Nasreddine Dinet
Alphonse-Étienne Dinet (28 Mart 1861 – 24 Aralık 1929), Fransız ressam ve litograftı. Hayatının büyük bölümünü Cezayir'de geçiren sanatçı, Müslüman olduktan sonra Nasreddine Dinet olarak tanınmaya başladı. 19. yüzyılın sonu ile 20. yüzyılın başında Oryantalist resmin önde gelen temsilcilerinden biriydi.
| Nasreddine Dinet | |
|---|---|
 Otoportresi (1891) | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum adı | Alphonse-Étienne Dinet |
| Doğum | 28 Mart 1861 Paris, İkinci Fransız İmparatorluğu |
| Ölüm | 24 Aralık 1929 (68 yaşında) Paris, Üçüncü Fransız Cumhuriyeti |
| Uyruk | Fransız |
| Alanı | Resim |
| Katıldığı akımlar | Oryantalizm |
Hayatı
değiştirİlk yılları ve eğitimi
değiştirAlphonse-Étienne Dinet 28 Mart 1861'de Paris'te, Louise Marie Odile Boucher ve avukat Philippe Léon Dinet'nin oğlu olarak doğdu.[1] Daha sonra biyografi yazarı olacak olan Jeanne adında 1865 doğumlu bir kız kardeşi vardı.[2] 1871'de, sınıf arkadaşının geleceğin cumhurbaşkanı Alexandre Millerand olduğu Lycée Henri-IV'e yatılı olarak girdi. 1881'de bakaloryasını verdikten sonra Paris'teki École des Beaux-Arts'ta Pierre-Victor Galland'ın atölyesine girdi. Ancak onu asıl etkileyenler muhtemelen William-Adolphe Bouguereau ve Tony Robert-Fleury oldu. Genç ressam onların derslerine çok daha özgür ve daha az akademik bir yer olan Académie Julian'da katıldı. Eserleri ilk kez 1882'de Paris Salonu'nda sergilendi.
Cezayir
değiştir1884'te burs alan Dinet, ilk gezisini Cezayir'in iç kesimlerine, bir entomoloji ekibi eşliğinde Bou-Saâda bölgesine yaptı.[1] Ouled Naïl kültürü onun üzerinde derin bir etki bıraktı ve oraya birçok kez gitti. Ertesi yıl Cezayir'e yaptığı ikinci bir gezide ise Lagvat ve M'Zab'ı ziyaret etti. Bu bölgedeki ilk eserleri olan Sur les terrasses de Laghouat ve L'Oued M'Sila après l'orage’ı yaptı. Yerel kültürleri, özellikle de Cezayir'in güneyindekileri daha iyi anlayabilmek için Arapça öğrenmeye başladı. 1887'de Cezayir'e üçüncü seyahatini gerçekleştirdi. O tarihten itibaren yılda ortalama altı ayını orada geçirdi.
Kariyeri ve Müslüman oluşu
değiştir1888-89 yıllarında Georges Petit'nin galerisinde, belirli akımların sınırlarında yer alan ve çok çeşitli tonlar sergileyen kadın-erkek Fransız ve yabancı sanatçılardan oluşan "Otuz Üçler Grubu"nun (ya da XXXIII) bir parçası olarak sergi açtı.[3]
Paris'teki 1889 Evrensel Sergisi'ne seçilerek gümüş madalya kazandı ve Jean-Louis-Ernest Meissonier, Pierre Puvis de Chavannes, Auguste Rodin, Carolus-Duran ve Charles Cottet ile birlikte Société Nationale des Beaux-Arts'ı kurdu. Temmuz 1896'da Légion d'honneur şövalyesi ilan edildi ve Paris'te litografinin yüzüncü yılı münasebetiyle düzenlenen uluslararası sergiye katıldı. 1887'de Lüksemburg Müzesi'nin müdürü Léonce Bénédite ile birlikte Société des Peintres Orientalistes Français'i kurdu.[4]
Dinet 1900 yılında Cezayir'deki ilk atölyesini Biskra'da kurdu. L'Arabe en prière adlı tablosu, ressamın din değiştirmesine yol açacak kıvılcımı yaktı.[5] 1905'te Bou-Saâda'da bir ev satın alarak yılın çoğunu orada geçirmeye başladı.[1] 1907 yılında tavsiyesi üzerine, Cezayir'de Roma'daki Villa Medici örnek alınarak Abd el-Tif Villası inşa edildi.
Étienne Dinet 1908 yılında bir arkadaşına yazdığı mektupta birkaç yıl önce İslam'ı seçtiğini açıkladı.[6] Müdahaleleri ve bakanlıklarla temasları sayesinde sömürge makamlarının Bou Saâda'yı askeri bir bölge yerine sivil bir bölge olarak ilan etmesini sağlamayı başardı. 1913 yılında arkadaşlarına yeni Müslüman adının Nasreddine olduğunu bildirdi.[7]
I. Dünya Savaşı sırasında Dinet ailesi, Héricy'deki aile şatosunu savaş yaralıları için bir hastaneye dönüştürdü. Vefat eden Müslüman askerler için mezar taşları planları hazırladı. 1918'deki ateşkesten sonra, Silahlı Kuvvetler Bakanlığı'na Cezayir taburlarına haraç ödenmesi için lobi yaptıktan sonra, arkadaşı Sliman ben Ibrahim ile birlikte, Piazza tarafından yayınlanan La Vie de Mohammed, prophète d'Allah (Allah'ın Peygamberi Muhammed'in Hayatı) adlı kitabı yazdı ve Muhammed Racim'in tezhipleriyle resimledi.
