliyorlardı. Bu arada iki devlet arasında sınır olayları da eksik değildi; bir takım sınır görevlileri durmadan taraf değiştirmekteydiler. Bütün bu olaylar bir araya gelince [[1533]]'te [[Sadrazam]] [[İbrahim Paşa]], [[Safevi Devleti|Sefevi]] seferiyle görevlendirildi, arkasından da padişah Safevi seferine çıktı ([[1534]]). "[[Irakeyn Seferi]]"denilen bu seferin en önemli ve kalıcı etkisi [[Bağdat]] dahil olmak üzere [[Irak]] topraklarının [[Osmanlılar]]’ın eline geçmesi oldu ([[1535]]). Böylece [[Hint Okyanusu]]'na açılan önemli körfezlerin ikisi de Osmanlılar'ın eline geçmiş oldu. Güney [[Azerbaycan]] savaşları 1555’teki [[Amasya Antlaşması]] ile sona erdi; antlaşma sonucu [[Azerbaycan]] ile merkezi [[Tebriz]], bir kısım Doğu Anadolu toprakları [[Osmanlılar]]'ın eline geçti. Bu barış [[1576]] yılına kadar sürdü.
