'''İmlâİmla''' veya '''yazım''', bir [[dil]]in söz varlığını o dilde yürürlükte olan ses, şekil, köken vb. kurallara uygun olarak yazıya geçirme; dildeki sözleri kurallarına uygun olarak yazma.<ref>{{TDK2|imlâ|Gramer Terimleri Sözlüğü, 2003|6 Nisan 2012}}</ref> [[Alfabe]]tik dillerde standart belirleme açısından imlâimla, [[ortografi]] biliminin bir alt disiplinidir.
Dilde imlâimla ve [[telaffuz]] arasında sıkı bir ilişki olmasına rağmen bir dildeki alfabetik yazım, seslerin sırasının veya sözcüklerin konuşma dilindeki formlarının her zaman tam bir yansıması olamaz. [[Ünlü (dil bilimi)|Ünlü]] ve [[ünsüz]]ler, [[harf]]lerden bahsederken başka, [[ses]]lerden bahsederken başka anlamlara gelebilir. Örneğin [[İngilizce]]deki y harfi, ''[[wikt:yet|yet]]'' örneğinde olduğu gibi sözcük başında kullanıldığı zaman ünsüz ({{IPA|/jet/}}), ''[[wikt:noisy|noisy]]'' örneğinde olduğu gibi kelime sonunda kullanıldığında ünlü ({{IPA|/ˈnɔɪ·zi/}}) olabilir.<ref>{{BritannicaDVD|spelling|2011}}</ref>
Bazı sesler sözcüklerin telaffuzlarında yer almalarına rağmen harf olarak imlâdaimlada yer almayabilirler. Örneğin Batılı dillerden Türkçeye geçmiş ''[[wikt:spor|spor]]'' sözcüğünün telaffuzundaki "i" sesi; ''[[wikt:grup|grup]]'' sözcüğünün telaffuzundaki ilk "u" sesi bu kelimelerin imlâsındaimlasında yer almaz.
