XI. Clemens: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
düzeltme AWB ile |
İç bağlantı düzeltildi. |
||
27. satır:
[[Habsburg Hanedanı]]'nın [[İspanya]]'daki son hükümdarı [[II. Carlos]]'un ölümünden sonra yerine geçen [[V. Felipe]] bu ülkedeki ilk [[Bourbon Hanedanı|Bourbon]] kralı olmuştu. Clemens'in Felipe'nin krallığını tanıması üzerine, [[Kutsal Roma-Germen imparatoru]] [[I. Leopold (Kutsal Roma İmparatoru)|I. Leopold]] papayı Bourbonlar ve Habsburglar arasındaki çatışmada [[Fransa|Fransızlar]]ı desteklemekle suçladı. Oysa. Clemens'in amacı, arabuluculuk yoluyla savaşı önlemek ve İtalya'yı kaçınılmaz bir felaketten korumaktı. Ama Fransız birlikleri, Kuzey İtalya'ya geçit veren kilit nokta [[Mantova]]'yı işgal etti. Leopold'a bağlı komutanlardan [[Savoie]] prensi Eugene de Fransızları buradan atarak [[İspanya Veraset Savaşı]]'nı başlattı (1701-14)
Leopold'un oğlu ve ardılı [[I. Joseph (Kutsal Roma İmparatoru)|I. Joseph]], Clemens'e daha da düşmanca davrandı. Joseph'in birlikleri Mayıs 1708'de [[Papalık Devletleri]]'ni işgal etti ve [[Napoli]]'yi ele geçirdi. Joseph 1709'da Clemens'i, kardeşi [[VI. Carlos]]'u İspanya kralı olarak tanımaya zorladı. Felipe bunun üzerine Clemens ile diplomatik ilişkisini kesti (1713-14). Savaşı sona erdiren Utrecht ve Rastatt antlaşmaları, [[Napoli Krallığı]] (Sicilya'yla birlikte) ile [[Parma Düklüğü|Parma]] ve [[Piacenza Düklüğü|Piacenza]] düklükleri üzerindeki papalık yetkilerini yok sayarak Clemens'e ağır bir darbe indirdi.
Önceki papalar [[IX. Clemens]] ve [[X. Clemens]] gibi XI. Celemens de Fransa'da papalık yetkilerini sınırlayarak bağımsız bir kilise kurma çabalarına karşı mücadele etmek zorunda kaldı. Ayrıca özgür iradenin önemini küçümseyen ve [[İsa]]'nın ölümüyle ödediği kefaretin yalnızca seçilmiş kulları kapsadığını öne süren [[Jansencilik]]le de uğraştı. 8 Eylül 1713'te Jansencilere karşı yayımladığı ''Unigenitus'' adlı fermen Fransa'da 30 yıl sürecek bir huzursuzluğun doğmasına yol açtı. Bazı Fransız piskoposları bu fermanı benimsediler. Mart 1717'de 12 piskoposun ve 3 binden çok papazın desteğini alan dört Fransız piskoposu ''Unigenitus'''a resmen karşı çıktılar. Clemens 1718'de bu dört piskoposu aforoz ettiyse de Fransa'da bağımsız kilise yandaşlarını durduramadı. Bu grup Eylül 1720'de fermana karşı yeni bir başvuruda bulundu.
| |||