Osmaniye: Revizyonlar arasındaki fark

[[Çukurova]] ilk çağlardan itibaren çeşitli uygarlıklara ([[Hititler|Hitit]], [[Pers İmparatorluğu|Pers]], [[Roma]]) beşiklik yapmıştır. [[Coğrafya|Coğrafi]] ve stratejik konumu itibarıyla yerleşmeye müsait olan Osmaniye, Doğu Anadolu'nun giriş kapısı durumundadır. Ortadoğu[[Orta Doğu]] ülkeleri ile bağlantı sağlayan yol üzerindedir. İpek ticaret yolunun da bu bölgeden geçmesi bölgenin önemini artırmıştır. Özellikle ilkİlk çağlardaÇağlarda geçimlerini korsanlıkla sağlayan kavimler [[Nur Dağları]] üzerine yerleşmişlerdir. İsos Limanına gelen ve [[Akdeniz]] de seyreden ticaret gemilerini soyan korsanlar Nur Dağlarında barınmışlardır.

[[Anadolu]]'ya Türk akınları [[Abbâsîler|Abbasi]] Halifesi [[Harun Reşid|Harun Reşit]] zamanında yapıldı. Türklerden [[Hassa]] Orduları kuran Harun Reşit, Anadolu seferlerini Abbasi Ordularıyla beraber Türk askerlerine yaptırmıştır. Bölgede, eski adıyla Haruniye, şimdiki adıyla Düziçi olan ilçede Harun Reşit Kalesi olarak anılan bir kale hala varlığını sürdürmektedir. Anadolu'ya gelen Türkler bu bölgeleri iklim ve coğrafi şekil olarak ilk anayurtları Orta Asya’ya çok benzediğini gördüler. Anadolu'da yurt edinecekleri yerleri keşfetmeye başladılar.

[[1071]] [[Malazgirt]] zaferiyle Anadolu'nun kapıları Türklere açıldı. (1082- ve 1083) tarihlerinde Kutalmışoğlu, [[Süleyman Şah]]'ın komutanlarından [[Afşin Bey]] komutasında Anadolu’da fetih hareketleri başladı. Çukurova’ya kadar gelen [[Türkmenler|Türkmen]] aşiretlerinden [[Ulaşlı Aşireti]]aşireti, [[Nur Dağları]]'nın bulunduğu bölgeleri kendileri için yaşamaya en uygun bölge olduğunu görerek buraya yerleştiler.

Osmaniye'nin [[Haraz]] bölgesine yerleşen aşiretin geçim kaynağı hayvancılıktı. [[Yayla]] ile kışla arasında sürekli hareket eden aşiret Haraz'ı kışla, Nur Dağları'nı da yayla olarak kullanmaya başladı.

[[1517]] yılında [[Toprakkale]]'nin doğusunda [[İpek Yolu]]'nun da içinden geçtiği yerde önemli bir ticaret merkezi ortaya çıktı. Fakuşağı, Dereobası, Karacalar ve Erzin’i de içerisine alan bu bölgeye KINIK''Kınık'' adı verildi. Bu şehireşehre [[Adana]], [[Tarsus]], Maraş ve Belen 'den Bezirganlar ticaret mallarını getirerek isneynİsneyn pazarında satıyorlardı. Pazar Salıve salı günü kurulduğu için adına isneyn denilmiştir. Kınık şehri, 5 mahalle, 12 köy ve 48 mezradan oluşmaktaydı. Ünlü seyyah [[Evliya Çelebi ]] Seyahatnamesinde bu bölgeden Kınık Şehri olarak bahsetmektedir. Aslında Erzin ve Dörtyolu ve hatta Ceyhan ve YumurtaliğiYumurtalığı da içine alan doğalbölgenin biradı Osmaniye vardirOsmaniyedir. Osmaniye tarihini bu durumu göz önüne alarak işlemek gerek.

[[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlı Devleti]]'nin Duraklamaduraklama döneminde Anadolu'da çıkan Celali İsyanları, Nurlarda yaşayan Ulaşlı aşiretini de etkiledi. Osmanlı Devleti iç güvenliği ve siyasi istikrarı sağlamak amacıyla Derviş Paşayı Çukurova'da mecburi iskanı uygulamak üzere görevlendirdi. Derviş Paşa, [[Fırka-i Islahiye]] adı verilen askerlerle Osmaniye'nin Dereobası Köyünün yamacına 1865 yılında karargâhını kurdu. Dağdaki Ulaşlı Aşiretini, Hacı Osmanlı Karyesine (köy) indirerek yerleştirdi. Ovada yaşayan [[Cerit]], Akçakoyunlu, Tecirli aşiretlerini de ovada bulundukları bölgeye yerleştirdi.

1866 yılında Hacıosmanlı merkezli kurulan Osmaniye, Payas merkezli Üzeyir sancağına bağlandı. Üzeyir sancağı, Halep Eyaletine bağlıydı. Sancak (İl) Merkezimerkezi, 1874 yılında Payas'tan Yarpuz'a (Cbel,Eski Osmaniye) taşındı ve Cebeli Bereket Sancağı adını aldı. Bu sancağa; Osmaniye, Payas(+ Dörtyol), Erzin, İslahiye(+ şimdiki Nurdağı), Hassa, Bahçe(+ Düziçi),Ceyhan(+ Yumurtalık) ve Yarpuz (Merkez) kazaları bağlandı.

1905- ve 1924 tarihleriyılları arasında Cebeli Bereket Sancak olarak kaldı. 1908'de merkez Osmaniye'ye taşındı. 1924 tarihinden sonra sancaklar il'eile dönüştü. 1924'ten 1933 yılına kadar il olan Osmaniye, 1 Haziran 1933'te tekrar ilçeye dönüştürüldü. 26 Ekim 1996 tarihinde TBMM tarafından tekrar il olma hakkı tanındı. Ancak Osmaniye'nin doğal sınırları oluşmadı. Erzin, Dörtyol ve hatta Ceyhan, Yumurtalık doğal Osmaniye sınırlarıykensınırlarına dahil iken; Kadirli ve yeni ilçe Sumbas ise Kozan Sancağı'nın sınırlarıydı. İllerin ilçeye dönüştürülüp sonra tekrar il olmaları sınırlarda karışıklığa neden olmuştur.