Tımar (arazi): Revizyonlar arasındaki fark

'''Tımar''', [[Osmanlı İmparatorluğu]]'nda kamu arazisi (''mirî'') dahilinde, yönetimi [[sipahi]]ye bırakılmış olan verimli topraklara verilen addır. Tımar sistemi merkezden denetlenen büyük bir sipahi gücü besleyerek padişahın ordusuna asker sağlamak için tasarlanmıştır.En geniş anlamıyla belirli bir yere ait vergi gelirlerinin tümünün veya bir kısmının, dirlik olarak havale yoluyla bir görevliye devredildiği ve bu devir karşılığında da bazı hizmetlerin ona yüklendiği; [[mali]], [[idari]], [[askeri]] amaçları olan bir sistemdir. Tımara: [[cizye]], [[cerime]], [[bad-ı hava]], [[niyabet]], [[resm-i arus]] gibi daha başka vergi kalemleri de dahildir.<ref>Osmanlı Toprak Sistemi Üzerine, İlber Ortaylı, s.124</ref> Tımara hak kazanan kişi ancak askeri sınıftan olabilir. Reayaya tımar vermek kesinlikle yasaktır. Tımar sistemi, [[I. Murat]] döneminde uygulanmaya başlamış. [[1839]]'da [[Tanzimat Fermanı]]'yla kaldırılmıştır.