Refah ekonomisi: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
düzeltme AWB ile |
||
1. satır:
{{ekonomi}}
'''Refah iktisadı''', bir [[makroekonomi]]nin kaynak dağıtım verimini ve onun [[gelir dağılımı]]nı beraberce belirlemek üzere [[mikroekonomi]]k teknikler kullanan bir [[iktisat]] dalıdır.
Bir toplumu oluşturan bireylerin iktisadi etkinliklerini incelemek aracılığıyla [[toplumsal refah]] seviyesini en yükseğe çıkarmaya çalışır.
Refah iktisadı, grupların, toplulukların veya halkların refahı ile değil de ''bireylerin'' refahı ile ilgilenir; ölçümün temel birimini birey olarak kabul eder. Buna ek olarak yapılan diğer varsayımlar da: Bireylerin kendi refahlarını yönetmede en iyi yöneticiler olduğu, insanların daha yüksek refah seviyesini daha düşük refah seviyesine yeğlediği ve refahın gerek parasal ölçülerle gerekse göreceli tercihlerle yeterli derecede ölçülebildiği varsayımlarıdır.
''Toplumsal refah'', toplumun genel [[faydacılık|faydalanırlık]] (İngilizce: utilitarian) durumu ile ilgilenir. Genelde toplumdaki tüm bireylerin refahlarının toplamı olarak tanımlanır. Refah, lira veya "fayda" cinsinden [[sayıl]] olarak da ölçülebilir, göreceli fayda cinsinden [[sıral]] olarak da ölçülebilir. Sayıl yöntem günümüzde nadiren kullanılır; bunun sebeplerinden biri toplama sorunlarının yöntemin güvenilirliğini azaltması, bir diğeri de yöntemin temelinde yatan cüretkâr varsayımlardır.
Refah iktisadının odaklandığı iki nokta vardır: iktisadi verimlilik ve gelir dağılımı. İktisadi verimlilik büyük ölçüde [[pozitif]] niteliklidir ve "pastanın büyüklüğü" ile ilgilenir. Gelir dağılımı ise çok daha [[düzgüsel]]dir ve "pastanın nasıl bölüneceği" ile ilgilenir.
51. satır:
== Income distribution ==
There are many combinations of consumer utility, production mixes, and factor input combinations consistent with efficiency. In fact, there are an infinity of consumer and production equilibria that yield Pareto optimal results. There are as many optima as there are points on the aggregate [[production possibilities frontier]]. Hence, Pareto efficiency is a necessary, but not a sufficient condition for social welfare. Each Pareto optimum corresponds to a different income distribution in the economy. Some may involve great inequalities of income. So how do we decide which Pareto optimum is most desirable? This decision is made, either tacitly or overtly, when we specify the [[social welfare function]]. This function embodies value judgements about interpersonal utility. The social welfare function is a way of mathematically stating the relative importance of the individuals that comprise society.
A utilitarian welfare function (also called a [[Jeremy Bentham|Bentham]]ite welfare function) sums the utility of each individual in order to obtain society's overall welfare. All people are treated the same, regardless of their initial level of utility. One extra unit of utility for a starving person is not seen to be of any greater value than an extra unit of utility for a millionaire. At the other extreme is the Max-Min function. According to the Max-Min criterion, welfare is maximized when the utility of those society members that have the least is the greatest. No economic activity will increase social welfare unless it improves the position of the society member that is the worst off. Most economists specify social welfare functions that are intermediate between these two extremes.
108. satır:
Many doubt whether a [[Cardinal_number|cardinal]] utility function, or cardinal social welfare function, is of any value. The reason given is that it is difficult to aggregate the utilities of various people that have differing marginal utility of money, such as the wealthy and the poor.
Some even question the value of [[Ordinal_number|ordinal]] utility functions. They have proposed other means of [[measuring well-being]] as an alternative to price indices, "willingness to pay" functions, and other price oriented measures. These price based measures are seen as promoting [[consumerism]] and [[productivism]] by many. It should be noted that it is possible to do welfare economics without the use of prices, however this is not always done.
Value assumptions explicit in the social welfare function used and implicit in the efficiency criterion chosen make welfare economics a highly normative and subjective field. This can make it controversial.
139. satır:
* [[List of economics topics]]
* [[List of business ethics, political economy, and philosophy of business topics]]
* [[List of publications in economics#Welfare economics|Important publications in welfare economics]]
== Kaynaklar ==
147. satır:
* O'Connell, J. (1982) ''Welfare Economic Theory'', Auburn House Publishing, Boston.
* Just, R. et al. (2004) ''The Welfare Economics of Public Policy'', Edward Elgar Publishing, Cheltenham and Northampton.
* Samuelson, P.A. (1947, Enlarged ed. 1983). "Welfare Economics," ''[[Foundations of Economic Analysis]]'', Harvard University Press, Cambridge, MA, ch. VIII, pp.
{{Ekonomi-mini}}
| |||