1768-1774 Osmanlı-Rus Savaşı: Revizyonlar arasındaki fark

Savaş ilk önce [[Lehistan]]'da kralla soylular arasında çıkan bir anlaşmazlık yüzünden başladı. Rus Çariçesi [[Çariçe II. Katerina|II. Katerina]] [[Lehistan]]'ı parçalamak amacıyla [[Lehistan]]'ın içişlerine karışıyordu. Kralı soylulara karşı desteklemek amacıyla bölgeye [[Kazaklar (Slav)|Kazak]] askerlerini gönderdi. Askerler [[Osmanlı Devleti]] sınırları içindeki [[Balta]] kentine girerek katliam yaptılar.<ref>[http://www.thesis.bilkent.edu.tr/0001807.pdf The Deterioration of Ottoman Administration In the Light of the Ottoman-Russian War of 1768-1774, Metin Bezikoğlu, Bilkent Üniversitesi Master tezi, Eylül 2001, sayfa 43]</ref> [[Osmanlı]] padişahı [[III. Mustafa]] bu durumu protesto ederek 25 Eylül 1768 tarihinde [[Rusya İmparatorluğu|Rusya]]'ya savaş açtı. [[Lehistan]]'da krala karşı çıkan soylular [[Osmanlı Devleti]]'nin yanında yer aldılar. [[Birleşik Krallık]] da [[Ruslar|Rus]] donanmasına danışmanlar göndererek [[Rusya İmparatorluğu|Rusya]]'nın yanında yer aldı.

Ancak [[Osmanlı]]ların [[Balkanlar]]da [[Rusya İmparatorluğu|Rusya]] karşısındaki yenilgileri devam etti. Rus kumandanı [[Petro Rumyantsev]] [[7 Temmuz]] [[1770]]'de Prut nehrinin bir kolu olan Larga nehri boylarında, [[Larga Muharebesi]]nde Kırım Hanı Kaplan Giray komutasındaki Kırım Hanlığı ve Osmanlı Ordusunu yine bu yerin yakınında Prut nehrinin bir kolu olan Kagul Irmağı'nda [[Kartal Ovası Muharebesi]]'nde, [[Osmanlı]] [[yeniçeri]]leri ve [[Kırım]] [[tatar]]larından oluşan büyük bir orduyu ağır bir yenilgiye uğrattı. Bu meydan muharebeleri akabinde savaşın yönü tamamen Osmanlı İmparatorluğu aleyhine döndü. Rus birlikleri İsmail, Akkerman, Bender kalelerini ellerine geçirdiler. Ayrıca [[Çariçe II. Katerina]] Aleksey Grigoryeviç Orlov komutasındaki Rus donanmasını [[Baltık Denizi]]'nden [[Akdeniz]]'e gönderdi. İlk defa [[Akdeniz]]'e savaşa giren [[Ruslar|Rus]] donanması [[İzmir]] yakınlarında [[Çeşme]] burnu ile [[Sakız]] adası arasında [[Osmanlı]] donanmasıyla savaşa tutuştu. [[5 Temmuz|5]]-[[7 Temmuz]] [[1770]] tarihleri arasında yapılan bu savaşta Rus donanması [[Osmanlı]]ları büyük bir yenilgiye uğrattı. Bu olaydan sonra Rus donanması [[1770]]-[[1774]] yılları arasında 5 yıl daha [[Ege Denizi]]'nde kaldı. Bilinmeyen nedenlerle [[2 Kasım]] [[1772]] ve [[9 Haziran|9]] -[[10 Haziran]] [[1774]] tarihlerinde iki kez daha Çeşme Limanı'na gelerek kaleyi ve şehri tekrar topa tuttu.

Osmanlı Orduları; [[2 Ağustos]] [[1771]]'de Özi (Kırım), [[12 Eylül]] [[1771]]’de Yerköy (Boğdan), [[29 Haziran]] [[1773]]’te [[Silistre]] (Boğdan), [[20 Ekim]] [[1773]]’te [[Varna]]'da bazı zaferler kazandılar. Ancak bu zaferler savaşın gidişinin Osmanlı İmpartorluğu aleyhine sürmesini engelleyemedi. [[1774]] yılında [[Petro Rumyantsev|Rumyantsev]]'in komutası altında tekrar saldırıyla geçen [[Ruslar|Rus]] ordusu [[Tuna]] nehrini geçerek [[Şumnu]]'ya doğru ilerlemeğe başladı. Bu sırada Osmanlı tahtı el değiştirmiş, [[III. Mustafa]] ölmüş, yerine kardeşi [[I. Abdülhamit]] tahta geçmişti. Sadrazam [[Muhsinzade Mehmed Paşa]] Rus ordusunu karşılamak üzere yeniçeri Ağası Yeğen Mehmed Paşa kumandasında gönderdiği bir ordu Kozluca'da [[Petro Rumyantsev|Rumyantsev]]'in ordusuna yenildi. [[Petro Rumyantsev|Rumyantsev]] bu başarıdan sonra [[Şumnu]]'ya kadar ilerledi.

[[21 Temmuz]] [[1774]] tarihinde tahta yeni geçmiş olan [[Osmanlı]] [[padişah]]ı [[I. Abdülhamit]], [[Küçük Kaynarca Antlaşması]]nı imzalayarak savaşa son verdi. Bu antlaşmayla [[Kırım]]'a bağımsızlık verildi. Ama [[Rusya İmparatorluğu|Rusya]]'nın asıl amacı bağımsız olan [[Kırım]]'ı kısa bir süre sonra topraklarına katmaktı. 9 yıl sonra [[1783]] yılında [[Rusya İmparatorluğu|Rusya]] [[Kırım]]'ı resmen kendine bağladı. Kısa bir süre sonra da [[RusRuslar]]larlala [[Osmanlı]]lar arasında tekrar savaş çıktı.