1922 yılında annesini kaybetti ve ertesi yıl Cezayir'in Bulukkin şehrinde bir villa satın aldı ve burada düzenli olarak sergiler açtı. 1926 yılında, yapımına yardım ettiği Paris Büyük Camii'nin Temmuz ayındaki açılışına katıldı. 1927'de Cezayir'deki El-Kebir Camii'nde İslam'ı kabul ettiğini kamuoyu önünde bir kez daha teyit etti. 1929 yılında Süleyman bin İbrahim ile birlikte Mekke'ye hacca gitti.[7] 24 Aralık'ta Paris'teki evinin önünde geçirdiği kalp krizi sonucu hayatını kaybetti. Fransa eski başbakanı Georges Leygues ve Cezayir eski valisi Maurice Viollette, Paris Camii'nde naaşının önünde birer konuşma yaptılar. Cezayir halkından kazandığı saygı neticesinde 12 Ocak 1930'daki Bou Saâda'daki cenaze törenine beş bin kişi katıldı.[7]
Bou-Saâda kasabası ressamın anısına Nasreddine Dinet Müzesi'ni kurmuştur. Paris'teki Orsay Müzesi, Dinet'nin erken dönem resimlerinin yanı sıra olgunluk dönemi resimlerini de muhafaza etmektedir. Louvre Müzesi'nin grafik sanatlar bölümünde Dinet'nin 270'e yakın çizimi bulunmaktadır.
Çalışmaları
değiştirHenri Matisse gibi 20. yüzyılın ilk on yılında Kuzey Afrika'yı ziyaret etmiş olan modernist ressamlarla karşılaştırıldığında Dinet'nin resimleri son derece muhafazakârdır. Konularını ele alışlarında son derece mimetik, hatta etnografiktirler.[8]
Dinet'nin Arap kültürünü ve dilini anlaması onu diğer oryantalist sanatçılardan ayırıyordu. Arapça konuşan bir ziyaretçi olarak 'peçe kuralına' daha az riayet edilen Cezayir kırsalında çıplak modeller bulabiliyordu.[9] 1900'den önce eserlerinin çoğu "anekdot türünde resimler" olarak nitelendirilebilir.[7] İslam'la daha fazla ilgilenmeye başladıkça dini konuları daha sık resmetmeye başladı.[7] Arap edebiyatını Fransızcaya çevirme konusunda aktifti ve 1898'de Antere bin Şeddad'ın bir Arap epik şiirinin çevirisini yayınladı.[10]
Galeri
değiştir-
Abd-el-Gheram ve Nouriel-Aïn, Arap efsanesi. Aşkın kölesi ve gözlerin ışığı, 1900 civarı -
Salıncak, 1900 civarı -
Raoucha, 1901 -
Terasta. Lagvat'ta ay ışığı, 1897 -
Oued Nehri kıyısındaki genç kızlar, 1912 öncesi -
Tartışma, 1904 -
Yılan oynatıcısı, 1889 -
Hilal, 1910 -
Süleyman bin İbrahim, 1910 -
Ghardaïa yakınlarındaki El Grara'da kervan -
Bou-Saada'daki bir terasta namaz
.jpg)
_Caravane_%C3%A0_El_Grara_pr%C3%A8s_de_Gharda%C3%AFa_-_Etienne_Dinet_-_Mus%C3%A9e_des_Beaux-Arts_de_Narbonne.jpg)
_Pri%C3%A8re_sur_une_terrasse_%C3%A0_Bou-Saada_-_Etienne_Dinet_-_Mus%C3%A9e_des_Beaux-Arts_de_Narbonne.jpg)
Kaynakça
değiştir- ^ a b c Benjamin, in Edwards and Wood (2004) p. 88
- ^ Jeanne Dinet Rollince, La Vie de E. Dinet, Paris, G.P. Maisonneuve, 1938.
- ^ Pierre Sanchez, Les Expositions de la galerie Georges Petit (1881-1934) : répertoire des artistes et liste de leurs œuvres, Dijon, L’Échelle de Jacob, 2001.
- ^ Jonathan M. Bloom, Sheila Blair (Eds), The Grove Encyclopedia of Islamic art and Architecture, [Volume 2], p. 50 2009 "He became so interested in North Africa that on his return to Paris in 1887 he founded the Société des Peintres Orientalistes Français, with Léonce Bénédite (1859–1925) as its president. He then studied Arabic and eventually converted to"
- ^ Bernard Godard, La question musulmane en France, Fayard, 2015, syf. 61
- ^ Bloom, J.M. and Blair, S., The Grove Encyclopedia of Islamic Art and Architecture, Volume 2, 2009, p.5
- ^ a b c d e Benjamin, in Edwards and Wood (2004) p. 89
- ^ Benjamin, in Edwards and Wood (2004) p. 90
- ^ Edwards, S. and Wood, P. (eds), Art of the Avant-gardes, Yale University Press, 2004, pp 88-89
- ^ Pouillon, François (1997) Les deux vies d’Étienne Dinet, peintre en Islam: L’Algerie et l’heritage colonial. Editions Balland, Paris
| Wikimedia Commons'ta Nasreddine Dinet ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |