Anadolufeneri, Beykoz: Revizyonlar arasındaki fark

'''Anadolufeneri''', [[İstanbul Boğazı]]’nın Karadeniz’e açılan kısmında [[Çakaltepe]] ve [[Kabakoz]] koylarının arasında bulunan küçük bir yarımada üzerinde, 1658 yılında kurulmuştur. [[Beykoz]]’un en meşhur köylerinden biri olan Anadolufeneri, ismini burada bulunan deniz fenerinden almıştır. Anadolufeneri; 2014 yılı itibariyleitibarıyla alınan kararlar gereği, mahalle statüsüne girmiş olsa da, mandıraları, çiftlikleri hala süregelen balıkçılık mesleği ile henüz şehirleşmeden uzakta bir yaşam sürmektedir.

Anadolufeneri'nin en büyük özelliklerinden birisi, [[İstanbul Boğazı]]'nın çıkışındaki son koya sahip olmasıdır. Bu sebeple [[Deniz kuvvetleri|Deniz Kuvvetleri]]<nowiki/>nin, Boğaz çıkışlarını kontrol ettiği nokta köyün altında bulunan bir radar birimi tarafından sağlanmaktadır.

1980'li yılların sonuna kadar Askeri bölge içerisinde olan Anadolufeneri ve Poyraz; 80'lerin sonunda, dönemin Anadolufeneri muhtarı Meliha Elçioğlu'nun girişimleri ile askeri bölge statüsünden kısmen çıkmıştır. [[Meliha Elçioğlu]], şu ana kadar Anadolufeneri'nin ilk ve tek kadın muhtarıdır. Yaptığı çalışmalarla köy yollarını genişletmiş, köye belediye otobüsü bağlanmasını sağlamış, köy ilkokulu binasını, Hacı Ayetullah Keser'in tüm maddi sorumluluğu almasıyla yeniletmiş ve öğrenimde kalmasını sağlamıştır. Ancak, [[Türkiye Cumhuriyeti Millî Eğitim Bakanlığı|MEB]] uygulamarı sebebiyle, civar köylerin eğitimleri Anadolufeneri'ne bağlanmadığı için 9 derslikli, müdür yardımcı, müdür, öğretmenler odası, spor salonu ve laboratuvarı bulunan ilkokul, eğitim uygulama okullarına devredilmiş ve şu anda da [[Beykoz Eğitim Uygulama ve İş Eğitim Merkezi]]'nin öğrencileri ve öğretmenleri tarafından kullanılmaktadır.

Askeri Bölge statüsünün kaldırıldığı döneme kadar, [[Akbaba, Beykoz|Akbaba]]'dan [[Poyraz, Beykoz|Poyraz]] ve Anadolufeneri'ne dönen yolun, [[Anadolukavağı, Beykoz|Anadolu Kavağı]] ayırımında bulunan bir askeri kapıdan geçilerek bölgeye girilmekteydi. Bölgeye sadece köylerden yaşayanlar kartları ile rahatlıkla geçiş yapabiliyorken, köyde yaşayan akrabanız yoksa gezme amaçlı köylere girişiniz mümkün olmuyordu. Köyde akrabaları bulunanlar ise asker kontrolünde akrabalarının evlerine ulaştırılabiliyordu.

Bu süreçte korunan ormanlar ve doğal yaşam, o dönemde Anadolufeneri ve civarındaki ormanlarda pek çok hayvanın varolmasını sağlamıştır. [[Ceylan]]<nowiki/>lar, [[yaban domuzları]], [[çakal]]<nowiki/>lar ve çeşitli kuş türleri Anadolufeneri ormanlarında boy göstermekteydi. Ormandaki ağaç çeşitliliği ise yaklaşık 12 farklı türü barındaırmaktaydı. Ancak askeri kapının kaldırılmasından yaklaşık on yıl sonra Poyraz ormanlarından çıkan büyük bir yangınla, ağaç ve hayvan türleri azalmış; bir kısmı ise tamamen görünmez olmuştur. En son, yapılan [[Yavuz Sultan Selim Köprüsü|üçüncü köprü]] çalışmalarında mevcut ormanın büyük bir kısmı kaybedilmiştir.

Anadolufeneri halkını son zamnalarda eğitime verdiği önem ve köyünbüyüleyici atmosferinin kaybolmaması; pek çok değişik meslek gurubndaki kişinin de köye geri dönüş yapması ya da yazlıkçı olarak ikâmet etmelerini sağlamıştır.

</gallery>

Anadolufeneri ile iligli yazılmış kitaplar:[Http://www.idefix.com/kitap/anadolu-feneri-tarihten-gelen-isik-ali-soysal/tanim.asp?sid=GCN2IT6Q2A8ER3WA6ME5]