Eski Türk Halk dininde ve efsanesinde Yalçuk, Ayın ilahi düzenlemesidir. Genellikle bir tanrı olarak tasarlanan güneşin (Kuyaş) kadın tamamlayıcısı olarak gözükür. Kuyaş ve Yalçuk görünür tanrılar arasında kategorize edilir. Yalçuk'un, dünyanın kaderini kontrol ettiği yedi katlı bir evde bir dağın tepesinde yaşadığı söylenir.[1]

Yalçuk genellikle atlar veya öküzler tarafından çizilen iki boyunduruklu bir araba sürerken tasvir edilir. Arabasını her gün gökyüzünde süren güneş (Kuyaş) gibi, Yalçuk'un da cennette sürdüğü söylenir. Kafasında güç boynuzları vardır.

Genellikle yıldızların eşlik ettiği bir hilal ile tasvir edilir; bazen, bir hilal yerine, bir ay diski kullanılır. Genellikle bir hilal ayı kaşına dayanır veya bir hilal ayının tepeleri, boynuz gibi, kafasından veya başının veya omuzlarının arkasından çıkıntı yapar.

Yalçuk kelimesi parlak veya parlamak anlamına gelir.[2][3] kelimenin bir başka anlamı elçi veya delegedir.[4]

Etimoloji değiştir

(Yal) kökünden türemiştir. Ateş anlamı içerir. Yalazlanmak sözcüğü ile aynı köktendir. Türkçede Yal/Cal, Moğolcada Zal kökü ışıldamak, parıldamak, ışık yaymak manalarını içerir.

Ayrıca bakınız değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ Loar, Julie (2011). Goddesses for every day : exploring the wisdom & power of the divine feminine around the world. 1st New World Library ed. Novato, Calif.: New World Library. ISBN 978-1-57731-950-4. OCLC 617591920. 
  2. ^ "yalçuk - Nedir Ne Demek". www.nedirnedemek.com. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021. 
  3. ^ "Yalçuk". 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021. 
  4. ^ KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük, Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.