Hagop Baronyan: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Addbot (mesaj | katkılar)
k Bot: Artık Vikiveri tarafından d:q4345779 sayfası üzerinden sağlanan 3 vikilerarası bağlantı taşınıyor
içerik genişletildi, kaynakça eklendi
27. satır:
| dipnot =
}}
'''Hagop Baronyan''' (d. [[6 Ağustos]] [[1843]], [[Edirne]] – ö. [[1891]], [[İstanbul]]), Osmanlı gazeteci, oyun ve mizah yazarı.
'''Hagop Baronyan''', 1843’te [[Edirne]]li yoksul bir ailenin çocuğu olarak doğan Baronyan, ilk ve orta öğrenimini Ermeni okullarında tamamladı. Bu arada bir yıl kadar da bir Rum okulunda eğitim gördü ve Rumca öğrendi. 1864’de İstanbul’a yerleşti. Hevesli bir okur olarak bazı Avrupa dillerini, özellikle de dönemin İstanbul’unda büyük etkileri olan Fransızca ve İtalyancayı kendi kendine öğrendi. Osmanlı başkentinde yayımlanan çeşitli dergilere katkı sunarak yazarlık konusunda deneyim kazandı.
 
Yayına hazırladığı mizah ve tiyatro ağırlıklı süreli yayınların ömrü kısa, fakat etkisi büyük oldu. Poğ aravodyan (Sabah Borusu), Yeprad (Fırat), Meğu (Arı), Ermenice ve Osmanlıca olarak iki farklı versiyonu yayımlanan Tadron yani Tiyatro, Khigar (Bilgiç), Dzidzağ (Gülüş) isimli dergilerin yayını, içerdikleri toplumsal eleştiriler nedeniyle sıklıkla Osmanlı sansür bürosu tarafından durduruldu.
Osmanlı ve Ermeni tiyatrosunda önemli yeri olan bir oyun yazarıdır. “''Ermenilerin Molieri''” olarak bilinir.<ref name=egilmezer>[http://smegilmezer.blogspot.com.tr/2012/11/ermenilerin-molierei-hagop-baronyan.html Sami Mert Eğilmezer, '''"Ermenilerin Moliere'i" Hagop Baronyan (1843-1891)''', ''Yayın tarihi: 25.11.2012, Erişim tairhi:26.02.2014'']</ref> Osmanlı Devleti’nde yayımlanan ilk Türkçe mizah dergilerinden birisi olan “''Tiyatro''”’yu çıkarmıştır.
Baronyan’ın tiyatroya olan yoğun ilgisi çok genç yaşlarda kendini gösterdi. 1865’te yazılan ilk oyunu, Goldoni’nin orijinal eserinin bir tür taklidi olan Yergu derov dzara mı (İki Efendili Bir Uşak) adlı kısa bir farstı. Bundan dört yıl sonra, görücü usulü evlilikleri ve evlilikte sadakat konusunu genellikle neşeli bir üslupta ele aldığı ilk komedisi Adamnapuyjn Arevelyan (Şark Dişçisi) geldi. Bu eseri [[Aras Yayıncılık]] tarafından 2010 yılında basıldı. 1872 yılında Şoğokortı’ya (Dalkavuk) başladı ancak yarım bıraktı bu eseri yaklaşık elli yıl sonra, bir başka büyük mizah yazarı olan Yervant Odyan tamamlayacaktı. 1880-81 yıllarında yayımlanan esaslı taşlaması Medzabadiv muratsganner (Haşmetlu Dilenciler), taşralı eşrafın patavatsızlığına ve naifliğine odaklanırken, bu niteliklerin aynı zamanda çeşitli sanatsal, profesyonel, dini ve zanaatkâr fırsatçılar tarafından sömürülmeye ne denli açık olduğuna da dikkat çeker. Son eseri Bağdasar Ağpar ise yine boşanma teması etrafında modern Ermeni kurumlarını kritize eder.
 
