Erik: Revizyonlar arasındaki fark

Erkenci dönem can eriğini yaz ortalarında olgunlaşan Japon eriği (''P. salicina'') takip eder. Ağustosta olgunlaşmaya başlayan Avrupa eriği (''P. domestica'') ise ekim ayına kadar yenebilir. Farklı dönemlerde olgunlaşan eriğin, farklı biçim ve büyüklükteki meyvelerinin ince kabuğu, türlere göre yeşil, sarı, kırmızı ve mor renklerdedir. Türkiye'de en tanınmış erik çeşitleri '''can eriği''', '''papaz eriği''', '''mürdüm eriği''' ve '''tatlı üryani''' eriğidir.

Anavatanı [[Anadolu]] olan erikler, dünyanın değişik iklim bölgelerine göçler ve harpler sebebiyle adapte olmuşlardır. Kafkasya ve Hazar Deniz'i çevresinden dünyaya yayıldığı sanılmaktadır. ''Prunus institia'' adlı bir diğer erik türünün anavatanı ise Şam bölgesidir. Bütün dünyadaki erik çeşitlerinin sayısı, 2.000'den fazladır. Türkiye'de yetiştirilen çeşitlerin sayısı da 200'ün üstündedir.

Erik ağaçları tür ve çeşitlerine göre iri boylu ağaçları teşkil ettikleri gibi, küçük boylu ağaçlar veya çalı şeklinde olanları da vardır.

Erik bol miktarda B vitaminleri içermektedir, ayrıca potasyum ve magnezyum minerali açısından da zengin bir meyvedir. 100 gr taze erik; 66 kalori, 17.8 gr karbonhidrat, 299 mg potasyum, 17 mg fosfor, 2 mg sodyum, 18 mg potasyum, 0.5 mg demir, 0.4 mg lif içermektedir. Ayrıca A, B1, B2, B3, B6, C, E vitamininide içermektedir. Yaz meyvesidir.

[[eteo:HarilikPruno ploomipuu(frukto)]]

[[heko:שזיף자두]]

[[htos:PrinЧылауи]]

[[kaahe:Qa’reliשזיף]]

[[kosw:자두Mplamu]]

[[lbht:PrommPrin]]

[[qukaa:SirwilaQa’reli]]

[[sqfi:KumbullaLuumu]]