Mahallenin adının Osmanlı döneminde kullanılan ve günümüzde yok olmuş bir han ve onun çayırından geldiği rivayet edilmektedir. Osmanlı başkenti olan İstanbul ile şehzadeler şehri olarak bilinen Manisanın yolu üzerinde olan köy, bu yolda seyehatseyahat eden sultanların dinlenme noktası olarak kabul edilmiş ve mahallenin hemen yanındaki büyük çayırda da sultanlara ait atların dinlendirildiği anlatılmıştır. Bu çayıra Sultançayırı denilmiş ve mahallede ismini buradan almıştır. Mahallenin ilk kurucuları Osmanlı-Rus harbi sırasında kafkaslardan göç eden nogaylardır. Zaman içinde çerkes ve diğer etnik gruplarında yerleşmesi ile köy yüksek nüfuslara ulaşmış ayrıca köye 3 km uzaklıkta bulunan bor madenlerinde çalışanlarında köye yerleşmesi ile nüfus, ilçe olması düşünülecek kadar artmıştır. Bu dönemde diğer ilçe adayı olan [[Susurluk]]'dan (o dönem ki adı 'Fırt') daha fazla nüfusa sahip olmasına rağmen, mahallenin hemen yanında ki [[Susurluk Çayı]]'nın (Simav çayı) kış mevsimlerinde taşkınlara neden olarak köye zarar vermesi nedeni ile bu bölgede uzun vadeli yerleşimin tehlikeli olacağı düşünülmüş ve köy olarak kalması kararlaştırılmıştır. Zaman içinde mahallenin nüfusu dışa göç nedeni ile azalmıştır. 1 km yakınındaki tamamı çerkez olan KADIKIRI mahallesinin göç vermesi sebebi ile köy mahalle olarak Sultançayıra bağlanmıştır. Mahallede yaşayan insanların yetersiz gelir kaynakları nedeni ile dışa göçü sonrası eski kimliğini barındıramamaktadır. Mahallenin kurucu olan nogaylar dışında, çerkes(abzek-şapsığh),muhacir,manav ve yörük kavimleri bu mahallede yaşamı sürdürmektedir. Mahallede her ırk tek bir millet halindedir.
