Glorfindel: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
İçerik genişletildi |
||
21. satır:
Tolkien, Glorfindel'den ilk kez Karanlıklar Efendisi [[Morgoth]]'un, elf şehirlerinden birisi olan [[Gondolin]]'i fethinden bahseden ''[[Gondolin'in Yıkılışı]]'' hikâyesinde bahsetmektedir.<ref name="Gondolin">[[J. R. R. Tolkien]]; ed. [[Christopher Tolkien]]; ''The Book of Lost Tales 2''; Boston: Houghton Mifflin; 1984; "The Fall of Gondolin"; ISBN 0-395-36614-3</ref> ''[[Kayıp Öyküler Kitabı]]''’nın ilk bölümü olacak olan ''Gondolin'in Yıkılışı'', 1916-1917 senelerinde yazıldı.<ref name="Gondolin"/> Orta Dünya evreni ile ilgili fikirleri geliştikçe Tolkien, ''Gondolin'in Yıkılışı'' hikâyesini birkaç defa gözden geçirdi. ''Gondolin'in Yıkılışı''’nın Silmarillion'daki hâli, ilk versiyonun birkaç defâ gözden geçirilmiş ve ilk zamanlardaki birçok unsurun terkedildiği bir versiyonudur.
Hikâyenin ilk versiyonundan beri, Glorfindel hep asil bir elf beyi olarak ve Kral [[Turgon]]'un generallerinden birisi olarak geçmektedir. ''Gondolin'in Yıkılışı''’nın ilk versiyonunda Glorfindel hakkında [[Altın Çiçek Hânedânı]]'nın reisi olarak bahsedilmektedir. Şehrin savunması için savaştıktan sonra Glorfindel, [[Tuor]], [[İdril]], [[Eärendil]] ve birçokları ile berâber kaybedilen şehirden kaçmak üzere yola düştü. Hayatta kalan grup, Gondolin'i tamâmen çevreleyen [[Kuşatan Dağlar]]'daki bir geçitten geçmek üzereyken içlerinde bir [[balrog]]un da olduğu bir Morgoth birliği tarafından pusuya düşürüldüler. Glorfindel, düşman birliğindeki balrogla birebir bir muhârebeye daldı. Muhârebede hem Glorfindel hem de savaştığı balrog öldü. Kartal [[Thorondor]], Glorfindel'in cesedini düştüğü uçurumdan alıp
''Gondolin'in Yıkılışı''’nda Tolkien, Glorfindel'in isminin anlamını şöyle vermektedir, "''altın lüle'', çünkü saçları altın renkliydi".<ref name="Gondolin"/> Editör Christopher Tolkien, tâ en başından beri onun isminin anlamının böyle olduğunu, Silmarillion'da da bu yüzden "sarı saçlı Glorfindel"<ref name="Gondolin2">[[J. R. R. Tolkien]]; ed. [[Christopher Tolkien]]; ''The Silmarillion''; Boston: Houghton Mifflin; 1977; ISBN 0-395-25730-1</ref> olarak zikredildiği şerhini düşmektedir.<ref name="Gondolin"/>
42. satır:
<blockquote>"Frodo onları hayranlıkla seyretti. Zîrâ daha önce -hakkında birçok hikâye duyduğu- [[Elrond]]'u hiç görmemişti. Onun sağına ve soluna oturduklarında, Glorfindel ve -kendisini çok iyi tanıdığını sandığı- Gandalf ise vakarlı ve kudretli önderler olarak tebârüz ettiler... Glorfindel uzun boylu ve dik bir duruşa sâhipti; saçları parlak altın sarısı rengindeydi, çehresi açık tenli, genç, korkusuz ve canlılık doluydu, gözleri parlak ve dikkatli bakıyordu ve konuştuğunda sesi dinleyene müzik gibi âhenkli geliyordu, kaşlarında bilgeliğin ağırlığı vardı ve ellerinde kudret temâşâ ediliyordu."<ref name="GlorfindelTasviri"/></blockquote>
Yazarın, daha sonra ''[[Yüzüklerin Efendisi: Yüzük Kardeşliği|Yüzük Kardeşliği]]'' kitabı olarak basılacak olan çalışmasında Elrond'un Divânı'nın ilk taslağında son versiyonuna göre büyük farklar vardı. Dokuz Seyyah grubunu oluşturacak kişiler Frodo, Gandalf, Koşucu (değişen adıyla [[Aragorn|Yolgezer]]), [[Balin oğlu Durin]] (değiştirilerek [[Gimli|Glóin oğlu Gimli]] oldu), Glorfindel, [[Samwise]], [[Meriadoc]] ve [[Peregrin]] idi. [[Boromir]] ve [[Legolas]] daha sonra düşünüldü.<ref>[[J. R. R. Tolkien]]; ed. [[Christopher Tolkien]]; ''The Return of the Shadow''; Boston: Houghton Mifflin; 1988; ISBN 0-395-49863-5</ref>Sonraki taslaklarda Glorfindel'in yerine Kardeşlik'te elf ırkını temsil edecek kişi olarak Legolas seçildi. Fakat, Tolkien Glorfindel'in yerine Legolas'ı yerleştirmekle Glorfindel'in karakteristik özelliklerini ve târihini Legolas'a aktarmadı, Glorfindel, Kardeşlik'te yerinden çıkarılmak dışında aynı karakterdi. Glorfindel, Ayrıkvâdi'deki Ateş Odası'nda mevkîce Gandalf ve Elrond'la birlikte oturuyordu<ref name="GlorfindelTasviri"/> ve Ayrıkvâdi Elfleri arasında Yüzüktayflarıyla muhârebe edebilecek nâdir elflerden biriydi, bu yüzden Frodo'nun güvenliğini sağlamak için gönderilen süvâri oydu. Elrond, Glorfindel'i [[Yüzük Taşıyıcısı]]'nı Nazgûl'den korumak için yolladığında, Glorfindel, [[Son Köprü]]'de Yüzüktayflarından birkaçına rastlamış ve onlarla tek başına harbetmişti. Glorfindel elfler içinde o kadar kudrete sâhipti ki, Gandalf, [[Tek Yüzük]]'ün yok edilmesi görevini başarabilecek bir kişi olduğunu düşünüyordu. Elrond, Yüzük Kardeşliği grubunu tamamlayacak son iki kişilik boşluğu kendi hânedânından iki elfle doldurmak istediğinde, Gandalf bunun yerine Merry Brandybuck ve Pippin Took'u tavsiye ederek şöyle dedi:
<blockquote>"Bana sorarsan, Elrond, bu meselede onların bilgelik seviyelerinden ziyâde dostluk karakterlerine güvenmek daha yerinde olacaktır. Eğer bizim için, Glorfindel gibi, bir elf beyini seçsen bile, o ne Karanlık Kule'ye saldırabilir, ne de kendisinde bulunan kudretle [[Kıyamet Dağı|Ateş]]'e giden yolu açabilir."<ref>[[J. R. R. Tolkien]]; ''The Fellowship of the Ring, The Lord of the Rings'' (1954); Boston: Houghton Mifflin (1987); "The Ring Goes South"; ISBN 0-395-08254-4</ref></blockquote>
==Kaynakça==
| |||