Stefan-Boltzmann yasası

Stefan Boltzmann yasası bir nesnenin sıcaklığı ile yaptığı ışınım arasındaki ilişkiyi veren bir fizik yasasıdır. Josef Stefan (1835-1893) bu ilişkiyi ortaya koymuş, öğrencisi Ludwig Boltzmann (1844-1906) ise ilişkinin kuramsal temelini oluşturmuştur.

Işınım değiştir

Sıcaklığı mutlak 00 K derecenin üstünde olan bütün nesneler ışınım yaparlar. Bu ışınımın frekans bandı Wien yasası ile verilir. Işınımın miktarı ise Stefan Boltzamann yasası ile belirlenir.Işınım miktarı mutlak sıcaklığın dördüncü kuvveti ile orantılıdır. Buna göre sıcaklığın iki misline çıkarılması çevreye yayılan ışınımın on altı misline çıkması sonucunu doğurur.

Yasa değiştir

Boltzmann’ın geliştirdiği yasa şöyledir;

 

Burada H birim zamandaki toplam ışınım, A nesne yüzey alanı, ve T de mutlak sıcaklıktır. e nesnenin renk ve yüzey yapısına bağlı olan bir katsayıdır. Bu katsayı koyu renkli cisimlerde 1 e yakın iken açık renkli cisimlerde daha düşük değerlere sahiptir.   Stephan Boltzmann sabitidir ve değeri de

 dir.[1]

Işınım ve emilim değiştir

Gerçekte ışınım yapan her nesne aynı zaman çevresindeki nesnelerin ışınımın da emer. Bu sebeple nesne çevre ile karşılaştırılabilir bir sıcaklıkta ise yasanın şu hali kullanılır;

 

Burada Tı ışınım yapan nesne sıcaklığı, Te ise çevre sıcaklığıdır.[1]

Yıldızların yarıçapı değiştir

Yıldız sıcaklığı çevreden çok daha yüksek olduğundan   ihmal edilebilir. Bu gibi küresel nesnelerde yüzey alanı   olduğundan ışınım;

 

Bir yıldızın ışınımı ile Güneş’ın ışınımı karşılaştırılacak olursa;

 

Burada y indisi yıldızı g indisi ise güneşi gösterir. Şayet Güneş değerleri 1 birim kabul edilecek olursa,

 

Yıldız yarı çapı Güneş yarıçapı cinsinden;

 

Bu yöntem toplam ışınımı ve yüzey sıcaklığı bilinen bir yıldızın yıldızın yarıçapının kestirilmesini sağlar.[2]

Kaynakça değiştir

  1. ^ a b Hugh D. Young-Roger A. Freedman:University Physics; ISBN 10:0-321-50130-6 sf 596
  2. ^ Eric Chaisson-Steeve McMillan: Astronomy Today, ISBN 978-1-292-05773-6, sf 459