Hayatı boyunca yazdığı her eserde [[hiciv]] ve toplumsal eleştiriye yer veren Baronyan 1891’de İstanbul Surp Pırgiç Ermeni Hastanesi’nde tüberküloz hastalığından öldü. İstanbul Ermeni mezarlığı'nda toprağa verildi, ancak mezar yeri belli değildir. Ölüm bu muhalif kişiliği susturmuş gibi görünse de, eserleri okunduğu ve izlendiği müddetçe, onun keskin mizahı, okurları güldürmeye ve adaletsizliklere karşı kalemiyle mücadele edenlere yol göstermeye devam edecek.
İstanbul yaşamını tüm yönleriyle ele alan, toplumsal kuruluşları, aydını, din adamını, tüccarı, hekimi, aile yapısını, çarşıyı, özellikle cemaatine mensup kişileri acımasızca eleştiren yazılarıyla tanınır<ref name=faktor301/>
== Yaşamı ==
1843’te [[Edirne]]li yoksul bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi.<ref name=faktor301>[http://www.faktor301.com/2011/06/ermeni-edebiyatinin-unlu-mizah-ustasi-hagop-baronyan%E2%80%99in-120%E2%80%99inci-olum-yildonumu/ '''Ermeni Edebiyatının Ünlü Mizah Ustası Hagop Baronyan’ın 120. Ölüm Yıldönümü''', ''Faktor301 gazetesi, Yayın Tarihi: Haziran 2011, Erişim tarihi:26.02.2014'']</ref> İlk ve orta öğrenimini Ermeni okullarında tamamladı. Bu arada bir yıl kadar da bir Rum okulunda eğitim gördü ve Rumca öğrendi. <ref name=faktor301/>
 
'''Hagop1864’de Baronyan''',İstanbul’a 1843’teyerleşti. [[Edirne]]li yoksulSekreter, biraktar, ailenin çocuğuöğretmen olarak doğançeşitli Baronyan,işlerde ilkçalıştı ve ortatoplum öğreniminihayatının Ermenideğişik okullarındayönlerini tamamladı.gözleme Bufırsatı arada bir yıl kadar da bir Rum okulunda eğitim gördü ve Rumca öğrendi. 1864’de İstanbul’a yerleştibuldu. Hevesli bir okur olarak bazı Avrupa dillerini, özellikle de dönemin İstanbul’unda büyük etkileri olan Fransızca ve İtalyancayı kendi kendine öğrendi. Osmanlı başkentinde yayımlanan çeşitli dergilere katkı sunarak yazarlık konusunda deneyim kazandı.
=== Yazarlığı ===
Baronyan’ın tiyatroya olan yoğun ilgisi çok genç yaşlarda kendini gösterdi. İlk oyununu 1865’te kaleme aldı. Bu eser, [[Carlo Goldoni]]’nin [[İki Efendinin Uşağı]] adlı oyununun bir tür taklidi olan “''Yergu derov dzara mı''” adlı kısa bir farstı. Eser, yazarın ölümünden 20 yıl sonra 1911’de yayımlandı.
 
İlk özgün komedisi olan “''Adamnapuyjn Arevelyan''”’ı (Şark Dişçisi) 1869’da yayımlandı. Baronyan’ın oyunun edebi niteliğinden tatmin olmadığı ve oyunun kopyalarını kitapçılardan kaldırttığı söylenir<ref name=Moliere>[http://sarkdiscisi.tr.gg/Moli-e2-re-Hakk%26%23305%3Bnda.htm Kevork B. Bardakjian, '''Baronyan'ın Moliere’e borcu''', ''Mimesis Tiyatro Çeviri Araştırma Dergisi, Sayı 17'']</ref> Görücü usulü evlilikleri ve evlilikte sadakat konusunu genellikle neşeli bir üslupta ele aldığı bu eser [[Aras Yayıncılık]] tarafından 2010 yılında basıldı.
 
Mükemmeliyetçi bir yazar olan Baronyan, 1872 yılında başladığı “''Şoğokortı''” (Dalkavuk) adlı eserini yarım bıraktı. Bu eseri bir başka büyük mizah yazarı olan [[Yervant Odyan]] tamamlamıştır.{{fact}}
 
1880-1881 yıllarında yayımlanan “''Medzabadiv muratsganner''”’de (Pek Muhterem Dilenciler) adlı hiciv romanında taşralı eşrafın patavatsızlığına ve naifliğine odaklandı; bu niteliklerin aynı zamanda çeşitli sanatsal, profesyonel, dini ve zanaatkâr fırsatçılar tarafından sömürülmeye ne denli açık olduğuna da dikkat çekti.
 
