Vikipedi

Ali: Revizyonlar arasındaki fark

Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
düzeltme AWB ile
104. satır:
[[Hadis]]ler İslamda bir rivayet zinciri ile [[Muhammed]]'e atfedilen ve O'nun söylediğine inanılan, aidiyetleri tartışmalı olan sözlerdir. (bkn. [[Hadis]])
 
{{cquoteAlıntı|Ben hikmetin şehriyim, Ali ise kapısıdır.<ref>Sünen-i Tirmizî tercümesi, Çev.: Osman Zeki Mollamehmetoğlu, İstanbul baskısı (yıl?), Menkabe Babları, Ali Bin Ebu Talib Menakıbı, Cilt IV, Hadis No. 3929 "أنا دار الحكمة و علي بابها"</ref>}}
 
{{cquoteAlıntı|Ali’yi ancak mümin olan sever ve ona ancak münafık olan buğzeder. [Nesai]}}
[[Dosya:Ambigram - Muhammad and Ali2.svg|thumb|242|sol|[[Ebû’l-Kâsım Muhammed ibn ʿAbd Allâh ibn ʿAbd’ûl-Muttâlib]] (sağ) ve Ali (sol) ismi tek bir kelimede yazılmış.]]
{{cquoteAlıntı|Ali’yi sevmek ateşin odunu yaktığı gibi Müslümanların günahını yok eder. [İ. Asakir]}}
 
{{cquoteAlıntı|Ali’ye düşman olanın düşmanı Allah’tır. [Ramuz]}}
[[Dosya:Ali'ye atfedilmiş naat duası kaligramı.jpg|242px|küçükresim|"[[Allah]]'ın [[Arslan]]ı" olarak anılan Ali'ye atfedilen [[aslan]] biçiminde yazılmış naat duası kaligrafisi.]]
{{cquoteAlıntı|İlim on kısım. Dokuzu Ali’de biri diğer halktadır. O bu biri de onlardan iyi bilir. [Ebu Nuaym]}}
 
{{cquoteAlıntı|Ali’yi seven beni sevmiştir. Ona düşmanlık bana düşmanlıktır. Onu inciten beni incitmiştir. Beni inciten de Allahü teâlâyı incitmiş olur. [Taberani]}}
 
{{cquoteAlıntı|İmanın birinci alameti Ali’yi sevmektir. [M. Ç. Güzin]}}
 
{{cquoteAlıntı|Ben kimin mevlası isem Ali de onun mevlasıdır.<ref>Suyutî, C.Kebir; Bekrî, 623/101</ref>}}
 
{{cquoteAlıntı|Ya Ali! Hayatın benimle, ölümün benimledir.<ref>Taberani, Mu’cemu’l-Kebîr; Bekrî, 543/21</ref>}}
 
{{cquoteAlıntı|Ali dünyada ve ahrette kardeşimdir.<ref>Münavî, Feyzu’l-Kadir, 4:355, 5589 No’lu Hadis</ref>}}
 
{{cquoteAlıntı|Her kim Ali’ye eziyet ederse bana eziyet etmiş olur.<ref>Müsned-i Ahmed; Bekrî, 590/68</ref>}}
 
{{cquoteAlıntı|Cennet üç kimseye âşıktır: Ali ibn-i Ebî Tâlib, [[Ammar bin Yasir|Ammar ibn-i Yâsir]], [[Selmân-ı Fârisî]].<ref>Suyutî, Câmiu’l-Kebîr; Bekrî, 727/245</ref>}}
 
{{cquoteAlıntı|Biz [[Abdül Muttalib bin Haşim|ʿAbd el-Muttalib]]’in çocukları, cennetin efendileriyiz. Ben, [[Hamza bin Abdulmuttalib|Hamza]], [[Ali el-Mûrtezâ]], [[Câ‘fer et-Teyyâr]], [[Hasan el-Mûctebâ]], [[Hüseyin Seyyîd’ûs-Şuhedâ]] ve [[Mehdi]]. [İbn Mace]}}
[[Dosya:Dhulfiqar.svg|thumb|265px|[[Alevîlik]] ile [[Şiîlik]]'te önemli bir yere sahip olan [[Zülfikar]] isimli kılıcın temsîlî bir resmi.]]
 
