Hoca Tahsin Efendi: Revizyonlar arasındaki fark

[[Osmanlı Devleti]]’nde batılı anlamda ilk üniversite olarak kurulacak [[Darülfünun]]’da görev almak için bursla [[Paris]]’e gönderilen iki kişiden biridir (diğeri [[Selim Sabit Efendi]]). Özellikle Modern astronominin tanınmasında büyük emek sarf etti
ve bu alanda halkın da anlayacağı türde çesitli eserler kaleme aldı. 1870’de kurulan Darülfünun’un ilk “rektörü” oldu. Ancak bir sene sonra görevden alındı, ertesi sene de kurum kapatıldı. Hoca Tahsin, ömrünü batı bilimlerini Osmanlı halkına tanıtacak çalışmalarla geçirmiş ancak insanların inançlarını bozmak ve aklını çekmek gibi suçlamalarla karşılaşmıştır.

1861’de Paris’ten döndükten sonra 1862 yılında [[Abdülhak Hamid Tarhan|Abdülhak Hamid Bey]] ve ağabeyi Abdülhalik Nasuhi Bey ile birlikte tekrar Paris’e gidip sefaret imamı olarak görev yaptı. Bu sürede materyalist felsefe ile ilgilendi, kuşkucu düşünürler ile görüştü. Bu dönemde sarığını çıkarak hasır bir sapka giymeye basladı.<ref name=unat1>[http://www.yavuzunat.com/t/T29.pdf Yavuz Unat, '''Hoca İshak Efendi’den Hoca Tahsin’e Çağdaş Astronominin Türkiye’ye Girişi''', ''XV. Ulusal Astronomi Kongresi, İstanbul Kültür Üniversitesi, 27 Ağustos – 1 Eylül, İstanbul 2006 (''XV. Ulusal Astronomi Kongresi ve IV. Ulusal Öğrenci Astronomi Kongresi, Bildiri Kitabı'', Yayına Hazırlayanlar: Hulusi Gülseçen, Füsun Limboz, Ayşegül F. Teker, Cilt II, İstanbul 2007, 871- 886)]</ref> Bu nedenle de “Mösyö Tahsin” ya da “Gavur Tahsin” olarak tanındı. Paris kafelerine, özellikle ''Café Vachette'' adıyla ünlü, sanatçıların ve kültür çevresinin uğrak yeri olan kafeye sıkça gitmeye basladı. 1867 ilkbaharında Paris’e gelen [[Namık Kemal]] ve [[Yeni Osmanlılar]] ile dostluk kurdu.