Jacques Tati: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
→‎top: düzeltme, yazış şekli: uluslar arası → uluslararası AWB ile
YBot (mesaj | katkılar)
k terketmiş → terk etmiş
26. satır:
Tati, kariyerinin geri kalan süresi boyunca oynayacağı karakteri tanıttığı yeni filmi ''[[Les Vacances de monsieur Hulot]]'' (Bay Hulot'nun Tatili, 1953) için dört yıl çalıştı. Yaratılan karakterin sıcaklığı ve gülütlerin parlak yaratıcılığı Bay Hulot'ya uluslararası bir başarı kazandırdı. Hulot (konuş: Ülô), mizahın kaynağı ve odağı olmak anlamında bir komedyen değildir; daha ziyade, etrafındaki dünyanın mizahını açığa çıkaran bir tavır, bir işaret direği ve bir perspektiftir.
 
''[[Amcam|Mon oncle]]'' (Amcam, 1958), bir geçiş filmidir; Hulot, her ne kadar star statüsünü terketmişterk etmiş bile olsa diğer karakterlerin arasında tuhaf marjinalliği ile öne çıkmaktadır. 9 yıllık pahalı ve yorucu bir çalışmadan sonra gösterime giren ''[[Playtime]]'' (Oyun Vakti, 1967) ile Tati'nin niyeti daha belirginleşti. Artık Hulot, [[James Joyce|Joyce'un]] Ulysess'indeki Mackintosh Man gibi, sahneye giren ve çıkan birçok figürden yalnızca birisi haline gelmişti. Yani aktör Tati, canlandırdığı karakterin seyirciyi film boyunca yönlendirmesini, yönetmen Tati de yakın çekimleri, empatik kamera açılarını veya montajı kullanarak seyirciyi görüntüdeki mizaha yönlendirmeyi reddediyordu.
 
Ancak, neyi göreceklerinin söylenmesine alışmış olan seyirci, Playtime'daki özgürlüğü can sıkıcı buldu. Film (çeşitli versiyonlarda gösterime girdi) ticari bir [[fiyasko]]ydu ve Tati'yi kişisel borca soktu. Son tiyatral filmi olan ''[[Trafic]]'' (1971), bir başkası tarafından yapılmış olsaydı başyapıt olarak görülebilirdi; ancak Tati için daha geleneksel bir üsluba korunmalı bir dönüş oldu.
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Jacques_Tati" sayfasından alınmıştır