Şeyh el-Mahmûdî: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Katalitik: Kaldırılan Kategori:Ölmüş insanlar |
temel/yazım/ulam ind./şablon(cite web) çeviri dzn., değiştirildi: hiç bir → hiçbir (2) AWB ile |
||
21. satır:
Çerkes asıllı olan Muavyed Şeyh'in 12 yaşında iken Mısır'a getirilip Sultan [[Berkuk]]'a kölemen olarak 4.000 dirhem altına satıldığı bildirilir.<ref name="michaud">Michaud, Josep ve Louis Gabriel Michaud (1820),''Biographie universelle, ancienne et moderne Cilt.28 say.184 "Mahmoudy (Cheikh Al-)" maddesi'', Paris; [http://books.google.fr/books?id=yFQJAQAAIAAJ&pg=PA184 Google books] {{fr}}(Erişme:19.7.2010)</ref> Genc Muavyed Şeyh Sultanın hizmetinde üstün yeteneğini gösterip; azad edilip emir rütbesi verildi. Bu sırada "Mahmudi" ve "Zahiri" ünvanlarını da almış ama yine "Şeyh" olarak anılmaya devam etmiştir. 1400 yılında genç Sultan [[Farac]]'ın saltanatı baslarında (şimdi [[Lübnan]]'da bulunan) [[Trablusşam]] şehri valiliğine atandı. Bu tam [[Timur]]'un [[Suriye]] üzerine sefere başlamasi ile çakışmaktadır. Önce [[Halep]] üzerine gelen Timur şehri kuşattı. Diğer Suriye şehirleri valileri gibi Muavyed Şeyh de 700 atlı ile Halep'i savunmaya katkı için geldi ve şehir kuşatması devam ederken bir çarpışmada Timur güçleri tarafından esir alındı. <ref name="michaud"> say.184</ref>Timur [[30 Ekim 1399]]'da şehri eline geçirdi ve üç gün talan etti.
Timur sonra [[Hama]], [[Hums]] ve [[Baalbek]] şehirlerini eline geçirdi. Genc sultan Farac Memluklu ordusuyla Suriye'ye gelmişti ve Timur'un kendine katılması teklifini kabul etmemişti. Memluklu ve Timur orduları [[Şam]] şehride karşılaştılar. Ancak Sultan Farac, Mısır'daki kölemen emirlerin kendi aleyhine kendini tahttan indiremek bir komplo hazırladıkları haberini alınca 15 Aralık 1400de ordusunu Şam'da kendi kaderine bırakarak, Şam'dan apartopar ayrılarak Kahire'ye döndü. Sultan Farac ile birlikte Kahire'den gelmiş olan ünlü İslam bilgini [[İbni Haldun]] yazdığı otobiyografik hatıralarında Şam şehrinin Timur'a teslim edilmesi için Timur huzuruna gitmesini, Timur'un şehri eline gecirmesini, talan etmesini, büyük bir yangınla şehre ve ünlü Şam Büyük [[Emeviye Camii]]'ne büyük zarar vermesini anlatmıştır.<ref>Ibni Khaldûn, (1951) "Al-Tarīh bi Ibni-Haldun ve Riħlatuhu Garben ve Şarken'', Kahire:Muħammad ibn-Tāvīt at-Tanji {{ar}}
Harabe halindeki Suriye tekrar Memluklular eline gecti. Timur'un Suriye'yi terk etmesi haberini ilk alan ve bunu Kahire'ye ulaştıran ilk Memluklu Emir Muhammed Şeyh olmuştu. Bundan dolayı Emir Muavyed Şeyh 1401'de Sam valisi olarak atandı.
28. satır:
<!--
Ama ertesi yil 1405de Sultan Farac tekrar guc kazaninca Muavyed Seyh tekrar Sultan Farac gozune girdi ve o yil Halep Emiri Emir Cakam'in Sultan aleyhine hazirladigi komployu bastirmada onemli rol oynadi.
En 1405, une nouvelle sédition dépose le sultan, qui doit fuir et est remplacé par son frère [[Al-Mansûr Abd al-Azîz ben Barquq|Abd al-Azîz]]. Le parti de Yachbak triomphe et Chaykh al-Muhammudi devient lieutenant général du sultanat. Le règne d’Abd al-Azîz est des plus courts, septante jours après, An-Nâsir Faraj reprend son trône<ref name="clot-175">{{Ouvrage |nom1=André Clot |titre={{opcit}} | titre chapitre=Misère, peste et disette |passage=175 }}</ref>.