Baronyan, son eseri "''Bağdasar Ağpar''”’ı 1886-1887’de hiciv dergisi Khigar’da bölümler halinde yayımlamıştır. Boşanma teması etrafında modern Ermeni kurumlarını eleştirdiği bu eser Ermeni komedi geleneğinin en popüler oyunlarından birisidir.<ref name=cankara/> Bağdasar Ağpar ve Medzabadiv muratsganner, Mayıs 2013’te yayımlanan “''Baronyan Oyunları''” adlı kitapta yer almıştır.<ref name=cankara> [http://www.agos.com.tr/haber.php?seo=ve-karsinizda-baronyan-oyunlari&haberid=6296 Murat Cankara, '''Ve Karşınızda Baronyan Oyunları''', ''Agos gazetesi, 16.12.2013'']</ref>
 
Yazar 1887’de Khigar okurlarına yakında ''Çeyiz'' adında yeni bir komedi yayınlayacağının duyurusunu yaptıysa da bu komediyi hiçbir zaman yayınlamadı. Oyunun (sekiz sahne ve bazı bölümlerden oluşan) tamamlanmamış bir taslağı kağıtlarının arasında bulundu ve ölümünün ardından yayınlandı. <ref name=Moliere/>
 
Baronyon ilk üç oyununun halka sunmak istememişti; dördüncü eseri Bağdasar Ağpar tamamlandığında ise Ermeni tiyatrosu padişah [[II. Abdülhamit]]’in baskısı nedeniyle kapanmış bulunuyordu. Dolayısıyla oyunlarının hiçbirisi Baronyan yaşarken sahnelenmedi. Baronyan oyunları, 1890’larda popüler olmuşlardır.<ref name=Moliere/>
 
=== Gazeteciliği ===
Baronyan’ın gazetecilik yaşamı 1871’de "''Yeprad''"'da (Fırat) başyazar olması ile başladı. Gazeteciliği “''Meğu''” (Arı), “''Higar''” (Bilge) gazetelerinde sürdürdü.
 
20 Mart 1874′te ''Tiyatro'' adlı Türkçe mizah gazetesini; 6 Nisan 1874′te ise çift dilli bir yayın olan ve (Ermenice-Osmanlıca) ve Ermeni harfleriyle basılan “''Tadron''”’u da çıkarmaya başladı. Osmanlı’da yayımlanan dördüncü Türkçe mizah dergisi olan ve haftada iki kez çıkan dört sayfalık ‘Tiyatro’ (ilk ikisi [[Teodor Kasap]]’ın ‘[[Diyojen]]'i ve ‘Hayal’i, üçüncüsü ise Zakarya Efendi’nin ‘Latife’sidir) dergisinin tüm içeriğini Baronyan tarafından oluşturuluyordu.<ref name=agos>[http://www.agos.com.tr/haber.php?seo=150-yil-sonra-tiyatro&haberid=6477 Fırat Güllü, '''“150 Yıl Sonra Tiyatro”''', ''Agos gazetesi, 22.01.2014'']</ref> Tadron, Ermeni cemaatine yönelik gündemin tartışıldığı ayrı bir mecra idi; hafta da iki gün yayınlanmaktaydı ve Tiyatro dergisi ile ortak malzeme de içeriyordu. Her iki yayın da, 1877′ye kadar yaşamını sürdürebildi. Tiyatro Dergisi’nin 20 Mart 1874 - 12 Nisan 1875 tarihleri arasındaki sayılarının tıpkıbasımı kitap olarak yayımlanmıştır.<ref name=agos/> Baronyan’ın yayına hazırladığı süreli yayınların ömrü kısa, fakat etkisi büyük oldu. Dergilerin yayını, içerdikleri toplumsal eleştiriler nedeniyle sıklıkla Osmanlı sansür bürosu tarafından durduruldu.
 
=== Ölümü ===
Baronyan, 1891’de İstanbul Surp Pırgiç Ermeni Hastanesi’nde tüberküloz hastalığından öldü. Naaşı, İstanbul Ermeni Mezarlığı'nda toprağa verildi; ancak mezar yeri belli değildir.
 
== Dış bağlantılar ==
* [http://www.arasyayincilik.com/store/Getron_listCategoriesAndProducts.asp?idCategory=160 Aras Yayıncılık resmi web sitesi - HAGOP BARONYAN]
 
== Kaynakça ==
{{kaynakça}}
 
[[Kategori:1843 doğumlular]]
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Hagop_Baronyan" sayfasından alınmıştır