Bizans İmparatorluğu: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
düzeltme AWB ile |
|||
1. satır:
{{Eski ülke bilgi kutusu
|kendi_dilindeki_adı = {{
|tam_adı = Doğu Roma İmparatorluğu
|yaygın_adı = Bizans İmparatorluğu
123. satır:
|dipnotlar = {{Kaynakça|group="m"}}
}}
'''Bizans İmparatorluğu''' veya zaman zaman kullanılan adıyla '''Doğu Roma İmparatorluğu''', [[geç antik çağ]] ve [[Orta Çağ|orta çağ]] boyunca [[Roma İmparatorluğu]]'nun devamı şeklinde var olan ve başkenti [[Konstantinopolis]] (günümüzde [[İstanbul]], orijinal olarak [[Byzantion]]) olan ülke. 5. yüzyılda [[Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşü|Batı Roma İmparatorluğu'nun dağılışı ve çöküşü]] sürecinden sağ kalan imparatorluk, 1453'te [[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlı Türkleri]]'ne yenik düşene kadar, yaklaşık bin yıl var olmaya devam etti.<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.britannica.com/place/Byzantine-Empire | title = Byzantine Empire | work = Encyclopædia Britannica | arşivurl = http://web.archive.org/web/20160702004021/https://www.britannica.com/place/Byzantine-Empire | arşivtarihi = 2 Temmuz 2016}}</ref> Var olduğu sürenin çoğunda, Avrupa'da ekonomik, kültürel ve askerî bakımdan en güçlü ülkeydi. "Bizans İmparatorluğu" ve "Doğu Roma İmparatorluğu" terimleri ülkenin yıkılışından sonraki tarihçiler tarafından yaratılmış olup imparatorluk vatandaşları kendi ülkelerine ''Roma İmparatorluğu'' ({{Dil-grc|Βασιλεία τῶν Ῥωμαίων}}, [[Yunancanın romanizasyonu|tr.]] {{transl|grc|''Basileia tôn Rhōmaiōn''}}; {{Dil-la|Imperium Romanum}}),{{sfn|Kazhdan|Epstein|1985|p=1}} veya ''Romania'' ({{
4. yüzyıldan 6. yüzyıla kadar yaşanan bazı göze çarpan olaylar, Roma İmparatorluğu'nun [[Grek Doğu ve Latin Batı]] şeklinde ayrışma sürecini belirledi. [[I. Konstantin]] (taht: 324–337) imparatorluğu yeniden organize ederek [[Konstantinopolis]]'i başkent yaptı ve [[Hristiyanlık]] dinini yasallaştırdı. [[I. Theodosius]] (taht: 379–395) döneminde, Hristiyanlık ülkenin [[devlet dini]] olarak kabul edildi ve [[I. Theodosius döneminde Hristiyanlık tarafından paganizme yönelik zulüm|diğer dinler yasaklandı]]. Son olarak [[Herakleios]] zamanında (taht: 610–641), imparatorluğun askerî ve idari sistemi yeniden yapılandırıldı ve Latince yerine Yunanca resmî dil olarak benimsendi.{{sfnm|Ostrogorsky|1969|1pp=105–107, 109|Norwich|1998|2p=97|Haywood|2001|3pp=2.17, 3.06, 3.15}} Böylece, her ne kadar Roma devleti ve devlet gelenekleri sürdürüldüyse de, Konstantinopolis çevresinde, Latin'den ziyade Yunan kültürü ve [[Doğu Ortodoks Kilisesi|Ortodoks Hristiyanlık]] geleneklerine göre şekillendiğinden ötürü, modern tarihçiler Bizans'ı [[Antik Roma]]'dan ayırır.{{sfnm|1a1=Millar|1y=2006|1pp=2, 15|2a1=James|2y=2010|2p=5|3a1=Freeman|3y=1999|3pp=431, 435–437, 459–462|4a1=Baynes|4a2=Moss|4y=1948|4p=xx|5a1=Ostrogorsky|5y=1969|5p=27|6a1=Kaldellis|6y=2007|6pp=2–3|7a1=Kazhdan|7a2=Constable|7y=1982|7p=12|8a1=Norwich|8y=1998|8p=383}}
139. satır:
[[Roma İmparatorluğu]]'nun son dönemlerinden bahsetmek üzere "Bizans" sözcüğünün ilk kullanımı, 1557'de Alman tarihçi [[Hieronymus Wolf]]'un tarih kaynakları koleksiyonu ''Corpus Historiæ Byzantinæ''{{'}}ye dayanır. Terim, kaynağını Konstantin'in başkenti Konstantinopolis olarak adlandırmasından önce şehrin ismi olan "Byzantion"dan alır. Şehrin bu eski adı, Konstantin'den sonra tarihi ve edebi kaynaklar dışında hemen hemen hiç kullanılmaz. 1648'de ''Byzantine du Louvre'' (''[[Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae]]'') ve 1680'de [[Charles du Fresne, sieur du Cange|Du Cange]]'ın ''Historia Byzantina'' eserleri yayımlanınca, "Bizans" terimi [[Montesquieu]] gibi Fransız yazarları arasında popülerlik elde etti.<ref>Fox, [http://www.romanity.org/htm/fox.01.en.what_if_anything_is_a_byzantine.01.htm What, If Anything, Is a Byzantine?]; {{harvnb|Rosser|2011|p=1}}</ref> Ancak terim, batı dünyasında 19. yüzyıl ortalarına kadar genel bir kabullenim görmedi.<ref>{{harvnb|Rosser|2011|p=2}}.</ref>
Bizans İmparatorluğu, kendi halkı tarafından "Roma İmparatorluğu", "Romalıların İmparatorluğu" (Latince: ''Imperium Romanum'', ''Imperium Romanorum''; Yunanca: {{
Her ne kadar Bizans İmparatorluğu, tarihi boyunca çoklu bir etnik karaktere sahip olsa da<ref>{{harvnb|Ahrweiler|Laiou|1998|p=3}}; {{harvnb|Mango|2002|p=13}}.</ref> ve [[Greko-Romen (kültür)|Romano-Hellenistik]] geleneklerini sürdürüp korusa da,<ref>{{harvnb|Gabriel|2002|p=277}}.</ref> döneminin batılı ve kuzeyli çağdaşları tarafından, sürekli artan [[Bizans Rumları|Yunan bileşenleri]]yle tanımlandı.<ref>{{harvnb|Ahrweiler|Laiou|1998|p=vii}}; {{harvnb|Davies|1996|p=245}}; {{harvnb|Gross|1999|p=45}}; {{harvnb|Lapidge|Blair|Keynes|1998|p=79}}; {{harvnb|Millar|2006|pages=2, 15}}; {{harvnb|Moravcsik|1970|pp=11–12}}; {{harvnb|Ostrogorsky|1969|pp=28, 146}}; {{harvnb|Browning|1983|p=113}}.</ref> Bizans İmparatorluğu'nu Roma İmparatorluğu'nun prestijinden ayrı tutmak amacıyla batının yeni krallıkları arasında<ref>{{harvnb|Fouracre|Gerberding|1996|p=345}}: "The Frankish court no longer regarded the Byzantine Empire as holding valid claims of universality; instead it was now termed the 'Empire of the Greeks'."</ref> kullanılan "Grek (Yunan) İmparatorluğu" (Latince: ''Imperium Graecorum'') ve "Grek -Yunan- İmparatoru" (''Imperator Graecorum'') gibi terimlere ara sıra rastlanılmaktadır.<ref>{{harvnb|Klein|2004|p=290 (Note #39)}}; ''[[Annales Fuldenses]]'', 389: "Mense lanuario c. epiphaniam Basilii, Graecorum imperatoris, legati cum muneribus et epistolis ad Hludowicum regem Radasbonam venerunt ...".</ref>
315. satır:
=== Kriz ve parçalanma ===
İmparatorluk kısa süre sonra, büyük oranda thema sisteminin bozulması ve askerî sistemin ihmal edilmesinden kaynaklanan zorluklarla dolu bir sürece girdi. II. Nikeforos, İoannis Çimiskes ve II. Basileios, askerî yapılanmayı ({{
Aynı süreçte, imparatorluk yeni düşmanlar edindi. Güney İtalya'daki eyaletler, 11. yüzyıl başında İtalya'ya gelen [[İtalo-Normanlar|Normanlar]]'ın tehdidi altında kaldı. Konstantinopolis ve Roma arasında 1054'teki [[Doğu ve Batı kiliselerinin ayrılması]] ile sonuçlanan çekişmeler sırasında Normanlar, yavaş ama emin adımlarla Bizans İtalya'sına doğru genişlemeye başlamıştı.<ref>{{harvnb|Vasiliev|1928–1935}}, "[http://www.intratext.com/IXT/ENG0832/_P17.HTM Relations with Italy and Western Europe]".</ref> Calabria'nın [[tagma (askeri)|tagma]] merkezi olan [[Reggio Calabria|Reggio]], 1060'ta [[Robert Guiscard]] tarafından ele geçirildi ve bunu 1068'de [[Otranto]]'nun kaybı izledi. [[Puglia]]'daki ana kale olan [[Bari]], Ağustos 1068'de kuşatıldı ve [[Bari Kuşatması|Nisan 1071'de düştü]].<ref>{{harvnb|Hooper|Bennett|1996|p=82}}; {{harvnb|Stephenson|2000|p=157}}.</ref> Bizanslılar bunun yanında, 1069 itibarıyla [[Dalmaçya]] kıyılarındaki etkilerini, Hırvat kralı [[IV. Petar Krešimir]]'e (taht: 1058–1074/1075) kaybetti.<ref>{{harvnb|Šišić|1990}}.</ref>
|