138. satır:
==== Bedir Savaşı ====
{{Ana madde|Bedir Savaşı}}
Ali, [[Bedir]] savaşında karşı ordudan yirmi bir kişiyi öldürdü. Öldürdüğü kişiler arasında [[Muâviye]]'nin dedesi [[Utbe]], dayısı [[Velid]] ve kardeşi [[Hanzele]] de vardı. [[Uhud]] savaşında ise Kureyş'in meşhur savaşçılarından dokuz kişiyle çarpıştı ve muvaffak oldu. Ali hakkında efsanevi anlatımlar bulunur. Bu anlatımlardan birisi de Ali'nin bu savaşta bedeninden yetmiş yara {{olgu}} almasına rağmen son ana kadar peygamberin yanında savaştığı ve [[Cebrail]]'in, Ali'nin bu fedakarlığını görünce birkaç defa: {{cquoteAlıntı|[[Zülfikar]]'dan başka kılıç, Ali'den başka da yiğit yoktur,}}
dediği rivayetidir.
 
157. satır:
 
632 yılında Muhammed'in ölümünden sonra [[Müslüman]] toplumunun başına kimin geçeceği kaygısı baş gösterdi. [[Müslümanlar]]ın bir kısmı ilk olarak [[Ebu Bekir]]'in [[halife]]liğini kabul ettiler. Ebu Bekir'den sonra ise sırasıyla, [[Ömer bin Hattab]],'' [[Osman bin Affan]],'' ve Ali'nin halifeliği kabul edildi. Bununla beraber bir kısım Müslümanlar peygamberin amcasının oğlu ve damadı olan, çocukluğundan itibaren peygamberin evinde büyümüş ve onu korumak için kendi hayatını tehlikeye atmış olan Ali'nin ilk halifelik için daha doğru bir seçim olduğunu düşünüyorlardı. Muhammed'in, [[Gadir-i Hum]] denilen yerde kendisinden sonra Ali'nin başa geçmesi gerektiğini bizzat söylediği rivayet edilir.<ref>İmam Fahruddin Razi, “Mefatih’ul- Gayb”, İmâm Ahmed Sa’lebi, “Keşf’ul- Beyan”, Celaluddin Suyuti, “Durr’ul- Mensur”, Ebu’l- Hasan Ali “Esbab’un-Nuzul”, Muhammed bin Cerir Taberi, “Tefsir-i Kebir”, Hafız Ebu Naim İsfahani, “Ma Nezele Min’el- Kur’ân’i fi Ali’yyin” ve Hilyet’ul- Evliya’, Buhari, Tarih c. 1, s. 375’, Müslim “Sahih” c. 2, s. 325’, Ebu Davud Sünen’, Tirmizi, “Sünen”, Hafız bin Ukde, “Kitab’ul- Velayet”, İbn-i Kesir-i Şafii Dimaşki, Tarih’, İmam [[Ahmed bin Hanbel]], “Müsned” c. 4 s. 281 ve 371’de.</ref>. İslam peygamberi Muhammed, Ali için şöyle demiştir:
{{cquoteAlıntı|Senin bana oranla yerin, [[Harun]]’un [[Musa]]’ya oranla sahip olduğu mevkî gibidir; Ancak, benden sonra peygamber gelmeyecektir.}}
Harun, Musa peygamberin kardeşidir ve kendisine vahiy gelmeyen peygamberlerdendir. Musa ibadet için 40 günlüğüne [[Sina Dağı]]'na çekildiğinde, kardeşi Harun'u [[İsrailoğulları]]'nın başında bırakmıştır ([[Araf Suresi]], 142. ayet). Bu nedenle İslam peygamberinin bu sözü de Şiilerce Ali'nin hilafet için en uygun ve hak sahibi kişi olduğuna yorulur.
 
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Ali" sayfasından alınmıştır