Osmanlı alfabesi: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
düzeltme AWB ile |
→Latinizasyon (romanizasyon): düzeltme AWB ile |
||
175. satır:
*'''[[Ż]]''': Arapçadaki Zı ('''[[ظ]]''') sesini karşılar. Türkçede bulunmayan Z ve S arası vızıltılı bir sestir. Örneğin: ''Żan, Żalim, Żafer''... Ancak Anadolu Türkçesinde normal Z harfi ile bu fark ortadan kalkmıştır.
* ''Ayın'' ('''ع''') gırtlaksı bir ses olup, kesinlikle ''sessiz'' bir harftir. Türkçede bu ses yoktur. (Tükçede normal A sesi ile farkı ortadan kalkmıştır). Yeryüzündeki bazı dillerde Ayın'a benzer sesler '''[[Ă]]''' ile gösterilir. Türkçede ise Arapça'dan gelen sözcüklerde çok nadiren kesme işareti ile kullanılır. Örneğin: ''Măruf (Ma'ruf)''.
* Ayın ('''ع''') harfinin çekimli (harekeli biçimleri) '''Ŭ''' ve '''{{
* ''Gayın'' ('''غ''') hırıltılı bir G sesidir ('''[[Ģ]]'''). “Yumuşak-G” (Ğ) harfine benzer ama sert ve hırıltılıdır. Almanların gırtlaktan çıkan R harfinin taşıdığı ses değerine benzer ('''Ř'''). [[Uniform Türk Alfabesi]]'nde ''[[Ƣ]]'' harfi ile gösterilir. Batı Anadolu Türkçesinde Ğ sesine dönüşmüştür, ancak Türkiye’nin doğu bölgelerinde yaygındır. Örneğin: ''Doģan (Doğan)''. Buradaki Ğ hırıltılı olarak söylenir. Bu nedenle Yumuşak Ğ harfinini aksine Arapçada kelime başında da yer alabilir. Mesela: ''Ģayb (Gayb)''...
*Kaf-ı Nûni ('''ڭ''') genizden çıkarılan N ve G karışımı bir sestir ('''[[Ň]], [[Ñ]]'''). Üç noktalı Kef harfidir. Bazen de NG/NĞ olarak öngörülür. Pek çok ağızda N veya Ğ sesine dönüşmüştür. Örneğin: İç Anadolu’da, özellikle Sivas yöresinde ''Saňa, Baňa, Deňiz'' sözcükleri. Pek çok kaynakta Tengri veya Tengiz olarak yazılan sözcükler aslında ''Teñri'' ve ''Teñiz'' şeklinde okunur.
| |||