Yüksek IQ topluluğu

Yüksek IQ topluluğu, üyeliğini bir IQ testinde belirli bir puana ulaşmış, genellikle nüfusun en üst yüzde ikisinde (98. yüzdelik dilim) veya üzerinde olan kişilerle sınırlayan bir organizasyondur.[1][2] Bu topluluklara dahi toplulukları da denilebilir.[1][3] Bu türden oluşmuş en büyük ve en eski topluluk, 1946'da Roland Berrill ve Lancelot Ware tarafından kurulan Mensa'dır.[3][4]

Giriş koşulları

değiştir

Yüksek IQ toplulukları tipik olarak üyeliğe uygunluk için çeşitli IQ testlerini kabul etmektedir. Bunlar arasında WAIS, Stanford-Binet ve Raven's Advanced Progressive Matrices ve zekayı yeterince ölçtüğü veya zeka ile ilişkili olduğu düşünülen diğer testler bulunmaktadır. Zeka ile yeterince ilişkili olmadığı düşünülen testler (örneğin Mensa ve Intertel söz konusu olduğunda 1994 sonrası SAT) kabul için uygun görülmez.[5][6][7] Alt test sınırlamaları ve yetersiz normlama nedeniyle 146 Standart sapma 15 yaklaşık üç sigmanın önemli ölçüde üzerindeki IQ güvenilir bir şekilde doğrulukla ölçülemediğinden, dört sigmadan önemli ölçüde daha yüksek kesme noktalarına sahip IQ toplulukları şüpheli kabul edilmelidir.[8][9][10]

Topluluklar

değiştir

Bazı topluluklar başka yerlerde yapılan standart testlerin sonuçlarını kabul etmektedir. Bunlar aşağıda seçicilik yüzdelik dilimine göre listelenmiştir ve IQ'nun artık standart olan tanımının 100 medyan ve 15 IQ puanı standart sapma ile standart bir puan olduğu varsayılmıştır. 1960'lardan bu yana Mensa, daha katı ve daha özel kabul koşullarına sahip çeşitli yeni gruplar ortaya çıktıkça, yüksek IQ'lu bireyleri çekme konusunda artan bir rekabetle karşı karşıya kalmıştır.[11] Önemli yüksek IQ toplulukları arasında şunlar bulunur:

İsim Kuruluş Üye sayısı Yaklaşık ülke sayısı Uygunluk Yaklaşık. IQ'su
Mensa 1946 ≈ 145.000 ((2022 (2022) itibarıyla)

100

Nüfusun en üst yüzde 2'si (yüzde 98; 50 kişiden 1 kişi) 130
Intertel 1966 ≥ 1.500 (2023 (2023-July) itibarıyla) [12]

40

İlk yüzde 1 (99. yüzdelik dilim; 100 üzerinden 1) 135
Üçlü Dokuz Topluluğu 1978 ≈ 1.900 (2022 (2022-September) itibarıyla) 4

6

İlk yüzde 0,1 (yüzde 99,9; 1.000 üzerinden 1) 146
Prometheus Topluluğu 1982 < 36 (2020 (2020-October) itibarıyla) 13 İlk yüzde 0,003 (yüzde 99,997; 30.000 üzerinden 1; mevcut testlerle güvenilir şekilde ölçülemez) 160
Mega Topluluğu 1982 26 (Ocak 2014 itibarıyla) Bilinmeyen İlk yüzde 0,0001 (yüzde 99,9999; 1.000.000 üzerinden 1; mevcut testlerle güvenilir şekilde ölçülemez) 171.3

Ayrıca bakınız

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b Groeger, Lena (1 Ocak 2015). "When High IQs Hang Out". Scientific American (İngilizce). 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2021. 
  2. ^ "The rise of children joining high-IQ society Mensa". BBC News (İngilizce). 26 Kasım 2019. 14 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2021. 
  3. ^ a b "American Mensa Celebrates Its Diamond Jubilee". American Mensa (İngilizce). 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2021. 
  4. ^ Percival, Matt (8 Eylül 2008). "The Quest for Genius". 15 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2015. 
  5. ^ "Qualifying test scores". American Mensa. 15 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2019. 
  6. ^ "Intertel - Join us". www.intertel-iq.org. 22 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2019. 
  7. ^ "Test Scores". www.triplenine.org. 6 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2019. 
  8. ^ "IQ values explained". www.triplenine.org. 14 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2019. 
  9. ^ Perleth, Christoph; Schatz, Tanja; Mönks, Franz J. (2000). "Early Identification of High Ability". International Handbook of Giftedness and Talent. 2nd. Amsterdam: Pergamon. s. 301. ISBN 978-0-08-043796-5. norm tables that provide you with such extreme values are constructed on the basis of random extrapolation and smoothing but not on the basis of empirical data of representative samples. 
  10. ^ Urbina, Susana (2011). "Chapter 2: Tests of Intelligence". The Cambridge Handbook of Intelligence. Cambridge: Cambridge University Press. ss. 20-38. ISBN 9780521739115. [Curve-fitting] is just one of the reasons to be suspicious of reported IQ scores much higher than 160 
  11. ^ Schregel, Susanne (1 Aralık 2020). "'The intelligent and the rest': British Mensa and the contested status of high intelligence". History of the Human Sciences (İngilizce). 33 (5): 12-36. doi:10.1177/0952695120970029. ISSN 0952-6951. 
  12. ^ "Intertel - Home". www.intertel-iq.org. 5 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2023.