Evlilik: Revizyonlar arasındaki fark

[[10. yüzyıl]]a kadar [[Roma]]'da evlenme işlerinde yasama ve yargılama yetkileri devlete aitti. Bununla birlikte, [[hristiyan]] [[kilise]]si, kuruluşundan itibaren, kendi mensuplarının evlenmelerinde uyulması gerekli bazı özel emirler ve yasaklar getirmişti; bunlara karşı gelen dini cezalara çarptırılır, en önemlisi de [[aforoz]] edilirdi. [[Batı Roma İmparatorluğu]]'nun yıkılışından sonra siyasi otoritesinin ortadan kalkması, kilisenin bu yasama ve yargılama yetkilerini yavaş yavaş benimsemesine yol açtı. [[10. yüzyıl]]dan itibaren birçok Avrupa krallığı [[Şarlman]]ı örnek alarak kilise-devlet ikilisinin yan yana simbiyoz gelişmesini tercih etmiş ve kayıtları zaten her yerde bulunan ve zaten eğitimli kilise rahipleri tutmuştur. ÖzellikleKilisenin özellikle akraba evliliğine aşırı dini kısıtlamalar koyması sebebiyle bölünerek miras kalan küçük tarlaların genellikle kiliseye hibe edilmesi konusu kilisenin aşırı zenginleşmesine sebep olmuş, devletinbu da devleti rahatsız etmeye başlamıştı. Kilise reformu ertesi yeniden güçlenen [[krallık]]lar, mülk işinde olduğu gibi evlenme konusunda da kilisenin yetkilerini kısıtladı. Bu süreç Batı'da [[16. yüzyıl]]dan [[18. yüzyıl]]a kadar sürdü. Günümüzde de din ve devlet işlerinin genelde birbirinden ayrılması ile evlenme töreninin hala kilisede yapılması revaçta olsa bile, akitlerinin [[belediye]]lere bırakılmasıyla son buldu.