Seçim boykotu

Seçim boykotu, oy kullanmaktan kaçınan bir grup seçmen tarafından bir seçimin boykot edilmesidir.

Kasım 2013 Belediye Seçimlerini Boykot Çağrısı Yapan Banner - Mitrovica (Sırp Tarafı) - Kosova - 02

Seçim hilesinin muhtemel olduğunu hisseden seçmenler veya seçim sisteminin adaylarına karşı önyargılı olduğunu düşünenler, seçim düzenleyen iradenin meşruiyetinin eksik olduğunu düşünenler veya adaylarının çok popüler olmadığını düşünenler için bir protesto biçimi olarak boykot kullanılabilir. Zorunlu oy kullanma sisteminin olduğu bölgelerde, boykot bir sivil itaatsizlik eylemi olarak değerlendirilebilir. Alternatif olarak, boykot destekçileri boş oy kullanabilir veya "hiçbiri" seçeneğini tercih edebilir. Boykot eden seçmenler genellikle belirli bir bölgesel veya etnik gruba ait olabilir. Belirli bir siyasi parti veya aday, seçimlere katılmayı reddedebilir ve destekçilerini oy kullanmamaya teşvik edebilir.

Bir referandum durumunda, boykot, teklifin karşıtları tarafından bir oy kullanma taktiği olarak kullanılabilir. Eğer referandumun geçerli olması için bir asgari katılım gerekiyorsa, boykot bu kota ulaşılmasını engelleyebilir.

Genel seçimlerde, bireyler ve partiler genellikle hükûmetin politikalarını protesto etmek amacıyla boykot yaparlar ve umutları, seçmenler ortaya çıkmadığında seçimlerin dış gözlemciler tarafından meşru olmamasıdır. Ancak bu taktik, boykot yapan partiler için felaketle sonuçlanabilir. Katılım eksikliği nadiren seçim sonuçlarını iptal eder ve bozulmuş oylama, boykot yapan grupları daha da iktidar organlarından uzaklaştırabilir, onları politik olarak önemsiz hale getirebilir.

