Ahmed bin Bella: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
İçerik eklendi ve devam edilecek Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği |
Değişiklik özeti yok |
||
1. satır:
''''''{{bilgi kutusuz}}
[[Dosya:Benbella.jpg|thumb|right|Cezayir'in ilk başkanı Ahmed Bin Bella.]]
'''Muhammed Ahmed Bin Bella''' ([[Arapça]]: أحمد بن بلّة) (d. 25 Aralık 1916, [[Maghnia]] - ö. 11 Nisan 2012) [[Cezayir]]'in ilk başkanıdır. 15 Eylül 1963 ile 19 Haziran 1965 tarihleri arasında Cezayir başkanlığı görevini yürütmüştür.
Fransız ordusunda asker olarak
Cezayir'in sömürgeci Fransa'dan ayrılması için savaş veren [[Cezayir Bağımsızlık Hareketi|Cezayir Bağımsızlık Hareketine]] katıldı. Önce [[Messali Hac]]'ın önderliğindeki Halk partisine ve 1946'nın sonunda partinin radikal güçleri tarafından oluşturulan gizli askeri özel örgüte (OS) geçti. Bella bir yılda OS'ın başına geçti.
Fransızlara karşı ayaklanma başlattı. Fransızların "Bir numaralı devlet düşmanı" ilan edildi. 1954'te Bella uçakta en yakın arkadaşı [[Huari Bumedyen]] ile birlikte tutuklandı. Paris'te bir hapishaneye konuldu. Yaptığı açlık grevleri sonuç vermedi. Fransa, Cezayir'in bağımsızlığını kabul ettikten sonra Bella yurda döndü.
Halk kahramanı olarak saygınlık kazandı. 1962'de [[Ben Khedda]] ile iktidar kavgasına tutuştu. Askerleri kendi tarafına çekti. Parlamento seçimlerinden önce bütün muhalif adaylarının ismini sildi. Başbakanlık makamına çıktı. FLN (Ulusal Kurtuluş Cephesi) yardımıyla otoriter bir Anayasa kabul ettirdi. 1963 Devlet Başkanlığına seçildi. Diktatörce yönetim tarzının ve ekonomik başarısızlığın giderek eleştirilere hedef olmasına, büyük çapta temizlik harekâtıyla tepki gösterdi. Savaş arkadaşı Bumedyen ile de ters düştü. Savunma bakanı olarak orduyu arkasına alan Bumedyen tarafından indirildi. Bella hakkında bir dava açılmadı lâkin aylarca zindanlarda kaldı. Ardından ev hapsi cezasına çarptırıldı.
Bumedyen'in yerine geçen Bencedid tarafından ev hapsi kaldırıldı. Yeniden siyasete girmeye çalıştı. Radikal islamcılarla birleşme çabaları sonuçsuz kaldı. <ref>{{kitap kaynağı}}</ref>
{{Cezayir devlet başkanları}}
| |||