Chaykh al-Muhammudi retrouve le gouvernement de Damas après le rétablissement de Nasir Faraj. Il semble même en être un fidèle serviteur en l’assistant pour réprimer la révolte de Djakam, émir d’Alep, qui s’est autoproclamé sultan<ref name="bio-184" />. An-Nâsir Faraj fait inconsidérément arrêter Chaykh al-Muhammudi qui s’évade et reprend Damas à Nauroz, son successeur désigné, auquel il cède le gouvernent de Tripoli. Nasir Faraj et Chaykh al-Muhammudi se réconcilient. En 1409, Nasir Faraj vient le déloger de Damas et l’assiège. Chaykh al-Muhammudi se soumet mais reprend Damas tout en protestant de sa fidélité au sultan. En 1410, Chaykh al-Muhammudi et d’autres émirs se rendent maîtres du Caire où ils tentent d’établir sultan le fils d’An-Nasir Faraj. A l’approche du sultan Chaykh al-Muhammudi se replie à [[Suez (ville)|Suez]]. An-Nâsir Faraj lui pardonne encore une fois et lui donne le gouvernement d’Alep. En 1412, une nouvelle rébellion oblige le sultan à revenir à Damas, mais cette fois le sultan, abandonné par ses troupes, est battu et doit se rendre aux insurgés. Dans la bataille le calife [[abbassides|abbasside]] [[Al-Mustain (Abbasside du Caire)|Al-Musta`in]] a été fait prisonnier. Les insurgés le contraignent à prononcer la destitution du sultan et d’en accepter le titre<ref name="bio-184" />. Le {{date|7|mai|1412}}<ref>25 muharram 815.</ref>, le calife accepte le titre de sultan à condition de conserver son titre de calife en cas de destitution de celui de sultan car il ne se fait guère d’illusion sur la durée de son mandat<ref name="clot-176">{{Ouvrage |nom1=André Clot |titre={{opcit}} | titre chapitre=Un sultan compétant et sage |passage=176 }}</ref>. Le 28 mai, Nasir Faraj est arrêté et tué dans la forteresse de Damas. Nauroz reprend le gouvernement de Damas tandis que Chaykh al-Muhammudi revient au Caire avec le calife Al-Musta`in qui s’installe dans la citadelle<ref name="bio-184" />.
51. satır:
==== Anadolu'da savaş ====
<!--
Après avoir remis de l’ordre, Al-Muayyad se prépare à faire la guerre en [[Anatolie]]. [[Tarse (ville)|Tarse]] venait d’être prise aux [[Ramazanides]] (Ramazanoğulları), vassaux en titre des mamelouks, par le [[Karamanides|Karamanide]] [[Karamanides#Sultan-zâde Nâsıreddin Mehmed II et Dâmâd Bengi Alâeddin Ali II|Nâsıreddin Mehmed]] qui se croit hors d’atteinte et sous la protection des [[Empire ottoman|Ottomans]]. En 1415, Al-Muayyad rend Tarse à l’émir ramazanide [[Ramazanides#Şihabeddin Ahmed|Şihabeddin Ahmed]] qui étend son domaine aux villes de [[Kozan (Adana)|Sis]] (actuellement [[Kozan (Adana)|Kozan]]) et [[Yumurtalık|Ayas]]<ref name="ozturkler">{{lien web |url=http://www.ozturkler.com/icerikler.php?id=4410&lng=1 |titre=Ramazanogullari Principality }}</ref>.L’émir karamanide Nâsıreddin Mehmed est fait prisonnier et amené au Caire. Pendant sa captivité, son frère, Dâmâd Bengi Alâeddin Ali négocie avec les Mamelouks une alliance contre les Ottomans. En 1421, après la chute d’Al-Muayyad Nâsıreddin, Mehmed sera libéré par les Mamelouks et reprendra facilement son poste<ref name="singh-484">{{en}} {{ouvrage |titre=op.cit. |auteur=F. Sümer|lire en ligne=http://books.google.fr/books?id=Qqwv7cm80NIC&pg=PA484 |passage=484 |chap=Ḳarāmān-oghullari }}</ref>.