Seçim boykotlarının başlıca örnekleri

Seçim	Oran (%)	Notlar
1971 Trinidad and Tobago general election	33.2
1973 Northern Ireland sovereignty referendum	58.1	Less than 1% amongst Catholics
1978 Guyanese constitutional referendum	70.8	Opposition estimates were between 10% and 14%
1978 South West African legislative election	80.2
1983 Jamaican general election	2.7	6 of 60 seats contested, with 55% turnout in them.
1984 South African general election	29.9 and 20.8
1989 South African general election	18.1 and 23.3
1991 Burkinabé presidential election	27.3
1992 Ghanaian parliamentary election	28.1
1993 Togolese presidential election	36.2
February 1996 Bangladeshi general election	21.0
1997 Malian presidential election	29.0
1997 Yemeni parliamentary election	61.0	Turnout (1993): 84.8%
1997 Slovak referendum	9.5
1997 Serbian general election	57.4	The elections were boycotted by several parties, including the Democratic Party, the Democratic Party of Serbia and the Civic Alliance, which claimed that the elections would not be held under fair conditions
1999 Algerian presidential election	60	Boycotting candidates claimed that it was only around 25%
2000 Ivorian presidential election	37.4
2000 Yugoslavian general election	28.8	Boycotting by the ruling coalition of Montenegro, led by DPS
2002 Gambian parliamentary election	56.4	Voting only took place in 15 of the 48 seats
2002 Montenegrin presidential election	45.9	Election invalid
2003 Azerbaijani presidential election	62.85
February 2003 Montenegrin presidential election	46.6	Election invalid
May 2003 Montenegrin presidential election	48.4
2003 Guinean presidential election	86	Opposition estimates were less than 15%
2005 Venezuelan parliamentary election	25.3
2006 Thai general election	65.2	Boycotted by all 3 opposition parties in the House of Representatives.
2008 Djiboutian parliamentary election	72.6
2012 Gambian parliamentary election	38.7
2014 Thai general election	65.2	Boycotting by Democrat Party.
2014 Bangladeshi general election	22.0
2016 Hungarian migrant quota referendum	44.0	Referendum boycotted by MSZP, DK, Együtt, Párbeszéd, Modern Hungary Movement and The Homeland Not For Sale Movement Party, resulting in 98% of voters supporting the government. 224 thousand voters submitted invalid ballots, influenced by a campaign by the Hungarian Two-tailed Dog Party.
2017 Puerto Rican status referendum	23	Statehood, polled at 52% just 2 weeks prior, chosen by 97% of voters
2017 Venezuelan Constituent Assembly election	41.5	Opposition estimates were around 20%
2017 Catalan independence referendum	43.03	Opposition parties called on their voters to boycott the vote, except Catalunya Sí que es Pot who supported participation.
October 2017 Kenyan presidential election	39.03	After the Supreme Court nullified the original election and ordered a new one to be held within 60 days, opposition candidate Raila Odinga withdrew from the rerun, claiming the electoral commission had failed to institute reforms.
2018 Egyptian presidential election	41.1
2018 Russian presidential election	67.5	Russian opposition leader Alexei Navalny called for an election boycott, however an about 67.5% voter turnout was estimated.
2018 Venezuelan presidential election	46.1	Opposition estimates were between 17% and 26%
2018 Macedonian referendum	36.9
2019 Albanian local elections	23.0	Opposition estimates were 15.1%
2019 Algerian presidential election	39.9
2020 Artsakhian general election	45.0
2020 Serbian parliamentary election	48.9
2020 Ivorian presidential election	53.9
2020 Venezuelan parliamentary election	30.5
2020 Iranian legislative election	42	Conservatives:76.20%, Reformists: 6.89%
2021 Djiboutian presidential election	76.44
2021 Hong Kong legislative election	30.2	Pro-democrats boycotted the election as many in the camp believed the space for them to participate in the overhauled political landscape under the Hong Kong national security law had been extinguished.
2022 Tunisian constitutional referendum	30.5	Many major parties boycotted the election after the 2021–2022 Tunisian political crisis.
2022–23 Tunisian parliamentary election	11.2 and 11.4	Almost every major party boycotted the election
2023 Kosovan local elections	3.5	Of the approximately 40,000 Serbs of North Kosovo, only 13 Serbs voted in the elections. All Serbian parties boycotted the elections. See 2022–2023 North Kosovo crisis.

Boykot kampanyaları

1868'den 20. yüzyıla kadar, Papa'lar İtalyan Katoliklerinin İtalyan parlamento seçimlerine hem aday olarak hem de seçmen olarak katılmasının "uygun olmadığını" ilan ettiler.

Güney Afrika'da, en büyük üç bağımsız sosyal hareket, No Land! No House! No Vote! Kampanyası çerçevesinde oylamayı boykot etmektedir.

Dünya genelinde diğer bölgelerdeki bazı sosyal hareketler de benzer kampanyalara veya oy vermeme tercihine sahiptir. Bunlar arasında Hindistan'daki Naksalitler, Meksika'daki Zapatista Ulusal Kurtuluş Ordusu ve çeşitli anarşist odaklı hareketler bulunur. Meksika'nın 2009 yarı dönem seçimlerinde 'Nulo'ya güçlü bir destek vardı - hiçbir adaya oy vermeme kampanyası. Hindistan'da ise Singur, Nandigram ve Lalgarh'daki yoksul halk hareketleri, parlamento politikalarını (aynı zamanda STK ve Maoist alternatiflerini de) reddetmiştir.

Sonuçları

1981-2006 döneminde hibrit rejimleri inceleyen siyaset bilimci Ian O. Smith, muhalefetin seçim boykotunun iktidardaki parti için gelecekteki seçimleri kaybetme olasılığını artırabileceği sonucuna vardı. Gregory Weeks, Latin Amerika'daki bazı otoriter rejimlerin muhalefetin boykotu nedeniyle uzatıldığını belirtmiştir. Gail Buttorff ve Douglas Dion ise otoriter rejim altında muhalefetin boykotunun farklı sonuçlara yol açtığını, bazen rejim değişikliğini öngördüğünü, bazen de mevcut hükûmeti güçlendirdiğini açıklamaktadır.