Fransız Büyükelçisi Vergennes Kontu Charles Gravier'nin Türk Giysileri İçinde Portresi: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Nanahuatl (mesaj | katkılar)
Gerekçe:teşekkürler ama madde "tabloyu" konu almalı, devleti değil
Tugbayilmaz89 (mesaj | katkılar)
Sanat Tarihine dair güvenilir kaynaklardan, Pera müzesi katologlarından tabloya ve elçiye dair detaylı bilgi girildi, kaynak verildi.
Etiketler: potansiyel vandalizm Görsel Düzenleyici
28. satır:
 
==Açıklama==
Vergennes Kontu [[Charles Gravier]] (1719 - 1787), 1747 yılında İstanbul'a elçi olarak gönderilen M. Desalleurs'un 23 Aralık 1754 tarihinde ölmesi üzerine olağanüstü elçi olarak ve 23 Mayıs 1755 tarihinde İstanbul'a gelir. <ref>Uğur Demir, 1768 Savaşı Öncesi Osmanlı Diplomasisi, Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi,Türk Tarihi Anabilim Dalı, İstanbul,2012</ref>
Vergennes Kontu Charles Gravier, [[Portekiz]] ve [[İspanya]]'da büyükelçilik yaptıktan sonra 1755 yılında olağanüstü elçi olarak [[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlı]]'nın başkenti İstanbul'a geldi ve aynı yıl bu şehirde büyükelçilik görevine atandı. Gravier, görevde kaldığı on üç yıl boyunca Osmanlı Devleti ile ülkesi Fransa arasında ticaretin artması ve bu iki ülke arasındaki ilişkinin daha da iyileştirilmesi için çalıştı.
 
Portekiz ve İspanya’da görevlendirildikten sonra 1755 yılında İstanbul’a olağanüstü elçi olarak gelir, kısa bir süre sonra büyükelçi olarak atanarak, bu görevi 1768’de ülkesine geri çağırılana kadar sürdürür.<ref name=":0">http://blog.peramuzesi.org.tr/haftanin-eseri/vergennes-kontu-ve-kontesi/ Erişim: 5 Ağustos 2016</ref> Gravier, görevde kaldığı on üç yıl boyunca Osmanlı Devleti ile ülkesi Fransa arasında ticaretin artması ve bu iki ülke arasındaki ilişkinin daha da iyileştirilmesi için çalıştı. Vergennes Kontu İstanbul’dan ayrıldıktan sonra, İsveç’te gösterdiği diplomatik başarıların da etkisiyle XVI. Louis döneminde Dışişleri Bakanı olur, Amerikan bağımsızlık mücadelesini destekleyen politikasıyla bu süreçte önemli rol oynar. Gravier’nin Paris’e geri çağırılmasının nedenleri arasında Pera’lı bir tacirin dul karısı Anette de Viviers (1730 – 1798) ile bir süre birlikte yaşadıktan ve evlilik dışı iki çocuk sahibi olduktan sonra kralın onayı olmadan yaptığı evlilik gösterilir.<ref name=":0" />
Fransız ressam [[Antoine de Favray]] ise İstanbul'a 1762 yılında geldi. O günlerde pek çok Avrupalı sanatçı çalışmak için bu şehre taşınıyordu. İstanbul'da dokuz yıl kalan Favray önce Fransız Sarayı'nda daha sonra ise Rus Sarayı'nda yaşadı. Pera sırtlarından İstanbul panoramaları ve Levanten kadınların günlük yaşamlarını yansıtan resimler yaptı. Favray, elçilik çevrelerinden yüksek mevkideki insanların [[portre]]lerini de çizdi.
 
Fransız ressam [[Antoine de Favray]] ise İstanbul'a 1762 yılında geldi. O günlerde pek çok Avrupalı sanatçı çalışmak için bu şehre taşınıyordu. Favray 9 yıl boyunca kaldığı İstanbul'da önce Fransız Sarayı sonra Rus Sarayı'nda yaşamış, elçilik çevrelerinden insanların portrelerini yapmış; Levanten kadınları konu alan gündelik yaşam sahneleri ve Pera sırtlarından İstanbul panaromaları betimlemiştir. <ref>İmparatorluktan Portreler Sergi Katologu, Sultanlar, Elçiler, Ressamlar, Pera Müzesi Yayınları, 2005</ref>
 
Favray, 1762 yılında şehre ilk geldiğinde Vergennes Kontu ressamı himayesi altına aldı. Sanatçı, büyükelçinin İstanbul'dan ayrılmasından kısa süre önce Gravier ve yeni evlendiği eşinin Türk giysileri içinde portrelerini yaptı. Sanat konusunda "uzman" olmadığını söylemekten çekinmeyen Gravier'nin büyükelçilik ofisinde yer alan ufak Favray koleksiyonu ile gurur duyduğu bilinmektedir.<ref name="murphy79">{{Harvnb|Murphy|1982|p= 79}}</ref>
Satır 37 ⟶ 39:
 