En [[1418]], le danger vient des [[Turkmènes]] [[Qara Qoyunlu]] ([[Aq Qoyunlu|Moutons blancs]]). Tarse est reprise. Al-Muayyad envoie son fils Ibrahim reprendre ce qui a été perdu. La principauté karamanide est envahie, Ibrahim prend [[Kayseri]], [[Konya]] et [[Karaman]] ([[Karaman|Laranda]]) leur capitale. Ibrahim rentre au Caire en triomphateur avec un énorme butin. Les Mamelouks sont cependant incapables de maintenir leur domination sur ces territoires d’Anatolie qui va devenir le territoire des Ottomans<ref name="clot-179">{{Ouvrage |nom1=André Clot |titre={{opcit}} | titre chapitre=La guerre d’Anatolie |passage=179 }}</ref>.
58. satır:
==== Kıbrıs Krallığı ile savaş ====
[[1365]] Kıbrıs Kralları [[İ. Peter]] ve [[Filip de Mezierse]] batı Avrupa ülkelerine yeni bir Haçlı Seferi organize etmek için haberler ve elçiler göndermişlerdi. Bu yeni [[Haçlı Seferleri|Haçlı Seferi]] Kıbrıs'tan bu ülkenin sağladığı gemilerle başladı ve Memluklüler eline bulunan [[İskenderiye]] limanı üzerine yöneldi. Haçlı donanması ve ordusu İskenderiye'ye çıkmayı başardı ve şehri talan edip yakıp yıktı. Fakat bu şehirden daha ilerlemeden Haçlı ordusu talan malları ve büyük sayıda esirleri ile gemilerine geri binip Kıbrıs'a döndü.<ref name="clot">Clot, Andre (2009), ''L'Égypte des Mameloüks 1250-1517. L'empire des esclaves'' Paris:Perrin ISBN 978-2-262-03045-2 say.183-184 . (Fransızca)</ref>
[[1403]]de Fransız komutanı Mareşal [[Boucicaut]] Lusığnan hanedanıdan Kıbrıs Kralı olan [[Janus]] ile birlikte Memluklukların elinde bulunan önemli liman şehirleri oaln [[Iskenderiye]] ve [[Beyrut]] üzerine donanma filoları ile iki deniz seferi yapmışlardı ama her iki sefer de
Bu savaş ancak [[1426]]da [[Barsbay]]'ın Kıbrıs'ı fethetmesi ve Kıbrıs Kralı Janus'un esir alınması ile sona erdi.
70. satır:
Le deuxième fils d’Al-Muayyad, [[Al-Muzaffar Ahmad ben al-Chaykh|Ahmad]] qu’il a fait désigner comme successeur n’a que 17 mois quand il est proclamé sultan avec le titre d’Al-Muzaffar<ref>en arabe : al-muẓaffar ahmad ben chaykh, {{lang|rtl|ar|المظفر أحمد بن الشيخ }} « Le victorieux »</ref>. Le régent désigné, était en campagne et l’atabeg [[Al-Sâlih Nâsir ad-Dîn Muhammad ben Tatar|Tatar]] qui a épousé sa mère s’empare du trône moins de huit mois plus tard (1421)<ref name="clot-181">{{Ouvrage |nom1=André Clot |titre={{opcit}} | titre chapitre=Barsbay, un grand règne |passage=181 }}</ref>.
-->
Satır 82 ⟶ 81:
** (çev. Turhan Ilgaz) (2005), ''Kölelerin İmparatorluğu Memlüklerin Mısır'ı'', İstanbul:Epsilon Yayınları ISBN 9753317727.
** (2009) ''L'Égypte des Mamelouks 1250-1517. L'empire des esclaves'', Paris:Perrin ISBN 978-2-262-03045-2 (say.176 Bölüm="Un sultan compétant et sage.") {{fr}}
* Bosworth, Clifford Edmund ( ) ''The new Islamic dynasties: a chronological and genealogical manual'' Edinburgh:Edinburgh University Press ISBN 978-0-7486-2137-8
* İbni Taghribirdi (çev. William Popper) (1954-1963) ''History of Egypt 1362-1469 A.D. (7 Cilt)'', Berkley:University of California Press (1410-1470 döneminde yaşamış yazarın ''Nujum al-zahira fi muluk Misr wa'l-Qahira'' adlı eserinin İngilizce tercümesi) {{ing}} (Arapça tüm eser: [http://www.al-eman.com/islamlib/viewchp.asp?BID=181&CID=1 ] {{ar}} Erişme:12.10.2009)
| |||