Atatürk Havalimanı: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Hazan (mesaj | katkılar)
BotHorizon (mesaj) tarafından yapılmış 20028909 numaralı değişiklikler geri getirildi. (TW)
Etiket: Geri al
düzeltme AWB ile
93. satır:
Türkiye’nin 1944 [[Chicago Sivil Havacılık Sözleşmesi]]’ni imzalamasının ardından Yeşilköy Havaalanı’nın uluslararası hale getirilmesi kararlaştırıldı. 1947’de havaalanıyla ilgili proje hazırlandı ve Bayındırlık Bakanlığı’nın verdiği yetkiyle Amerikan Westinghouse-IG White firmaları 1949’da yapıma başladı. 10 bin m²'lik bir alanı kaplayan bu meydan tesisleri hem iç, hem dış seferler için hizmet eden bir terminal binası, 2300 metre uzunluğunda bir pist, bir hangar ve servis yapılarından oluşuyordu. Havaalanında ayrıca radyo alıcı-vericisi ve ayrı bir enerji santrali de vardı. Proje 1953’te tamamlanarak aynı yılın 1 Ağustos’unda hizmete girdi.
 
=== 1960-70’ler70'ler ===
Hızla artan uluslararası yolcu trafiği ve teknolojik gelişmeler –özellikle de geniş gövdeli uçakların yaygınlaşması- Yeşilköy Havaalanı’nın genişleme ve yenileme ihtiyacını ortaya çıkarttı. 1961’de bu ihtiyacı karşılamak üzere çalışmalar ortaya çıktı ve 1968 yılında geniş gövdeli uçaklara uygun ikinci bir pistin inşaatına başladı. 3 bin metre uzunluğa ve 45 metre genişliğe sahip 17/35 pisti gecikmelerin sonucunda 12 Kasım 1972’de açıldı.<ref>Milliyet, 14 Kasım 1972</ref>
 
Yeni pistin ışıklandırma sistemi bulunmadığından sadece gündüz saatlerinde kullanılabileceği, iki pistin saatte toplam 55 uçaklık kapasite sağlayacağı belirtiliyordu. O günlerde havalimanına günde 150-200 uçak iniş kalkış yapıyor, yoğun günlerde sayı ortalama 250’ye ulaşıyordu.<ref>Milliyet, 8 Eylül 1972</ref>
 
Terminal ve hava trafik kontrol açısındansa sorunlar artarak sürüyordu.<ref>Milliyet, 24 Temmuz 1972</ref> Ekim 1970’te1970'te havaalanını denetleyen İstanbul Valisi Vefa Poyraz gazetecilere “durumu fevkalade perişan bulduğunu” söylüyordu.<ref>Milliyet, 3 Ekim 1970</ref> Havaalanının gelişimi için 1971 yılında bir master plan hazırlandı. Mimar Hayati Tabanlıoğlu tarafından hazırlanan proje her biri 5 milyon yolcu kapasiteli dört terminalin yanı sıra THY Hangar Tesisleri, Kargo Tesisleri, Hava Trafik Kontrol Kulesi ve Teknik Blok, Aydınlatma Sistemi, Elektrik Dağıtım Sistemi, eski 05/23 pistinin yeniden yapımı, akaryakıt ikmal tesisleri ile diğer tesisleri kapsıyordu.<ref>http://www.dhmiata.gov.tr/havaalanlari/sayfa.aspx?hv=1&mnu=684</ref> Biri asma, üç kattan oluşacak, 1500 araçlık otoparkı da bulunan terminal ünitelerinin 1975’te tamamlanması planlanmıştı.
 
Özellikle Almanya’ya işçi göçü ve artan turist sayısıyla çoğalan charter uçuşlarının yarattığı trafiği karşılamak için yeni bir transit salonu için çalışmalar başladı. Bir yıl gecikmeyle Mayıs 1974’te açılan salon, üç ay sonra havalandırma sorunları nedeniyle kapatılarak renove edildi.<ref>Milliyet, 11 Mayıs 1974</ref> Sekiz pasaport ve 12 gümrük muayene bankosuna sahip 3 metrekarelik charter terminali Temmuz 1974’te hizmete girdi.<ref>Milliyet, 17 Temmuz 1974</ref> Aynı yıl eylül ayında –yine özellikle Almanya’ya giden işçilerin talebini karşılamak üzere- Ulaştırma Bakanı Ferda Güney’in talimatıyla bir namaz yeri oluşturuldu. Terminalde bir emzirme salonu da yolcuların hizmetine girdi.<ref>Milliyet, 27 Eylül 1974</ref>