Saltanatın kaldırılması: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
|||
13. satır:
Gerek Rauf gerek Selahattin Beyler daha sonra kaleme aldıkları anılarında, cumhuriyete prensip olarak karşı olmadıklarını, ancak padişahlığı kişisel diktatörlük eğilimlerine karşı bir engel olarak gördükleri için kaldırılmasına muhalif olduklarını anlatırlar.
[[Hıyanet-i Vataniye Kanunu]]'nda 15 Nisan 1923'te yapılan bir değişiklikle,
Kararnamenin ilanından sonra sadrazam [[Tevfik Paşa]] başkanlığında 4 Kasım günü son toplantısını yapan Osmanlı hükümeti istifasını padişaha sunmuştur. 5 Kasım'da [[Ankara]] hükumetinin [[İstanbul]]'daki temsilcisi [[Refet Bele|Refet Paşa]] (Bele) tüm bakanlık müsteşarlarını [[Divanyolu]]'ndaki Şark Mahfilinde toplayarak her türlü faaliyete son vermelerini tebliğ etmiştir. 7 Kasım'da [[Babıali]]'deki başbakanlık dairesi resmen boşaltılmış ve Osmanlı Devleti'nin resmî gazetesi olan ''[[Takvim-i Vekayi]]''{{'}}nin yayınına son verilmiştir.
19. satır:
== Sonuçları ==
Şeklen "halife" unvanını koruyan [[VI. Mehmed|VI. Mehmed (Vahideddin)]] 10 Kasım'da son cuma selamlığına katılmış, ancak yaşamına ve özgürlüğüne yönelik tehditleri gerekçe göstererek 17 Kasım sabahı Boğaziçi'nde demirli bulunan İngiliz zırhlısı HMS ''Malaya'' aracılığıyla Malta'ya sığınmıştır.
19 Kasım'da TBMM, veliaht [[Abdülmecid (halife)|Abdülmecid Efendi]]'yi halife ilan etmiştir. 3 Mart 1924'te çıkarılan bir kanunla [[Hilafetin kaldırılması|halifelik de lağvedilmiş]] ve tüm Osmanlı Hanedanı mensupları yurt dışına çıkarılmıştır.
| |||