III. Ahmed: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
88.240.192.148 tarafından yapılan 18554995 sayılı değişiklik geri alınıyor. uygunsuz değişiklik |
Teacher0691 (mesaj | katkılar) düzeltme AWB ile |
||
50. satır:
4. Ruslar Lehistan'ın içişlerine karışmayacaklardı.
[[Rusya İmparatorluğu|Rusya]], [[Osmanlı Devleti]] ile mücadelesinde kendi lehine bir zemin yaratmak istiyordu. [[Osmanlı Devleti]] içinde yaşayan [[Ortodoks]] toplumları kışkırtarak [[Osmanlı Devleti]]'ni zayıflatacak ve yapacağı savaşlarda daha önce kaybettiği toprakları geri alacaktı. [[Eflak]] ve [[Boğdan]] Beylerini [[Osmanlı]]lara karşı kışkırtan [[Ruslar|Rus]] Çarı [[Deli Petro]], [[Poltava Savaşı]]'nda (28 Haziran 1709), [[İsveç]] Kralı [[Demirbaş Şarl|XII. Karl]]'ı ("[[Demirbaş Şarl]]") yenince, [[Demirbaş Şarl]] [[Osmanlı]]lara sığınarak 1 şubat 1713'e kadar beş yıl süre ile [[Bender]]'de mülteci olarak kaldı. [[İsveç]] Kralını kovalayan [[Ruslar|Rus]] birliklerinin [[Osmanlı]] topraklarına akınlar düzenlemesi üzerine, [[Osmanlı Devleti]] [[Rusya]]'ya karşı savaş ilan etti (1711).
[[Dosya:Jean-Baptiste van Mour 004.jpg|right|200px|thumb|Sadrazam [[Nevşehirli Damat İbrahim Paşa]] Fransız elçisini kabul ediyor,'' [[Jean-Baptiste van Mour]], 17 Ekim 1724'']]
Sadrazamlığa getirilen [[Baltacı Mehmet Paşa]], 100.000 kişilik bir orduyla [[Tuna]]'yı geçerek [[Eflak]]'a girerken, [[Osmanlı]] donanması da [[Karadeniz]]'e açıldı. [[Osmanlı]] kuvvetleri, [[Kırım]] Ordusunun da desteği ile [[Ruslar|Rus]] birliklerini Prut Nehri kıyısında çember içine aldılar. O an için kurtuluş imkânı bulunmayan [[Ruslar|Rus]] Çarı [[Deli Petro]], [[Moskova]]'ya bir mektup yazarak durumun zorluğunu ve ümitsizliğini anlattı. Çariçe Birinci Katarina araya girerek Osmanlı Devleti'ne barış teklifinde bulundu. Hem [[Kırım]] Hanı, hem de [[İsveç]] Kralı saldırıya geçilip Rus ordusunun yok edilmesini savunuyorlardı. Ancak [[Baltacı Mehmet Paşa]], yeniçerilere güvenmiyordu.
Kuşatma sırasında yeni bir kutsal ittifakın oluşturulabileceği düşüncesine sahip olan ve Osmanlı ordusunun çok yıpranacağı endişesini taşıyan [[Baltacı Mehmet Paşa]] barış yapılmasını kabul etti (21 Temmuz 1711). İmzalanan [[Prut Antlaşması]] ile Azak Kalesi Osmanlılara geri verildi. Ruslar, [[İstanbul]]'da devamlı bir elçi bulundurmayacak ve [[İsveç]] Kralı [[Demirbaş Şarl|Şarl]]'ın serbestçe ülkesine dönmesine izin vereceklerdi.
64. satır:
[[Avusturya Arşidüklüğü|Avusturya]]'nın [[Karlofça Antlaşması]] gereğince [[Mora]]'nın [[Venedikliler]]e geri verilmesini istemesi üzerine, [[Avusturya Arşidüklüğü|Avusturya]]'ya da savaş açıldı. [[Sadrazam]] [[Damat Silahtar Ali Paşa]] [[Osmanlı]] ordusu ile birlikte [[Macaristan]]'a girdi. [[Petrovaradin Muharebesi]]'nde [[Savoy Prensi Eugen]] komutasındaki [[Avusturya Arşidüklüğü|Avusturya]] ordusu Osmanlı kuvvetlerini bozguna uğrattı (5 Ağustos 1716) ve [[Sadrazam]] [[Silahtar Ali Paşa]] şehit düştü. Bu bozgundan sonra 18 Ağustos 1717 tarihinde [[Belgrad]] düşman eline geçti. Silahtar Ali Paşa'nın yerine sadrazamlığa getirilen [[Nevşehirli Damat İbrahim Paşa|Damat İbrahim Paşa]] barış teklif etti. Yapılan [[Pasarofça Antlaşması]]na göre yukarı [[Sırbistan]], [[Belgrad]] ve [[Banat]] yaylası [[Avusturya]]'ya, [[Dalmaçya]], [[Bosna]] ve [[Arnavutluk]] kıyıları [[Venedikliler|Venedik]]'e verildi, [[Mora]] Yarımadası Osmanlılarda kaldı (1 Temmuz 1718).
[[Dosya:Territorial changes of the Ottoman Empire 1718.jpg|küçükresim|Pasarofça Antlaşması'na göre Osmanlı sınırları(1718)]]
1724 yılında [[İran]]'da taht kavgaları başlamıştı. Bu durumdan yararlanarak [[İran]]'ı ele geçirmek isteyen [[Rusya İmparatorluğu|Rusya]] harekete geçti. [[İran]]'ın [[Rusya İmparatorluğu|Rusya]]'nın eline geçmesini istemeyen Osmanlı Devleti İran'a sefer düzenledi. [[
=== Lâle Devri ===
| |||