==Resim==
Portrede, Vergennes Kontu İstanbul'da bir Osmanlı odasında resmedilmiştir. Kont izleyiciye değil, sol tarafa bakmaktadır. İstanbul'daki elçiler biraz da Avrupadaki [[Türköri|Turquerie]] modasının etkisiyle Türk kıyafetleri giymeyi ve kendilerini bu giysilerle resimletmekten hoşlanırlardı. [[Türköri|Türköri,]] Avrupa sanatında, özellikle 18. yüzyılda müzik, edebiyat, ve plastik sanatlar alanında Türk temalarının veya motiflerinin yer aldığı sanat eseri ve eşyalar için kullanılan Fransızca bir terimdir. <ref>1911 Turquerie Sergisi Üzerine, Günsel Renda, Sanat Tarihinde Doğudan Batıya, 1989, Güzel Sanatlar Matbaası</ref> Ressam Favray de İstanbul'da kaldığı sürede elçi Vergennes ve eşini Osmanlı giysileri içinde resimlemiştir. Sanatçı Fransa elçisini üstünde kenarı kürklü kırmızı kaftanı, ayaklarında sarı papuçları, başında katibi kavuğu, belinde murassa hançeri, bir elinde çubuğu, diğer elinde akik tesbihiyle bir sedirde otururken betimlemiştir.<ref>Zeynep İnankur, Elçilerin Sanat Hamiliği,Kesişen Dünyalar Elçiler ve Ressamlar Sergi Katologu, s.51.</ref>
Portrede, Vergennes Kontu İstanbul'da bir Osmanlı odasında resmedilmiştir. Kont izleyiciye değil, sol tarafa bakmaktadır. Geleneksel Türk giysileri içindeki sol elinde dumanı tüten bir çubuk, sağ elinde ise gösterişli bir [[tesbih]] vardır. Modelin sağ kolunu dayadığı minderin üzerine iki adet saat yerleştirilmiştir. Belinde yemeni kuşağa sokulmuş, değerli taşlarla süslenmiş bir hançer vardır. Portredeki tüm bu detayların incelikli işçiliği dikkat çeker.<ref>{{Web kaynağı | url = http://blog.peramuzesi.org.tr/haftanin-eseri/vergennes-kontu-ve-kontesi/| başlık = Vergennes Kontu ve Kontesi| | tarih = 9 Nisan 2012| | yayıncı = Pera Müzesi| erişimtarihi = 12 Temmuz 2016 | arşivengelli = evet|dil=Türkçe}}</ref>
 
Yeşil perdelerin asılı iki pencerenin arasındaki divan üzerinde elçi, Türk usülü oturmaktadır. Büyük kırmızı sarığının çevresine altın bordürlü bir kumaş sarılmıştır. Az görülen iç elbisesi beyaz üzerine pembe çiçekli, yeşil yapraklı demetlerle bezenmiş. Üzerine giydiği esas elbisesi sarı ipektendir ve aynı çiçek ve demet işlemeleri serpiştirilmiştir. Bu iki elbisenin üzerine hermin bordürleri olan , içi kürklü kırmızı bir kaftan giymiştir. Arkasında Sultanın kabul töreni sırasında armağan ettiği, güzel siyah bir kürk görülüyor. Dizine dayalı sol elinde kırmızı akik bir tesbih taşımaktadır. Sağ elinde ise çubuğu vardır... Böyle önemli kişiye ait olan çubuğun ucu elmaslarla bezenmiş kehribardandır. Ressam elçinin yanındaki bir yastık üzerine iki büyük saat yerleştirmiştir. <ref>Auguste Boppe, XVIII .Yüzyıl Boğaziçi Ressamları, Pera Turizm ve Ticaret A.Ş.,İstanbul, 1998, s.58.</ref>
Son derece titiz bir desen çalışması yapan sanatçının [[kürk]], kumaş, değerli taşlar, [[altın]] gibi farklı malzemeleri esere yetkin bir şekilde aktarabilmiştir.<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.peramuzesi.org.tr/Eser/Fransiz-Buyukelcisi-Vergennes-Kontu-Charles-Gravier%E2%80%99nin-Turk-Giysileri-Icinde-Portresi/45/1/| başlık =Fransız Büyükelçisi Vergennes Kontu Charles Gravier’nin Türk Giysileri İçinde Portresi| yayıncı = Pera Müzesi| erişimtarihi = 12 Temmuz 2016 | arşivengelli = evet|dil=Türkçe}}</ref>
 
Böyle bir poz Avrupa'nın yerleşik portre ressamlığı kurallarına uygun değildi. Poz yerel adete uygun olarak verilmiştir. Böyle bir pozun verilmesi sefirin Osmanlı yaşamıyla ne kadar bütünleştiğinin göstergesi olarak yorumlanmıştır.<ref>Detaylı bilgi için bkz; Haydn Williams, 18.Yüzyılda Avrupa’da Türk Modası Turquerie, Çev. Eyhüseyni,Nurettin, YKY,İstanbul, 2015, s.53.
==Ayrıca bakınız==
</ref>
* [[Vergennes Kontesi’nin Türk Giysileri İçinde Portresi]]
 
==Ayrıca bakınız==
* [[Vergennes Kontesi’nin Türk Giysileri İçinde Portresi]],
* [[Türköri]]
*
==Kaynaklar==
* {{Kaynak
Satır 55 ⟶ 61:
|dil=İngilizce
}}
* Williams, Haydn, 18.Yüzyılda Avrupa’da Türk Modası Turquerie, Çev. Eyhüseyni,Nurettin, YKY,İstanbul, 2015
===Notlar===
* Renda, Günsel, 1911 Turquerie Sergisi , Sanat Tarihinde Doğudan Batıya, Ünal Yücel Anısına Sempozyum Bildirileri, Güzel Sanatlar Matbaası, Ankara, 1989
*Boppe, Auguste, XVIII .Yüzyıl Boğaziçi Ressamları, , Pera Turizm ve Ticaret A.Ş.,İstanbul, 1998
*Demir, Uğur, 1768 Savaş Öncesi Osmanlı Diplomasisi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi,Türk Tarihi Anabilim Dalı, İstanbul,2012,
*İnankur Zeynep, Elçilerin Sanat Hamiliği, Kesişen Dünyalar Elçiler ve Ressamlar Sergi Katologu, Pera Müzesi Yayınları
*
{{kaynakça}}