II. Mehmed: Revizyonlar arasındaki fark

 

Son saldırı hazırlıklarını [[Zağanos Paşa]] düzenledi.<ref name="inalcık2s31">İnalcık, Halil (2008) ''a.g.e.'' s.31</ref> Osmanlı ordusu 29 Mayıs’ın ilk saatlerinde taarruza başladı. Osmanlılar son taarruzu üç dalga halinde gerçekleştirdiler. İlk iki saat boyunca başıbozuklar surlara saldırdılar, ardından Anadolu birlikleri onların yerini aldı. Son olarak öldürücü darbeyi vurmak üzere yeniçeriler devreye girdi. Bu sırada yaralanan Giustiniani'nin savaş alanından ayrılması şehri savunanların arasında büyük moral bozukluğuna neden oldu. Nihayet sabah saatlerinde Osmanlı askerleri ''"Kerkoporta"'' adlı kapıdan içeri girmeyi başardılar ve kapının üzerindeki burca [[Osmanlı sancağı]]nı diktiler.<ref name="Kinross, Lord.107-108"/> Mehmed fethin ilk günü öğleden sonra şehre girdi. [[Ayasofya]]’ya giderek namaz kıldı ve ''min-baʿd (bundan sonra) tahtım İstanbul'dur''<ref>bkz. Tursun Bey, Tarih-i Ebû ʾl-Feth:اوّلا وزرا و امراسنه و قولارنه اعلام و اعلان اتدی که من بعد تختم استنبولدر / Evvelâ vüzerâ ve ümerâsına ve kullarına iʿlâm ve iʿlân etdi ki min-baʿd tahtım İstanbuldur.</ref> diye buyurdu.<ref name="inalcık2s31"/>

 

Şehir zorla alınmıştı, bu yüzden dinî hukuka göre yağmalanabilirdi.{{Kaynak belirt}} Yağma üç gün sürdü.{{Kaynak belirt}} İmparator Konstantinos'un akıbeti meçhuldür. Kimi kaynaklar cesedinin bulunamadığını söylerken, [[Franz Babinger|Babinger]] gibi bazı tarihçiler imparatorun cesedinin mor ayakkabılarından teşhis edildiğini yazar. [[Alphonse de Lamartine|Alphonse Lamartine]] eserinde imparatorun cesedinin bulunduğunu ve Fatih'in Konstantinos için Hristiyan usulü cenaze töreni düzenlediğini belirtir.<ref>Alphonse de Lamartine (Osmanlı Tarihi)</ref> [[Şehzade Orhan]] ise [[keşiş]] kılığında şehri terk etmeye çalışırken yakalanıp idam edildi.<ref name="Nicol, Donald M..418-420">Nicol, Donald M., ''a.g.e.'' s.418-420</ref><ref name="babinger">s.96-97</ref>