Aspirin: Revizyonlar arasındaki fark

ASAnın kalp krizini, felci, bazı kanser türlerini önleyici etkisi kanıtlanmıştır. [[Bayer]]’in kimyagerlerinden Dr. Felix Hoffmann, [[10 Ağustos]] [[1897]] tarihinde salisilik asidi asetik asit ile sentezleyerek saf asetilsalisilik asidi üretmeyi başardıktan 11 gün sonra aynı yolla diasetilmorfini sentezlemiş ve [[eroin]]i bulmuştur. Kuru öksürük ve [[verem]]in tedavisinde kullanılan eroine büyük ümit bağlanmıştı. Aynı zamanda [[I. Dünya Savaşı]]’nda ağır yaralı hastalara ağrı kesici olarak verilmiştir. [[Morfin]] bağımlılarını kurtarmak için fayda sağlayabileceği ileri sürülmüştür. Ancak eroinin kendisinin bağımlılık yapan çok ciddi bir uyuşturucu olduğu anlaşılınca, 1930’lu yılların başında adı ilaç listelerinden silinmiştir.

 

 

Hoffmann, [[romatizma]]l ağrılarla baş edemeyen babasını iyileştirebilmek amacıyla salisilik asidi geliştirmeye çalışır. O zamana kadar kullanılmış olan salisilik asit esaslı [[sodyum]] salisilat ilacı hem çok kötü bir tada sahiptir hem de uzun süre alındığı için midesi rahatsızlanan kişileri her kullanışlarında hasta etmektedir.

 

 

1950’lerden sonra bu ilacın kalp krizi ve felç riskini azaltabileceği yönünde fikirler ortaya atılıyordu. [[1971]]’de [[İngiliz]] [[farmakolog]] Sir [[John R. Vane]]’nin, ASA’nın insan metabolizmasındaki ağrıyı nasıl durdurduğunu belirlemesi, Hoffmann’dan sonraki en büyük adımdır. O güne kadar maddenin etkisi biliniyor, yeni etki alanlarına ulaşılıyor ancak bu etkiyi nasıl ve hangi süreçle yaptığı bilinmiyordu. Bu buluşsu Vane’ye [[1982]] yılında [[Nobel Tıp Ödülü]]’nü kazandırdı.