Ernst Cassirer: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
|||
1. satır:
{{Kişi bilgi kutusu
|isim=Ernst Cassirer|resim=Ernst Cassirer.jpg|başlık=|doğum_tarihi=1874|07|24|doğum_yeri=[[Wrocław]]|ölüm_tarihi=1945|04|13|1874|07|24|ölüm_yeri=[[New York]]|diğer_adları=|bilinen=|meslek=Filozof}}'''Ernst Cassirer''' (d. 24.07.[[1874]]- ö. 13.04.[[1945]], New York) Alman filozofu. [[Immanuel Kant|Kant]] felsefesinden hareket eden ve Kant'ın insan zihnindeki ''a priori'' kavramların doğal dünyaya şekil verme yollarıyla ilgili temel ilkelerini genişleten Cassirer, bir kavramın çok sayıda tekil örnekten, bireysel varlıktan soyutlama yoluyla elde edildiği görüşüne şiddetle karşı çıkmış ve tıpkı [[Platon]] gibi, kavramın, bilgiyi düzenleyen bir araç olarak, tikellerin, bireysel nesnelerin sınıflandırılabilmesi için daha önceden var olduğunu belirtmiştir.
1923-1929 arasında yazdığı Simgesel Formlar Felsefesi adlı eserinde, insanoğlunu, çevresinde yönünü bulabilmek için sürekli sembollere ihtiyaç duyan bir yaratık olarak tanımlamıştır. Ona göre dil, tarihte üç ifade aşamasından geçerek oluşmuştur. "Mimik" aşamasında çıkarılan sesler, duyguları yansıtmaktadır. “Analojik ifade" evresinde, önceki evrede ortaya çıkmış seslere benzetilerek yeni göstergeler üretilir. Kavramsal düşüncenin geliştiği "sembolik ifade” evresindeyse artık kavramlar, semboller aracılığıyla ifade edilmektedir. Cassirer dilin bu aşamada eriştiği soyutluk ve simgesellik sayesinde mitos, bilim, felsefe gibi sembolik formların, insan başarıları olarak tarih sahnesine çıktığını kaydetmektedir.<ref>Atakan Altınörs, Dil Felsefesine Giriş, İnkılap Yayınevi, 2003, S. 24.</ref> Semboller olmaksızın ne kendi kendimizi, ne de çevremizi saran dünyayı anlayabileceğimizi ya da tanımlayabileceğimizi ileri süren Cassirer’in kuramı modern kültür felsefesinin en önemli temel taşlarından birini oluşturmuştur.
|