Deşt-i Kıpçak: Revizyonlar arasındaki fark

'''Deşt-i Kıpçak''', ([[Farsça]]:'''دشت قپچاق'''‎, ''DaštDaşt-i QipčaqḲipçaḳ'') Kafkas DağlarınınDağları’nın kuzeyinde, [[Dinyester]] ile [[İrtiş Nehri|İrtiş]] ırmakları arasındaki bölgenin tarihsel adı. ''Kıpçak çölü'' veya ''Kıpçak bozkırı'' anlamına da gelir.

[[İrtiş Nehri|İrtiş Irmağı]] yöresinden batıya doğru göç eden [[Kıpçaklar]], bugünkü [[Rusya]] ve [[Ukrayna]]’nın bütün güneyini ele geçirdiler ve bu topraklarda göçebe bir devlet kurdular. Kıpçakların bölgede kurduğu bu devletin egemen olduğu topraklar ''Deşt-i Kıpçak'' olarak adlandırıldı ve 18.yylayüzyıla kadar kullanıldı. 13. yüzyılda [[Moğollar]]ın Kıpçak egemenliğine son vermesinden sonra bölge [[Altın Orda Devleti]] adını aldı. Deşt-i Kıpçak adı da kullanılmaya devam etti. Kıpçak bozkırlarının bir kısmı daha sonra ''Kazak bozkırları'' adıyla anılmıştır.

Ahmad at-Tini (1235-1318), an-Nuveyri (1279-1332), [[Al-Dimashqi|el-Dimeşkî]] (1301-1399), [[İbn Haldun]] ve [[İbn Dukmak]] gibi ortaçağ alimlerininâlimlerinin eserlerinde Batı ve Doğu Kıpçak boy birliğinin etnonimi hakkında değerli bilgiler vardır. 1220’lerde Batı Deşt-i Kıpçak’a yapılan Moğol hücumu ile ilgili İbn Haldun’un yazdığı ilginç bir belge vardır.

[[EbüEbu Hayyan|Abū Hayyān]]'ın çağdaşı 14. yüzyılın İslâm tarihçilerinden [[Al-Dimashqi|el-Dimeşkî]] [[Altın Ordu]] topraklarındaki [[Kıpçak]] boy adlarını sıralayarak onların hepsinin Türk olduğunu zikretmektedir.<ref>L. Râsonyi, ''Tarihte Türklük'', Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınlan, Ankara 1988, sayfa 145.</ref><ref>Z. Velidî Togan, ''Umumî Türk Tarihine Giriş'', İstanbul 1981. sayfa 163.</ref><ref>F. Kirzıoğlu, ''Yukarı Kür ve Çoruk Boylarında Kıpçaklar'', Türk Tarih Kurumu Yay., Ankara 1992. sayfa 91-92.</ref> Bunlar; Tokus-oba (dokuz oba), Yet-oba (yedi oba), Boruç-oğlu, Bergü, Kangaroğlu, Ançoğlu, Duna, Kara-Baroğlu, Çur-Tan, Kara Börklü, Kotan, Barak, Yimek, Borlu, İleris, Tok, Kumandur, Berendi, Beçene, Uzun, As (Az).