La traviata: Revizyonlar arasındaki fark

'''''La traviata''''' [[Giuseppe Verdi]]'nin bestelediği [[Francesco Maria Piave]]'nin [[libretto]]'sunu yazdığı 3 perdelik [[opera]] eseri. [[Alexandre Dumas]]'nın [[1848]] yılında yazdığı ''[[La dame aux Camélias|Kamelyalı Kadın]]'' romanını temel almıştır. İlk defa [[6 Mart]], [[1853]] tarihinde [[Venedik]]'te, [[La Fenice|Teatro la Fenice]] tiyatrosunda oynanmıştır. "La Traviata" başlığı doğru yoldan çıkmış (kötü yola sapmış) kadın anlamındadır. Opera hazırlanmaktayken libretto yazarı Piave ve besteci Verdi orijinal hikâyenin yazarı Dumas gibi zamanın çağdaş (19. yüzyil ortası) olmasını istediler; fakat eseri sipariş veren yapımcı La Fenice Tiyatrosu eserin geçmişte (yaklaşık 1700 yıllarında) yer almasında ısrar etti. Fakat 1880lerden sonraki yapımlarda hep besteci ve librettocunun isteğine uygun olarak 19. yüzyıl zaman olarak uygulanmaktadır.

Alfredo Paris'te iken, Violetta'yı Alfredo’nun yaşlı babası Giorgio Germont ziyaret eder. Kadından oğlunu terketmesini istemektedir. Alfredo’nun hafifmeşrep bir kadınla yaşıyor olmasından rahatsızdır. Violetta Alfredo'yu çok sevdiğini ve onunla ilişkisini bırakamıyacağını bildirir. Giorgio Germont, Alfredo'nun küçük kardeşi olan kızının bu nedenle nişanlı bulmadığıni bildirir (Giorgio: ''Pura siccome un angelo'' – "Bir melek gibi masum iffetli kızım var") ve Alfredo'nun ailesinin hatırı için bu ayrılmayı yapmasında israr eder. En sonunda Violetta buyuk bir yeisle birlikte Alfredo'dan ayrılmayı kabul eder. Giorgio Germont onun yaptığı büyük fedakarlığa minnetarlığını göstermek için onu alnından öper ve ağlayan Violetta'yi geride bırakıp sahneden çıkar.

Flora dostları için bir parti düzenlemiştir. Eğlence için fal bakan çingeneler, boğa güreşçileri gibi pek çok unsur düşünülmüştür (Koro: ''Noi siamo zingarelle'' – "Biz çingeneleriz"); (Koro: ''Di Madride noi siam mattadori'' – "Biz Madrid'den gelen boğa güresçileriyiz."). Gaston ve arkadaşları boğa güreşçileri ile birlikte şarkı söylerler (Gastone, koro, danscılar: ''E Piquillo, un bel gagliardo'' – "Çok genç ve çok cesur Piquillo idi."). Masalarda kumar da oynanmaktadır. Salona Alfredo girer ve kumar oynamaya başlar. Ardından Violetta yeni erkek arkadaşı Baron Douphol’un kollarında içeri girer. Alfredo sürekli kazanmaktadır. Misafirler oda değiştirdiği sırada Violetta Alfredo’yu salona çağırır ve Baron’la bir sorun çıkarmaması için ricada bulunur. Alfredo, Violetta kendisiyle gelirse Baron’a bir şey yapmayacağını söyler. Violetta bunu rededer. Verdiği bir söz Alfredo ile gitmesine engeldir. Kadın Baron’u sevdiğini söyler. Delikanlı bunun üzerine Salondaki misafirlerin yanına geri döner, onlara Violetta’yı gerçekten sevdiğini, fakat onun sadece parayı düşünen bir insan olduğunu haykırır ve kumarda kazandığı paraları Violetta’nın ayaklarına atar (Alfredo: ''Questa donna conoscete?'' - "Bildiğiniz bu kadın.") Violetta arkadaşlarının kollarına yığılır. Herkes hayrete düşmüştür. Baron Alfredo’ya yaklaşarak olanların cezasını çekeceğini söyler ve onu düello’ya davet eder. Oğlunu arayan Giorgio salona girer. Bu karışıklığın gerçek nedeninin bildiği için oğlunun davranışını kınar (Giorgio, Alfredo, Violetta, koro: ''Di sprezzo degno, se stesso rendo'' – "Bu kişinin kınanma gerekir."). Violetta Alfredo'nun bir gün kendisi için yaptığı fedakârlığı anlayacağını fakat bunun bir anlam taşımadığını, Alfredo’yu ölene kadar seveceğini söyler. (Violette: ''Alfredo, Alfredo, di questo core non puoi comprendere tutto l’amore'' – "Alfredo, Alfredo, kalbimde senin için aşkın ne kadar çok büyük olduğunu hiç anlayabilemezsin.")

Annina koşarak odaya girer ve Violetta'ya Alfredo'nun geldiğini haber verir. Sevgililer tekrar birlikte olmuşlardır. Alfredo birlikte Paris'ten ayrilmalarini teklif eder (Alfredo, Violetta: ''Parigi, o cara , noi lasceremo'' – "Sevgilim, Paris'ten ayrılacağız.").

{{Giuseppe Verdi operaları}}