Asterius, (ö. 341) sofist ismini hristyan olmadan önce yaptığı içinden almaktadır. Bir filozof ve hukuçuydu. Şehit omuş bir Ariusçu olan Antakyalı Lukianos’un öğrencisiydi ancak Lukianos’tan farklı olarak Asterius, Maximianus zulmü sırasında dinden dönmüştür.[1] Çok başarılı bir hatip ve vaizdi. 341 yılı civarında öldüğü düşünülmektedir.[2]

Asterius, Ariusçu bir teolog olarak kategorize edilebilir. Yazılarında İznik Konsili’nin doktrinlerini reddetmektedir. Eserlerinin tümü kaybolmuştur, sadece bazı fragmanları İskenderiyeli Athanasius ve Ankaralı Marcellus tarafından korunmuştur. Athanasius’tan Asterius’un Logos üzerine ufak bir inceleme yazdığını, Marcellus’u reddedişini de Marcellus’un yazdığı Asterius’u Reddediş’inden öğrenmekteyiz. Ayrıca Hieronymus’tan İncil’ler, Mezmur’lar ve Romalı’lara Mektup kitapları üzerine yorumlama yazdığını öğrenmekteyiz.[3] Bu yorumlamalar yakın zamanda keşfedilmiş (1930’larda) ve Asterius’un ılımlı bir Ariusçu olduğunu ortaya çıkartmıştır.[4]

Kaynakça değiştir

  1. ^ Patrology. Johannes Quasten (İngilizce). Christian Classics INC. 1986. ss. 194-195 Cilt 3. ISBN 0-87061-086-4. 
  2. ^ Patrology. s. 195-96 Cilt 3. 
  3. ^ Patrology. s. 196-97 Cilt 3. 
  4. ^ New Catholic encyclopedia. M. R. P. McGuire. 2nd ed (İngilizce). Catholic University of America. Detroit: Thomson/Gale. 2003. s. 809 Cilt 1. ISBN 0-7876-4004-2. OCLC 50723247. 18 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2022.