Göktürk Kağanlığı: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
By erdo can (mesaj | katkılar)
k noktalama
düzeltme, yazış şekli: bir çoğu → birçoğu, birçoğunluğu → çoğunluğu AWB ile
116. satır:
'''Göktürk Kağanlığı''', '''Gök Türkler''' veya '''Kök Türkler'''<ref name="TUNA">Osman Nedim Tuna, "Ekin Ara İdi Oksuz Kök Türk Anca Olurur Ermiş (KT; D; 2-3) İbaresi Üzerine", Türk dili araştırmaları yıllığı Belleten 1993, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 1995 s. 77-81. {{Tr icon}}</ref>, [[Kül Tigin Yazıtı|Kül Tigin]] ve [[Bilge Kağan Yazıtı|Bilge Kağan]] yazıtlarında '''𐱅𐰇𐰼𐰰''' (<small>okunuşu sağdan sola doğru:</small> Türük) <ref name="KULTEGIN">[http://irq.kaznpu.kz/?lang=e&mod=1&tid=1&oid=15&m=1 Kultegin's Memorial Complex, TÜRIK BITIG] {{En icon}}</ref><ref name="BILGEKAGAN">[http://irq.kaznpu.kz/?lang=e&mod=1&tid=1&oid=16&m=1 Bilge Kagan's Memorial Complex, TÜRIK BITIG] {{En icon}}</ref> veya '''𐰜𐰇𐰛 𐱅𐰇𐰼𐰰''' (<small>okunuşu sağdan sola doğru:</small> Kök Türük) <ref name="KULTEGIN" /><ref name="BILGEKAGAN" /> ya da pek az kabul gören bir görüşe göre '''Ökük Türük'''<ref name="TUNA" />, [[Tonyukuk Yazıtı]]nda ise '''𐱅𐰇𐰼𐰛''' (<small>okunuşu sağdan sola doğru:</small> Türk<ref>Muharrem Ergin-Orhun abideleri,s-78,Boğaziçi yayınları 1978(7'nci baskı)</ref><ref>Orhun Abideleri M.E.B. 1970</ref> (veya bazı yabancı kaynaklarda geçer ([[Çince]]: 突厥 [[Pinyin]]: Tūjué; [[Wade-Giles]]: T'u-chüeh, [[Guangyun]]: dʰuət-kĭwɐt)], [[552]]-[[744]] yılları arasında [[Orta Asya]] ve [[Çin]]'de hükümdarlık sürdürmüş bir [[Türk halkları|Türk]] devletidir.<ref name="ROUX">{{Kitap kaynağı|son=Roux|ilk=Jean Paul|yıl=1984|başlık=Türklerin Tarihi (Historie des Turks)|url=https://books.google.com.tr/books/about/Histoire_des_Turcs.html?id=PLpvAi8lfRsC&hl=tr|yayımcı=Fayard|dil=Fransızca|alıntı=|id=ISBN 978-2213640655|id2=ISBN 975-506-018-9}}</ref>
 
Köktürkler(M.S 552-745), gerek ilk kez [[Türkler|Türk]] adını kurdukları siyasi birliklere vermeleri ve gerekse de; Türkçenin bilinen en eski yazılı kaynaklarını vermeleri bakımından,Türk kültür ve edebiyat tarihi açısından oldukça önemli bir yere sahiptir.<ref name=":0">Erdem,Konur,"[http://www.edebiyatvesanatakademisi.com/islamiyet-oncesi-donem/orhun-yazitlarinda-sosyal-ve-siyasi-mesajlar-21054.aspx#_ftn1 ORHUN YAZITLARINDA SOSYAL VE SİYASİ MESAJLAR]",Edebiyat ve Sanat Akademisi</ref>
 
Türk adı bugün kullandığımız şekli ile ilk kez Göktürkler dönemine ait [[Orhun Yazıtları]]'nda geçmektedir. "Türk" adıyla kurulmuş ilk ve Türk adını resmi devlet ismi şekliyle kullanan ilk Türk devletidir.<ref name="TASAGIL">Ahmet Taşağıl-Göktürkler,cilt-1,Atatürk Kültür, Dil, ve Tarih Yüksek Kurumu Basımevi, 1995</ref><ref>İbrahim Kafesoğlu-Türk millı̂ kültürü(S27).Ayyıldız matbaası, 1977</ref> Devletin kurucusu ve ilk önderi [[Bumin Kağan]]'dır. Bumin Kağan'ın kardeşi [[İstemi Kağan|İstemi Yabgu]] ülkenin batı kanadını yönetirdi. [[Göktürkler]] komşuları olan [[Çin]], [[Sasani]] ([[İran]]) ve [[Bizans İmparatorluğu]] ile askeri, siyasi ve ekonomik ilişkiler kurdular.
141. satır:
''İli derleyen'' anlamında "İliğ Kağan" diye de adlandırılan [[Bumin Kağan]] (Aşina Tumen)'in ölümünden sonra, yerine oğlu [[İssik Kağan]] (Aşina Kolo, 552-553) geçtiyse de iktidarı fazla sürmedi. Bir yıl sonra [[Mukan Kağan]] (Aşina Yandou ya da "İrkin", 553-572) [[Moğollar|Moğol]] soylu [[Kitanlar]]ı yenerek hükümdarlık tahtına oturdu.
 
Kendisi için çok büyük bir Yuğ (matem) töreni düzenlendi, bu törene çeşitli devletlerden pek çok ileri gelen katıldı. Mukan Kağan zamanında devlet muazzam bir genişliğe ulaşmıştı.<ref>İbrahim Kafesoğlu, ''Türk MilliMillî Kültürü'', Ankara, 1977, {{Tr icon}}</ref><ref name="Ahmet">Ahmet Taşağıl, ''Gök-Türkler'', 1. Cilt, Türk Tarih Kurumu Basımevi, 2003, {{Tr icon}}</ref>
 
Mukan Kağan döneminde imparatorluk gittikçe yükselerek ihtişamlı ve heybetli bir hale geldi. Mukan Kağan Çin kaynaklarında sert, heybetli ve kudretli görünüşü ve başarılı devlet adamlığı ile anlatılmaktadır. Kızını Çin imparatoru ile evlendirerek Çin imparatoriçesi yapmıştır. Bu evliliği iyi kullanarak Çin'in tüm zenginliklerinin kendi ülkesine akmasını sağlamıştır.
156. satır:
[[Şipi Kağan]] (609-19) ve [[İl Kağan|İllig Kağan]] (620-30) Sui ve Tang hanedanlarının en zayıf kaldığı dönemlerde Çin'e saldırdılar. 11 Eylül 615 tarihinde<ref>Yıl: [[:zh:大業|大業]]十一年, Ay: 八月, Gün: 癸酉 [http://db1x.sinica.edu.tw/sinocal/ Academia Sinica] {{Zh icon}}</ref> Şipi Kağan'ın ordusu Sui imparatoru Yang'ı [[Yanmen]]'de kuşattı<ref name="Zizhi182">Ssu-ma Kuang, ''Tzu chih t'ung chien'', [[:zh:s:資治通鑑/卷182|Cilt 182]] {{Zh icon}}</ref>. 626 yılında İllig Kağan [[Hsüan-wu Kapısı Olayı]]ndan istifade ederek [[Ch'ang-an]]'a doğru hızla ilerledi. 23 Eylül 626 tarihinde<ref>Yıl: [[:zh:武德|武德]]九年, Ay: 八月, Gün: 癸未 [http://db1x.sinica.edu.tw/sinocal/ Academia Sinica] {{Zh icon}}</ref> İllig Kağan ve onun demir süvarileri Pien Köprüsü'nün kuzeyinde [[Vey Nehri]]'ne ulaştılar. 25 Eylül 626 tarihinde<ref>Yıl: [[:zh:武德|武德]]九年, Ay: 八月, Gün: 乙酉 [http://db1x.sinica.edu.tw/sinocal/ Academia Sinica] {{Zh icon}}</ref> köprünün ortasında beyaz atın kesilmesiyle [[Li Shimin|T'ai-tsung]] ile İllig Kağan arasında ''ittifak'' gerçekleştirildi. Tang tazminatını ödedi ve daha da haraç vermeye söz verdi. Bunun karşılığı olarak İllig Kağan süvarilerin geri çekilmesine razı oldu (Vey Nehri Sözleşmesi<ref>渭水之盟</ref> veya Pian Köprüsü Sözleşmesi<ref>便橋會盟 / 便桥会盟</ref>)<ref name="Zizhi191">Ssu-ma Kuang, ''Tzu chih t'ung chien'', [[:zh:s:資治通鑑/卷191|Cilt 191]] {{Zh icon}}</ref>.
 
Fakat, Ekim 627'den önce Moğol ovasında yaşanan sert iklimler, ağır kar yağışı fırtınası toprakları birkaç metre derinliğe kadar örttü. Göçebelerin hayvanların otlatmaları önlendi ve bu nedenle hayvanların büyük bir çoğunluğu öldü.<ref name="David">David Andrew Graff, ''Medieval Chinese warfare, 300-900'', Routledge, 2002, ISBN 978-0-415-23955-4, [http://books.google.com.tr/books?id=QDsfWBimDEkC&pg=PA186&dq=Famine+627+China&hl=tr&ei=CrFTTOjwE46evgO9vqgZ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=3&ved=0CDIQ6AEwAg#v=onepage&q=Famine%20627%20China&f=false p. 186.] {{En icon}}</ref> ''Yeni Tang Kitabı'' 'nın aktardığına göre, 628 yılında [[Li Shimin|T'ai-tsung]] şöyle konuştu: ''Göktürk elinde yaz ortasında [[kırağı]] görüldü. Güneş beş gündür aynı yerden doğdu. Ay üç gündür aynı parlaklıktaydı. Bozkır kırmızı renkli hava ([[Kum fırtınası]]) ile dolduruldu.''<ref>[[Ou-yang Hsiu]] v.s., ''Yeni Tang Kitabı'', [[:zh:s:新唐書/卷215上|Cilt 215-I]] {{Zh icon}}</ref> Böylece Göktürk ile Tang arasındaki güç dengesi drastik bir şekilde değişti.<ref name="David"/>
 
27 Mart 630 tarihinde<ref>Yıl: [[:zh:貞觀 (唐朝)|貞觀]]四年, Ay: 二月, Gün: 甲辰 [http://db1x.sinica.edu.tw/sinocal/ Academia Sinica] {{Zh icon}}</ref> meydana gelen [[Yinshan Muharebesi]]'nde<ref>陰山之戰</ref> [[Li Ching]] komutasındaki Tang ordusu İllig Kağan komutasındaki Göktürkleri yendi.<ref>''[[Tang Kitabı]]'', [[:zh:s:舊唐書/卷3|Cilt 3]] {{Zh icon}}</ref><ref name="NewTang93">Ou-yang Hsiu v.s., ''[[Yeni Tang Kitabı]]'', [[:zh:s:新唐書/卷093|Cilt 93]] {{Zh icon}}</ref><ref name="Zizhi193">Ssu-ma Kuang, ''Tzu chih t'ung chien'', [[:zh:s:資治通鑑/卷193|Cilt 193]] {{Zh icon}}</ref>. İllig Kağan İşbara Şad'ın yanına kaçtı. Fakat 2 Mayıs 630 tarihinde<ref>Yıl: [[:zh: 貞觀 (唐朝)|貞觀]]四年, Ay: 三月, Gün: 庚辰 [http://sinocal.sinica.edu.tw/ Academia Sinica] {{Zh icon}}</ref> Tang ordusu İşbara Şad'ın çadırına ilerledi. İllig Kağan esir alınıp Ch'ang-an'a gönderildi.<ref name="Zizhi193"/> Böylece Doğu Göktürk Kağanlığı çöktü ve Tang'ın [[Chi-mi]]<ref>羁縻</ref> sistemine girdi. T'ai Tsung, ''Vey Nehri'ndeki ayıbımı kapatmak için bana yeter.'' dedi.<ref name="NewTang93"/>.
382. satır:
== Meclis ==
 
Göktürk Kağanlığı'nda bir meclisin var olduğu, [[Çin]] kaynaklarından ve [[Orhun Yazıtları]]'ndan anlaşılmaktadır. [[Göktürkler]]'de meclis kelimesinin karşılığı [[toy]] idi. Bu meclisin üyelerine [[toygun]] (Çince: 忽里勒台) denirdi.<ref>{{kitap kaynağı |başlık= Türk MilliMillî Kültürü |soyadı= Kafesoğlu|ad= İbrahim|yazarbağı= |yıl= 1984|yayıncı= Ötüken Neşriyat|yer= İstanbul|isbn= ISBN 975-437-236-5|sayfa= 250|sayfalar= |erişimtarihi= 28 Nisan 2016|url=}}</ref>
[[Göktürk]] kağanları toyun doğal başkanı oluyorlardı. Kağan olmadığı zaman toya, hanedana mensup olmayan [[aygucı]] başkanlık ederdi. Bu kişiler ayrıca ''başbakan'' konumunda idiler. [[Göktürkler]] hakkında ilk bilgileri veren Çin kaynağı Chou Shu'nun 50. bölümünde, [[Göktürkler]]'in henüz devlet olarak kurulmadıkları döneme ait bilgileri verirken, bazı rivayetlerden bahsedilmektedir. Bu rivayetlerden sonra esas tarihi bölüme geçilirken, doğruluğu belli olmayan bir öyküden söz edilmektedir:
394. satır:
593 yılında gerçekleşen bir diğer olay da; Tou-lan Kağan'ın Çin asıllı eşi [[Çin]]'de kendi sülalesini yıkıp iş başına gelen [[Sui Hanedanı]]'na karşı bazı [[Çinliler]] ve [[Soğdlar]] ile iletişim kurarak, birtakım gizli etkinliklerde bulunuyordu. Bunu öğrenen [[Sui Hanedanı]] durumu kağana bildirdi. Kağan önce bunlara karışmak istemedi ise de, [[Çin]] elçisi [[Göktürk]] [[toygun]]larından (milletvekili) birine rüşvet vererek, kağanın hatununun kurduğu gizli planı ortaya çıkartınca devlet meclisi üyelerinin hepsi, bu gizli plandan dolayı kağanla alay ettiler. Zor durumda kalan kağan, bunun üzerine [[Çinliler]]'i (asi olanları) ve [[Soğdlar]]'ı cezalandırdı.<ref>{{kitap kaynağı |başlık= Suei Shu|cilt= 51|soyadı= |ad= |yazarbağı= |yıl= |yayıncı= |yer= |isbn= |sayfa= |sayfalar= 1332,1333|erişimtarihi=28 Nisan 2016 |url=}}</ref> Bir diğer olay da [[Bilge Kağan]]'ın 723 yılında, şehirlerin surlarla çevrilmesi ve [[Budizm]] ve [[Taoizm]]'in kabul edilmesi için ileri sürdüğü önerilerin Göktürk toyunda kabul edilmemesidir.<ref>{{kitap kaynağı |başlık= Chiou T’ang Shu|cilt= 194|soyadı= |ad= |yazarbağı= |yıl= |yayıncı= |yer= |isbn= |sayfa= |sayfalar= 5174,5175|erişimtarihi=28 Nisan 2016 |url=}}</ref><ref>{{kitap kaynağı |başlık= Sorularla Eski Türk Tarihi|soyadı= Ahmetbeyoğlu|ad= Ali|yazarbağı= |yıl= 2015|yayıncı= Yeditepe Yayınevi|yer= İstanbul|isbn= 978-605-5200-41-1|sayfa= 296|sayfalar= |erişimtarihi=28 Nisan 2016 |url=}}</ref>
