İçgözlem: Revizyonlar arasındaki fark

'''İçgözlem''' veya '''içebakış''', [[Psikoloji|psikolojide]] bir [[uyarıcı]] karşısında kişinin deneyimlediği algı, duyum, düşünce ve duygularındaki gözlem ve çıkarımlarını ifade etmesini içeren bir [[Metot|metotdur]].'' Bu metot: "Bir deneyimi onu yaşayan kişiden başkası gözlemleyemez.''" varsayımına dayanmaktadır. Yani gözleyen ve gözlenen aynı kişidir.

İçgözlem psikoloji bilimiyle ortaya çıkmış bir metot değildir. Metodun geçmişi [[Sokrates]]'e dek uzanmaktadır. [[Wilhelm Wundt|Wundt]], içgözlem metodunu 19.yüzyılda deneysel olarak sistematize eden ve psikoloji biliminin yöntemi olarak gösteren ilk kişidir. İçgözlemin psikolojide kullanılması 19.yüzyıldaki fizik ve fizyoloji alanlarında ki gelişmelerden kaynaklanmıştır. İlk çalışmalar [[Fizik|fizikte]] ışık ve ses , [[Fizyoloji|fizyolojide]] ise duyu organlarının incelenmesinde kullanılmıştır. [[Psikoloji]] biliminde, yapısalcı ve hümanist dünya görüşünü benimseyen kişiler içgözlem yöntemini kabul ederken [[Davranışçılık|Bihewyorizm]], yani davranışçı ekolü benimseyenler ise içgözlem yönteminin bilimsel olmadığını öne sürerek bu anlayışı reddetmişlerdir.