'''Üç Paşalar''' ya daveya '''Üç Paşalar İktidarı''' olarak bilinen yapı, [[Osmanlı İmparatorluğu]]'nun son demlerine damgasını vurmuş üç önemli Osmanlı yöneticisinde oluşur. Bunlar, [[Osmanlı Dahiliye Nazırlığı|Dahiliye Nazırı]] ve [[Sadrazam]] [[Talat Paşa]] (1874–1921), [[Osmanlı Harbiye Nazırlığı|Harbiye Nazırı]] [[Enver Paşa]] (1881–1922) ve [[Bahriye Nazırı]] ''([[Osmanlı Donanması]]ndan sorumlu bakan)'' [[Ahmed Cemal Paşa]]'dır, (1872–1922). [[Osmanlı İmparatorluğu]]'nun Almanların yanında [[I. Dünya Savaşı|I. Dünya Savaşı'na]] girmesinde [[İttihat ve Terakki Partisi]]'nin önde gelen yöneticileri olan bu üç paşa temel bir rol oynamıştır.
1913 yılındaki [[Bâb-ı Âli Baskını]] ile iktidara gelen bu üç paşa [[Osmanlı İmparatorluğu]]'nda bunda sonraki dönemde gerçekte tek söz sahibi kişiler oldular. Bu dönem Osmanlı İmparatorluğu'nun [[I. Dünya Savaşı]]'ndanndaki sonrasında Osmanlı'nın çöküşüneteslimiyetine kadar sürdü (30 Ekim 1918).
[[Mondros Mütarekesi|Mondros Mütarekesi'nden]] sonrasındasonra, 2 Kasım 1918 günü bir Alman denizaltısı ile [[İstanbul]]'dan kaçan Enver, Talat ve Cemal Paşa daha sonra [[Ermeni Tehciri]]'ndeki etkileri nedeniyle idam cezasına çarptırıldılar. Talat ve Cemal Paşa [[Ermeni]] komitacılar tarafından, Enver paşaPaşa ise [[Rus İç Savaşı]] sırasında [[Belçivan]] yakınlarında bir çarpışmada öldürüldü.