Diğer taraftan halkın tahta çıkma töreninde kağanı bir keçe üzerine koyarak, havaya kaldırması, kağanın seçimine, halkın katılımı olarak düşünülmüştür. [[Toy]]lara başta kağan olmak üzere katılan sivil veya askeri devlet erkanı şunlardı: hatun, aygucı veya üge (başbakan), tegin (şehzade, prens), kül-çor, apa, erkin, tudun (vergi memuru), il-teber (yüksek devlet memuru, idareci), tarhan, buyruklar, şadapıt gibi unvanlar taşıyanlar.<ref>{{kitap kaynağı |başlık= Sorularla Eski Türk Tarihi|soyadı= Ahmetbeyoğlu|ad= Ali|yazarbağı= |yıl= 2015|yayıncı= Yeditepe Yayınevi|yer= İstanbul|isbn= 978-605-5200-41-1|sayfa= 297|sayfalar= |erişimtarihi=28 Nisan 2016 |url=}}</ref> [[Toy]]larda önce dini, millimillî törenler yapılır, devletin bütün sorunları görüşülür, sonra ziyafetler verilirdi.
 
== Hükümet ==
[[Orhun Yazıtları]]'nda geçtiği üzere, [[Göktürkler]]'de hükümetin karşılığı ''ayukı'' tabiri idi.<ref name="ReferenceA">{{kitap kaynağı |başlık= Türk MilliMillî Kültürü |soyadı= Kafesoğlu|ad= İbrahim|yazarbağı= |yıl= 1984|yayıncı= Ötüken Neşriyat|yer= İstanbul|isbn= ISBN 975-437-236-5|sayfa= 283|sayfalar= |erişimtarihi= 28 Nisan 2016|url=}}</ref> Hükümet meseleleri devlet meclisi toyda görüşülüyordu. Ancak, coğrafi şartlar ve ülkenin içinde bulunduğu durum nedeniyle toy her zaman toplanamıyordu. Memleket işlerinin asıl görüşülmesi gerektiği anlarda ayukı (hükümet) devreye giriyor, bütün asıl meseleler, o an için ayukıda konuşuluyordu. Ayukının en önemli görevi toyun verdiği kararların ülke çapında uygulanmasını sağlamak, icraatleri takip etmekti. Ayukı buyruklardan (bakanlardan) oluşan bir hükümetti. Buyruk adı verilen bakanların başında bir nevi sadrazamın, başbakanın karşılığı olan ''aygucı'' bulunurdu. Aygucılar hükümdar adına ordu komutanlığı yapan, diplomatık ilişkileri yürüten, geniş yetki ve sorumluluk sahibi olan kişilerdiler.<ref>{{kitap kaynağı |başlık= Sorularla Eski Türk Tarihi|soyadı= Ahmetbeyoğlu|ad= Ali|yazarbağı= |yıl= 2015|yayıncı= Yeditepe Yayınevi|yer= İstanbul|isbn= 978-605-5200-41-1|sayfa= |sayfalar= 302,303|erişimtarihi=28 Nisan 2016 |url=}}</ref> Çin kaynaklarına göre [[Göktürk]] hükümeti 9 bakanlıktan oluşuyordu. Bakanların yazıtlardaki karşılığı ise ''buyruk'' idi.<ref name="ReferenceA"/>
Hükümet üyelerinin taşıdıkları unvanlarından ve yazıtlardaki ifadelerden gayet önemli kişiler oldukları anlaşılmaktadır (çor, ilteber, buyruk-çor vb.). Bazı hükümet üyelerinin merkezin dışındaki bölgelerde özellikle askeri vali durumunda oldukları, bazılarının tudunluk (vergi memurluğu) yaparak, vergi toplama işleriyle meşgul oldukları bilinmektedir.